Proverbi 6

¹ Fili mi, si spoponderis pro amico tuo,
defixisti apud extraneum manum tuam;

² illaqueatus es verbis oris tui
et captus propriis sermonibus.

³ Fac ergo, quod dico, fili mi, et temetipsum libera,
quia incidisti in manum proximi tui;
discurre, prosternere, insta amico tuo.

⁴ Ne dederis somnum oculis tuis
nec palpebris tuis dormitationem.

⁵ Eruere quasi dammula de rete,
et quasi avis de manu aucupis.

⁶ Vade ad formicam, o piger,
et considera vias eius et disce sapientiam.

⁷ Quae, cum non habeat ducem
nec praeceptorem nec principem,

⁸ parat in aestate cibum sibi
et congregat in messe, quod comedat.

⁹ Usquequo, piger, dormies?
Quando consurges e somno tuo?

¹⁰ Paululum dormis, paululum dormitas,
paululum conseres manus, ut dormias;

¹¹ et veniet tibi quasi viator egestas,
et pauperies quasi vir armatus.

¹² Homo iniquus, vir inutilis,
graditur ore perverso;

¹³ annuit oculis, terit pede,
digito loquitur.

¹⁴ Prava in corde suo machinatur,
malum in omni tempore, iurgia seminat.

¹⁵ Ideo extemplo veniet perditio sua,
et subito conteretur nec habebit medicinam.

¹⁶ Sex sunt, quae odit Dominus,
et septem detestatur anima eius:

¹⁷ oculos sublimes, linguam mendacem,
manus effundentes innoxium sanguinem,

¹⁸ cor machinans cogitationes pravas,
pedes veloces ad currendum in malum,

¹⁹ proferentem mendacia, testem fallacem
et eum, qui seminat inter fratres discordias.

²⁰ Conserva, fili mi, praecepta patris tui
et ne reicias legem matris tuae;

²¹ liga ea in corde tuo iugiter
et circumda gutturi tuo.

²² Cum ambulaveris, dirigent te,
cum dormieris, custodient te
et, cum evigilaveris, colloquentur tecum.

²³ Quia mandatum lucerna est, et lex lux,
et via vitae increpatio disciplinae,

²⁴ ut custodiant te a muliere mala
et a blanda lingua extraneae;

²⁵ non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum,
nec capiaris nutibus illius:

²⁶ pretium enim scorti vix est torta panis,
mulier autem viri pretiosam animam capit.

²⁷ Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo,
et vestimenta illius non ardebunt?

²⁸ Aut ambulare super prunas,
et non comburentur plantae eius?

²⁹ Sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui;
non erit mundus, quicumque tetigerit eam.

³⁰ Non contemptui erit fur, cum furatus fuerit,
ut esurientem impleat animam.

³¹ Deprehensus quoque reddet septuplum
et omnem substantiam domus suae tradet.

³² Qui autem adulter est cum muliere, vecors est;
perdet animam suam, qui hoc fecerit.

³³ Plagam et ignominiam congregat sibi,
et opprobrium illius non delebitur.

³⁴ Quia zelus est furor viri,
et non parcet in die vindictae

³⁵ nec accipiet personam tuam in piaculum
nec suscipiet dona plurima.