Giobbe 19
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Respondens autem Iob dixit: | 1 Job tomó la palabra y dijo: |
2 “ Usquequo affligitis ani mam meam et atteritis me sermonibus? | 2 ¿Hasta cuándo afligiréis mi alma y a palabras me acribillaréis? |
3 En decies obiurgatis me et non erubescitis opprimentes me. | 3 Ya me habéis insultado por diez veces, me habéis zarandeado sin reparo. |
4 Nempe, etsi erravi, mecum erit error meus. | 4 Aunque de hecho hubiese errado, en mí solo quedaría mi yerro. |
5 Si vos contra me erigimini et arguitis me opprobriis meis, | 5 Si es que aún queréis triunfar de mí y mi oprobio reprocharme, |
6 saltem nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me et rete suo me cinxerit. | 6 sabed ya que es Dios quien me hace entuerto, y el que en su red me envuelve. |
7 Etsi clamo: Vim patior!, non exaudior; si vociferor, non est qui iudicet. | 7 Si grito: ¡Violencia!, no obtengo respuesta; por más que apelo, no hay justicia. |
8 Semitam meam circumsaepsit, et transire non possum; et in calle meo tenebras posuit. | 8 El ha vallado mi ruta para que yo no pase, ha cubierto mis senderos de tinieblas. |
9 Spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo. | 9 Me ha despojado de mi gloria, ha arrancado la corona de mi frente. |
10 Destruxit me undique, et pereo, et evellit quasi arborem spem meam. | 10 Por todas partes me mina y desaparezco, arranca como un árbol mi esperanza. |
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum. | 11 Enciende su ira contra mí, me considera su enemigo. |
12 Simul venerunt turmae eius et fecerunt sibi viam adversus me et obsederunt in gyro tabernaculum meum. | 12 En masa sus huestes han llegado, su marcha de asalto han abierto contra mí, han puesto cerco a mi tienda. |
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me. | 13 A mis hermanos ha alejado de mí, mis conocidos tratan de esquivarme. |
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et, qui me noverant, obliti sunt mei. | 14 Parientes y deudos ya no tengo, los huéspedes de mi casa me olvidaron. |
15 Inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum. | 15 Por un extraño me tienen mis criadas, soy a sus ojos un desconocido. |
16 Servum meum vocavi, et non respondit; ore proprio deprecabar illum. | 16 Llamo a mi criado y no responde, aunque le implore con mi propia boca. |
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et fetui filiis uteri mei. | 17 Mi aliento repele a mi mujer, fétido soy para los hijos de mi vientre. |
18 Vel infantes despiciebant me et, cum surgerem, detrahebant mihi. | 18 Hasta los chiquillos me desprecian, si me levanto, me hacen burla. |
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei; et, quem maxime diligebam, aversatus est me. | 19 Tienen horror de mí todos mis íntimos, los que yo más amaba se han vuelto contra mí. |
20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et evanuit cutis mea circa dentes meos. | 20 Bajo mi piel mi carne cae podrida, mis huesos se desnudan como dientes. |
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me. | 21 ¡Piedad, piedad de mí, vosotros mis amigos, que es la mano de Dios la que me ha herido! |
22 Quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis non saturamini? | 22 ¿Por qué os cebáis en mí como hace Dios, y no os sentís ya ahítos de mi carne? |
23 Quis mihi tribuat, ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro | 23 ¡Ojalá se escribieran mis palabras, ojalá en monumento se grabaran, |
24 stilo ferreo et plumbeo, in aeternum sculpantur in silice? | 24 y con punzón de hierro y buril, para siempre en la roca se esculpieran! |
25 Scio enim quod redemptor meus vivit et in novissimo super pulvere stabit; | 25 Yo sé que mi Defensor está vivo, y que él, el último, se levantará sobre el polvo. |
26 et post pellem meam hanc, quam abstraxerunt, et de carne mea videbo Deum. | 26 Tras mi despertar me alzará junto a él, y con mi propia carne veré a Dios. |
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alienum. Consumpti sunt renes mei in sinu meo. | 27 Yo, sí, yo mismo le veré, mis ojos le mirarán, no ningún otro. ¡Dentro de mí languidecen mis entrañas! |
28 Si ergo nunc dicitis: “Quomodo persequemur eum et radicem verbi inveniemus contra eum?”, | 28 Y si vosotros decís: «¿Cómo atraparle, qué pretexto hallaremos contra él?», |
29 timete a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est; et scitote esse iudicium ”. | 29 temed la espada por vosotros mismos, pues la ira se encenderá contra las culpas y sabréis que hay un juicio. |