Psalmi 30

VULGATA	GREEK BIBLE
1 In finem. Psalmus David, pro extasi.	1 Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ.>> Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε? διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ' εμε.
2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me.	2 Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.
3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias :	3 Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου? μ' εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.
4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me.	4 Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.
5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.	5 Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην? ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου? το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.
6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis.	6 Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.
7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi.	7 Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.
8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam.	8 Προς σε, Κυριε, εκραξα? και προς τον Κυριον εδεηθην.
9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos.	9 Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.	10 Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με? Κυριε, γενου βοηθος μου.
11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt.	11 Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν? ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην?
12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me.	12 δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.
13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum :
14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ;
16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua.
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ;
19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.