Salmi 48

BIBBIA CEI 1974	LXX
1 'Cantico. Salmo. Dei figli di Core.'	1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος
2 Grande è il Signore e degno di ogni lode nella città del nostro Dio.	2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
3 Il suo monte santo, altura stupenda, è la gioia di tutta la terra. Il monte Sion, dimora divina, è la città del grande Sovrano.	3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης
4 Dio nei suoi baluardi è apparso fortezza inespugnabile.	4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
5 Ecco, i re si sono alleati, sono avanzati insieme.	5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου
6 Essi hanno visto: attoniti e presi dal panico, sono fuggiti.	6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με
7 Là sgomento li ha colti, doglie come di partoriente,	7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι
8 simile al vento orientale che squarcia le navi di Tarsis.	8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου
9 Come avevamo udito, così abbiamo visto nella città del Signore degli eserciti, nella città del nostro Dio; Dio l'ha fondata per sempre.	9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου
10 Ricordiamo, Dio, la tua misericordia dentro il tuo tempio.	10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας
11 Come il tuo nome, o Dio, così la tua lode si estende sino ai confini della terra; è piena di giustizia la tua destra.	11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων
12 Gioisca il monte di Sion, esultino le città di Giuda a motivo dei tuoi giudizi.	12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων
13 Circondate Sion, giratele intorno, contate le sue torri.	13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις
14 Osservate i suoi baluardi, passate in rassegna le sue fortezze, per narrare alla generazione futura:	14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα
15 Questo è il Signore, nostro Dio in eterno, sempre: egli è colui che ci guida.	15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
	16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
	17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
	18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
	19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
	20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
	21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις