Proverbi 6

NOVA VULGATA	LXX
1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam;	1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω
2 illaqueatus es verbis oris tui et captus propriis sermonibus.	2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος
3 Fac ergo, quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui; discurre, prosternere, insta amico tuo.	3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω
4 Ne dederis somnum oculis tuis nec palpebris tuis dormitationem.	4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις
5 Eruere quasi dammula de rete, et quasi avis de manu aucupis.	5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος
6 Vade ad formicam, o piger, et considera vias eius et disce sapientiam.	6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος
7 Quae, cum non habeat ducem nec praeceptorem nec principem,	7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων
8 parat in aestate cibum sibi et congregat in messe, quod comedat.	8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη
9 Usquequo, piger, dormies? Quando consurges e somno tuo?	9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση
10 Paululum dormis, paululum dormitas, paululum conseres manus, ut dormias;	10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη
11 et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus.	11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει
12 Homo iniquus, vir inutilis, graditur ore perverso;	12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur.	13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων
14 Prava in corde suo machinatur, malum in omni tempore, iurgia seminat.	14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει
15 Ideo extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur nec habebit medicinam.	15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος
16 Sex sunt, quae odit Dominus, et septem detestatur anima eius:	16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης
17 oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,	17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου
18 cor machinans cogitationes pravas, pedes veloces ad currendum in malum,	18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν
19 proferentem mendacia, testem fallacem et eum, qui seminat inter fratres discordias.	19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων
20 Conserva, fili mi, praecepta patris tui et ne reicias legem matris tuae;	20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
21 liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo.	21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω
22 Cum ambulaveris, dirigent te, cum dormieris, custodient te et, cum evigilaveris, colloquentur tecum.	22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι
23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae,	23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια
24 ut custodiant te a muliere mala et a blanda lingua extraneae;	24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας
25 non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:	25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων
26 pretium enim scorti vix est torta panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.	26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, et vestimenta illius non ardebunt?	27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει
28 Aut ambulare super prunas, et non comburentur plantae eius?	28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει
29 Sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui; non erit mundus, quicumque tetigerit eam.	29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης
30 Non contemptui erit fur, cum furatus fuerit, ut esurientem impleat animam.	30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων
31 Deprehensus quoque reddet septuplum et omnem substantiam domus suae tradet.	31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον
32 Qui autem adulter est cum muliere, vecors est; perdet animam suam, qui hoc fecerit.	32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται
33 Plagam et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.	33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα
34 Quia zelus est furor viri, et non parcet in die vindictae	34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως
35 nec accipiet personam tuam in piaculum nec suscipiet dona plurima.	35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων