Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 39


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris
vel parturientes cervas observasti?
1 Sai tu quando figliano i camosci
o assisti alle doglie delle cerve?
2 Dinumerasti menses conceptus earum
et scisti tempus partus earum?
2 Conti tu i mesi della loro gravidanza
e sai tu quando devono partorire?
3 Incurvantur ad fetum et pariunt
et fetus suos emittunt.
3 Si curvano e si sgravano dei loro parti,
espellono i loro feti.
4 Impinguantur filii earum et adolescunt in campo,
egrediuntur et non revertuntur ad eas.
4 Robusti sono i loro figli, crescono all’aperto,
se ne vanno e non tornano più da esse.
5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ipsius quis solvit?
5 Chi lascia libero l’asino selvatico
e chi ne scioglie i legami?
6 Cui dedi in solitudine domum
et tabernacula eius in terra salsuginis.
6 Io gli ho dato come casa il deserto
e per dimora la terra salmastra.
7 Contemnit multitudinem civitatis,
clamorem exactoris non audit.
7 Dei rumori della città se ne ride
e non ode le urla dei guardiani.
8 Explorat montes pascuae suae
et virentia quaeque perquirit.
8 Gira per le montagne, sua pastura,
e va in cerca di quanto è verde.
9 Numquid volet taurus ferus servire tibi
aut morabitur ad praesepe tuum?
9 Forse il bufalo acconsente a servirti
o a passare la notte presso la tua greppia?
10 Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te?
10 Puoi forse legare il bufalo al solco con le corde,
o fargli arare le valli dietro a te?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius
et derelinques ei labores tuos?
11 Ti puoi fidare di lui, perché la sua forza è grande,
e puoi scaricare su di lui le tue fatiche?
12 Numquid credes illi quod revertatur
et sementem in aream tuam congreget?
12 Conteresti su di lui, perché torni
e raduni la tua messe sull’aia?
13 Ala struthionis laeta est,
penna vero ciconiae et avolat.
13 Lo struzzo batte festosamente le ali,
come se fossero penne di cicogna e di falco.
14 Quando derelinquit ova sua in terra,
in pulvere calefiunt.
14 Depone infatti sulla terra le uova
e nella sabbia le lascia riscaldare.
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
15 Non pensa che un piede può schiacciarle,
una bestia selvatica calpestarle.
16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui;
frustra laborans nullo timore anxiatur.
16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi,
della sua inutile fatica non si preoccupa,
17 Privavit enim eam Deus sapientia
nec dedit illi intellegentiam.
17 perché Dio gli ha negato la saggezza
e non gli ha dato in sorte l’intelligenza.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit,
deridet equum et ascensorem eius.
18 Ma quando balza in alto,
si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
19 Numquid praebebis equo fortitudinem
aut circumdabis collo eius iubam?
19 Puoi dare la forza al cavallo
e rivestire di criniera il suo collo?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas?
Gloria hinnitus eius terror;
20 Puoi farlo saltare come una cavalletta,
con il suo nitrito maestoso e terrificante?
21 vallem ungula fodit, exsultat audacter,
in occursum pergit armatis.
21 Scalpita nella valle baldanzoso
e con impeto va incontro alle armi.
22 Contemnit pavorem nec territur
neque cedit gladio.
22 Sprezza la paura, non teme,
né retrocede davanti alla spada.
23 Super ipsum sonabit pharetra,
micat hasta et acinaces.
23 Su di lui tintinna la faretra,
luccica la lancia e il giavellotto.
24 Fervens et fremens sorbet terram
nec consistet, cum tubae sonaverit clangor.
24 Con eccitazione e furore divora lo spazio
e al suono del corno più non si tiene.
25 Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”.
Procul odoratur bellum,
exhortationem ducum et ululatum exercitus.
25 Al primo suono nitrisce: “Ah!”
e da lontano fiuta la battaglia,
gli urli dei capi e il grido di guerra.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum?
26 È forse per il tuo ingegno che spicca il volo lo sparviero
e distende le ali verso il meridione?
27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila
et in arduis ponet nidum suum?
27 O al tuo comando l’aquila s’innalza
e costruisce il suo nido sulle alture?
28 In petris manet
et in praeruptis silicibus commoratur
atque in culmine et arce.
28 Vive e passa la notte fra le rocce,
sugli spuntoni delle rocce o sui picchi.
29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi eius prospiciunt.
29 Di lassù spia la preda
e da lontano la scorgono i suoi occhi.
30 Pulli eius lambent sanguinem;
et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”.
30 I suoi piccoli succhiano il sangue
e dove sono cadaveri, là essa si trova».