Salmi 106

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Alleluia! Celebrate il Signore, perch'egli è buono, perchè in eterno sta la sua grazia!	1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
2 Dican [così] i redenti dal Signore, ch'egli ha redento dalla mano del nemico, e da [tutte] le regioni gli ha raccolti,	2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;
3 dall'oriente e dall'occidente, dal settentrione e dal mare.	3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.
4 Erravan nella solitudine, nel deserto, la via d'una città dove abitare non trovavano.	4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?
5 Affamati e assetati, l'anima loro veniva meno in essi.	5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.
6 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro gli strappò.	6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.
7 E li menò per la retta via, perchè giungessero a una città dove abitare.	7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.
8 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!	8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.
9 Perchè egli ha saziato l'anima assetata, e l'anima affamata ha ricolma di beni.	9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?
10 Sedevan nelle tenebre e all'ombra della morte, prigionieri nella miseria e ne' ferri;	10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.
11 perchè s'eran ribellati agli ordini di Dioe il disegno dell'Altissimo avevan sdegnato.	11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.
12 E fu umiliato ne' travagli il cuor loro, furono affranti, nè ci fu chi li soccorresse.	12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.
13 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li liberò.	13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?
14 E li trasse fuori dalle tenebre e dall'ombra della morte e spezzò le loro catene.	14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.
15 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!	15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.
16 Perchè egli ha infrante le porte di bronzo, e i chiavistelli di ferro ha spezzato.	16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.
17 Stolti, che a seconda della loro via iniquae delle loro ingiustizie eran straziati.	17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?
18 Ogni cibo aveva a nausea l'anima loroed eran vicini già alle porte della morte.	18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.
19 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li liberò.	19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?
20 Mandò la sua parola e li guarì, e gli strappò dalle consunzioni loro.	20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.
21 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!	21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,
22 E offrano un sacrifizio di lode e raccontino le sue opere con giubilo.	22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.
23 Solcando il mare sulle navi, facendo traffico sulle molte acque,	23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.
24 essi videro le opere del Signore e i suoi portenti nell'[abisso] profondo!	24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?
25 E' parlò, e infuriò un vento turbinoso, e si sollevarono i flutti del mare.	25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.
26 Salivano sino al cielo e si sprofondavan giù nell'abisso, e l'anima loro nell'affanno si struggeva.	26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.
27 Vacillavano e barcollavano come un ubriaco, e tutta la perizia loro era sfumata.	27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.
28 E gridarono al Signore nella loro tribolazione, e dalle angustie loro li trasse fuori.	28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?
29 E ridusse il turbine a un lieve venticello, e si chetarono i flutti del mare.	29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.
30 E si rallegraron quelli che si fosser chetati, ed e' li condusse al porto del loro desiderio.	30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?
31 Celebrino il Signore [per] le sue misericordie e [per] i suoi portenti a pro dei figliuoli degli uomini!	31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.
32 E l'esaltino nell'adunanza del popoloe nel consesso degli anziani lo lodino.	32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?
33 Egli mutò i fiumi in desertoe le fonti d'acque in assetata steppa,	33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.
34 [e] la terra fruttifera in una salina, per la malvagità de' suoi abitanti.	34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?
35 Mutò il deserto in uno stagno d'acque, e la terra arida in fonti d'acque.	35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?
36 E stabilì colà gli affamati, e vi fondarono una città da abitare.	36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?
37 E seminarono campi e piantaron vigne, e n'ebber frutto di raccolta.	37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?
38 E li benedisse e si moltiplicarono oltremodo, e i loro bestiami non scemò.	38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.
39 [Quando poi] si ridussero a pochi e furon tormentatida tribolazione di mali e dal dolore,	39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.
40 e' riversò il dispregio sui grandi [che gli opprimevano] e li fece errare per la solitudine, là dove non c'è strada,	40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,
41 e aiutò il povero [a risollevarsi] dalla miseriae fece [numerose] come greggi le famiglie.	41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.
42 Vedranno [ciò] i retti e si rallegrerannoe ogni iniquità si tapperà la bocca.	42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.
43 Chi è savio? ch'e' badi a queste cose, e intenda le misericordie del Signore!	43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.
	44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?
	45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
	46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
	47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
	48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.