Proverbia 18

¹ Occasiones quaerit, qui vult recedere ab amico;
omni consilio exacerbatur.

² Non delectatur stultus prudentia
sed in revelatione cordis sui.

³ Cum venerit impius, veniet et contemptio,
et cum ignominia opprobrium.

⁴ Aqua profunda verba ex ore viri,
et torrens redundans fons sapientiae.

⁵ Accipere personam impii non est bonum,
ut declines iustum in iudicio.

⁶ Labia stulti miscent se rixis,
et os eius plagas provocat.

⁷ Os stulti ruina eius,
et labia ipsius laqueus animae eius.

⁸ Verba susurronis quasi dulcia,
et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris.

⁹ Qui mollis et dissolutus est in opere suo,
frater est viri dissipantis.

¹⁰ Turris fortissima nomen Domini;
ad ipsum currit iustus et exaltabitur.

¹¹ Substantia divitis urbs roboris eius
et quasi murus excelsus in cogitatione eius.

¹² Antequam conteratur, exaltatur cor hominis;
et, antequam glorificetur, humiliatur.

¹³ Qui prius respondet quam audiat,
stultitia est ei et contumelia.

¹⁴ Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam;
spiritum vero confractum, quis poterit sustinere?

¹⁵ Cor prudens possidebit scientiam,
et auris sapientium quaerit doctrinam.

¹⁶ Donum hominis dilatat viam eius
et ante principes deducit eum.

¹⁷ Qui prior in contentione loquitur, putatur iustus;
venit amicus eius et arguet eum.

¹⁸ Lites comprimit sors
et inter potentes quoque diiudicat.

¹⁹ Frater, qui offenditur, durior est civitate firma,
et lites quasi vectes urbium.

²⁰ De fructu oris viri replebitur venter eius,
et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.

²¹ Mors et vita in manu linguae;
qui diligunt eam, comedent fructus eius.

²² Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum
et hausit gratiam a Domino.

²³ Cum obsecrationibus loquetur pauper,
et dives effabitur rigide.

²⁴ Vir cum amicis concuti potest,
sed est amicus, qui adhaereat magis quam frater.