Psalmi 54

VULGATA	BIBLIA
1 In finem, in carminibus. Intellectus David.	1 Del maestro de coro. Para instrumentos de cuerda. Poema. De David.
2 Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam :	2 Cuando los zifitas vinieron a decir a Saúl: «¿No está escondido David entre nosotros?»
3 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum	3 ¡Oh Dios, sálvame por tu nombre, por tu poderío hazme justicia,
4 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.	4 oh Dios, escucha mi oración, atiende a las palabras de mi boca!
5 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.	5 Pues se han alzado contra mí arrogantes, rabiosos andan en busca de mi alma, sin tener para nada a Dios presente. Pausa.
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.	6 Mas ved que Dios viene en mi auxilio, el Señor con aquellos que sostienen mi alma.
7 Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ?	7 ¡El mal recaiga sobre los que me asechan, Yahveh, por tu verdad destrúyelos!
8 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.	8 De corazón te ofreceré sacrificios, celebraré tu nombre, porque es bueno,
9 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.	9 porque de toda angustia me ha librado, y mi ojo se recreó en mis enemigos
10 Præcipita, Domine ; divide linguas eorum : quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
11 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus,
12 et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
14 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus :
15 qui simul mecum dulces capiebas cibos ; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum.
17 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
18 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam.
19 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi : quoniam inter multos erant mecum.
20 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
21 Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus :
22 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula.
23 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo.
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine.