Giobbe 11

BIBBIA CEI 2008	GREEK BIBLE
1 Sofar di Naamà prese a dire:	1 Και απεκριθη ο Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?
2 «A tante parole non si dovrà forse dare risposta? O il loquace dovrà avere ragione?	2 Δεν διδεται αποκρισις εις το πληθος των λογων; και ο πολυλογος θελει δικαιωθη;
3 I tuoi sproloqui faranno tacere la gente? Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?	3 Αι φλυαριαι σου θελουσιν αποστομωσει τους ανθρωπους; και οταν περιγελας, δεν θελει σε καταισχυνει τις;
4 Tu dici: “Pura è la mia condotta, io sono irreprensibile agli occhi tuoi”.	4 Διοτι ειπες, Η ομιλια μου ειναι καθαρα, και ειμαι καθαρος ενωπιον σου.
5 Tuttavia, volesse Dio parlare e aprire le labbra contro di te,	5 Αλλ' ειθε να ελαλει ο Θεος και να ηνοιγε τα χειλη αυτου εναντιον σου.
6 per manifestarti i segreti della sapienza, che sono così difficili all’intelletto, allora sapresti che Dio ti condona parte della tua colpa.	6 Και να σοι εφανερονε τα κρυφια της σοφιας, οτι ειναι διπλασια των οσα γνωριζονται. Εξευρε λοιπον, οτι ο Θεος απαιτει απο σου ολιγωτερον της ανομιας σου.
7 Credi tu di poter scrutare l’intimo di Dio o penetrare la perfezione dell’Onnipotente?	7 Δυνασαι να εξιχνιασης τα βαθη του Θεου; δυνασαι να εξιχνιασης τον Παντοδυναμον με εντελειαν;
8 È più alta del cielo: che cosa puoi fare? È più profonda del regno dei morti: che cosa ne sai?	8 Ταυτα ειναι ως τα υψη του ουρανου? τι δυνασαι να καμης; ειναι βαθυτερα του αδου? τι δυνασαι να γνωρισης;
9 Più lunga della terra ne è la dimensione, più vasta del mare.	9 Το μετρον αυτων ειναι μακροτερον της γης, και πλατυτερον της θαλασσης.
10 Se egli assale e imprigiona e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?	10 Εαν θεληση να χαλαση και να κλειση, η να συναξη, τοτε τις δυναται να εμποδιση αυτον;
11 Egli conosce gli uomini fallaci; quando scorge l’iniquità, non dovrebbe tenerne conto?	11 Διοτι αυτος γνωριζει την ματαιοτητα των ανθρωπων, και βλεπει την ασεβειαν? και δεν θελει εξετασει;
12 L’uomo stolto diventerà giudizioso? E un puledro di asino selvatico sarà generato uomo?	12 Ο δε ματαιος ανθρωπος υπερηφανευεται, και γενναται ο ανθρωπος αγριον οναριον.
13 Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore e tenderai a lui le tue palme,	13 Εαν συ ετοιμασης την καρδιαν σου και εκτεινης τας χειρας σου προς αυτον?
14 se allontanerai l’iniquità che è nella tua mano e non farai abitare l’ingiustizia nelle tue tende,	14 εαν την ανομιαν, την εν χερσι σου, απομακρυνης και δεν αφινης να κατοικηση ασεβεια εν ταις σκηναις σου?
15 allora potrai alzare il capo senza macchia, sarai saldo e non avrai timori,	15 τοτε βεβαιως θελεις υψωσει το προσωπον σου ακηλιδωτον? μαλιστα θελεις εισθαι σταθερος και δεν θελεις φοβεισθαι.
16 perché dimenticherai l’affanno e te ne ricorderai come di acqua passata.	16 Διοτι συ θελεις λησμονησει την θλιψιν? θελεις ενθυμηθη αυτην ως υδατα διαρρευσαντα?
17 Più del sole meridiano splenderà la tua vita, l’oscurità sarà per te come l’aurora.	17 και ο καιρος σου θελει ανατειλει λαμπροτερος της μεσημβριας? και εαν επελθη σκοτος επι σε, παλιν θελεις γεινει ως η αυγη?
18 Avrai fiducia perché c’è speranza e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.	18 και θελεις εισθαι ασφαλης, διοτι υπαρχει ελπις εις σε? ναι, θελεις σκαπτει δια την σκηνην σου και θελεις κοιμασθαι εν ασφαλεια?
19 Ti coricherai e nessuno ti metterà paura; anzi, molti cercheranno i tuoi favori.	19 θελεις πλαγιαζει, και ουδεις θελει σε τρομαζει? και πολλοι θελουσιν ικετευει το προσωπον σου.
20 Ma gli occhi dei malvagi languiranno, ogni scampo è loro precluso, unica loro speranza è l’ultimo respiro!».	20 Των δε ασεβων οι οφθαλμοι θελουσι μαρανθη, και καταφυγιον θελει λειψει απ' αυτων, και η ελπις αυτων θελει εισθαι να εκπνευσωσι.