Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 43


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 In finem. Filiis Core ad intellectum.1 - Al corifeo. Ode dei figliuoli di Core.
2 Deus, auribus nostris audivimus,
patres nostri annuntiaverunt nobis,
opus quod operatus es in diebus eorum,
et in diebus antiquis.
2 O Dio, co' nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ce l' han raccontato, ciò che tu facesti a' loro giornie ne' tempi antichi.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ;
afflixisti populos, et expulisti eos.
3 La tua mano le genti disperse ed essi [invece] tu piantasti, abbattesti le nazioni ed essi tu estendesti.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos :
sed dextera tua et brachium tuum,
et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
4 Perchè non con la loro spada conquistaron la terra, né il braccio loro li salvò; ma la tua destra e il tuo braccioe la luce del tuo volto, poichè in essi ti compiacesti.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Jacob.
5 Tu sei pure il mio re e il mio Dio, che vuoi la salvezza di Giacobbe.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu,
et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
6 Con te sbaraglieremo i nostri nemici, e nel nome tuo calpesteremo i nostri aggressori.
7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me :
7 Perchè non nel mio arco io spero, nè mi salverà la mia spada.
8 salvasti enim nos de affligentibus nos,
et odientes nos confudisti.
8 Ma sei tu che ci salvi da' nostri oppressori, e svergogni coloro che ci odiano.
9 In Deo laudabimur tota die,
et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
9 In Dio ci glorieremo tutto il giorno, e il nome tuo loderemo in eterno.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos,
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.
10 Ma ora tu ci rigetti e ci svergognie [più] non esci, o Dio, con le nostre schiere.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros,
et qui oderunt nos diripiebant sibi.
11 Ci hai volto in fuga dinanzi a' nostri nemici, e quel che ci odiano han fatto bottino.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum,
et in gentibus dispersisti nos.
12 Ci hai abbandonato come pecore da mangiare, e tra le genti ci hai disperso.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio,
et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
13 Hai venduto il tuo popolo per un nulla, e non fu molto [il guadagno] nella sua vendita.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris ;
subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.
14 Ci hai reso oggetto d'obbrobrio ai nostri vicini, scherno e derisione per quei che ci attorniano.
15 Posuisti nos in similitudinem gentibus ;
commotionem capitis in populis.
15 Ci hai ridotto la satira delle gentie una scossa di capo tra le nazioni!
16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meæ cooperuit me :
16 Tutto il giorno la mia vergogna è dinanzi a me e il rossore della mia faccia mi ricopre,
17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et persequentis.
17 per la voce di chi oltraggia e insulta, di fronte al nemico e persecutore.
18 Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te,
et inique non egimus in testamento tuo.
18 Tutto questo è piombato su noi; eppure non ti abbiamo dimenticato, e non abbiam peccato contro il tuo patto.
19 Et non recessit retro cor nostrum ;
et declinasti semitas nostras a via tua :
19 Non s'è tratto indietro il nostro cuore, nè han deviato i nostri passi dalla tua via,
20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis,
et cooperuit nos umbra mortis.
20 sì [da meritare] che tu ci ributtassi tra gli sciacallie ci ricoprissi con le tenebre della morte!
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri,
et si expandimus manus nostras ad deum alienum,
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio, e avessimo stese le mani a un dio straniero,
22 nonne Deus requiret ista ?
ipse enim novit abscondita cordis.
Quoniam propter te mortificamur tota die ;
æstimati sumus sicut oves occisionis.
22 forsechè Iddio non l'avrebbe scoperto, egli che conosce i segreti del cuore? Ma per te, invece, siam messi a morte tutto il giorno, siam reputati pecore da macello.
23 Exsurge ; quare obdormis, Domine ?
exsurge, et ne repellas in finem.
23 Lèvati su! perchè dormi, o Signore? lèvati su e non [ci] rigettar per sempre.
24 Quare faciem tuam avertis ?
oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ ?
24 Perché volgi altrove la tua faccia? ti dimentichi della nostra miseria e tribolazione?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ;
conglutinatus est in terra venter noster.
25 E' prostrata nella polvere l'anima nostra, incollato alla terra è il nostro corpo!
26 Exsurge, Domine, adjuva nos,
et redime nos propter nomen tuum.
26 Lèvati su, o Signore, soccorrici, e salvaci per il tuo nome [e la tua bontà].