Psalmi 13

VULGATA	DOUAI-RHEIMS
1 In finem. Psalmus David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in studiis suis ; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.	1 Unto the end, a psalm for David. How long, O Lord, wilt thou forget me unto the end? how long dost thou turn away thy face from me?
2 Dominus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.	2 How long shall I take counsels in my soul, sorrow in my heart all the day?
3 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum ; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum, quorum os maledictione et amaritudine plenum est ; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt ; non est timor Dei ante oculos eorum.	3 How long shall my enemy be exalted over me?
4 Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam sicut escam panis ?	4 Consider, and hear me, O Lord my God. Enlighten my eyes that I never sleep in death:
5 Dominum non invocaverunt ; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.	5 lest at any time my enemy say: I have prevailed against him. They that trouble me will rejoice when I am moved:
6 Quoniam Dominus in generatione justa est : consilium inopis confudistis, quoniam Dominus spes ejus est.	6 but I have trusted in thy mercy. My heart shall rejoice in thy salvation: I will sing to the Lord, who giveth me good things: yea I will sing to the name of the Lord the most high.
7 Quis dabit ex Sion salutare Israël ? Cum averterit Dominus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.