Siracide 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Quam bonum est arguere quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere! | 1 Quanto è meglio il riprendere, e non proibir di parlare a chi con fessa (la colpa), che il nudrir l'ira! |
2 Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam: | 2 Un impudico eunuco disonora una verginella: |
3 sic qui facit per vim iudicium iniquum. | 3 Cosi taluno iniquamente viola la giustizia. |
4 Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam! Sic enim effugies voluntarium peccatum. | 4 Quanto buona cosa ell' è nella correzione dimostrar pentimento! perocchè così tu fuggirai il peccato volontario. |
5 Est tacens, qui invenitur sapiens, et est odibilis, quia procax est ad loquendum. | 5 V'ha chi saggio dimostrasi col tacere: ed havvi chi è odioso per la intemperanza del parlare. |
6 Est tacens non habens responsum, et est tacens sciens tempus aptum. | 6 Uno si tace, perché non ha senno per parlare; e uno si tace, perché sa qual'è il tempo approposito. |
7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus, lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. | 7 L'uomo saggio tacerà fino a un dato tempo; ma l'uomo vano, e l'imprudente non badano al tempo. |
8 Qui multis utitur verbis, exsecrabitur; et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur. | 8 Chi molto parla, farà danno all'anima propria, e chi si arroga ingiusto potere, sarà odiato. |
9 Est processus in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. | 9 La prosperità è un male per l'uomo scorretto: e i tesori trovati gli diveutan dannosi. |
10 Est datum, quod non est utile, et est datum, cuius retributio duplex. | 10 Tal dono v'ha, che è inutile; e ve n'ha tale, che ha doppia mercede. |
11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levat caput. | 11 Taluno nell'esaltazione trova l'abbassamento; e a un altro l'umiliazione giova per innalzarsi. |
12 Est qui multa redimat modico pretio et restituens ea in septuplum. | 12 Taluno compera molte cose a vii prezzo; ma poi gli tocca a pagarne il settuplo. |
13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit, gratiae autem fatuorum effundentur. | 13 Il saggio si rende amabile con sue parole, ma le grazie degli stolti sono gettate. |
14 Datum insipientis non erit utile tibi, oculi enim illius septemplices sunt: | 14 Il dono dello stolte non sarà utile a te; perocché egli ha sette occhi: |
15 exigua dabit et multa improperabit, et apertio oris illius quasi clamantis. | 15 Ei darà poco, e molti farà rimproveri, e aperta la bocca, getterà fuoco. |
16 Hodie feneratur quis et cras expetit: odibilis est homo huiusmodi. | 16 Egli è uno, che oggi da in prestito, e ridimanda domane: un tal uomo è odioso. |
17 Fatuus dicit: “ Non est mihi amicus, et non est gratia bonis meis ”. | 17 Lo stolto non avrà un amico, e i suoi doni non saranno graditi: |
18 Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt. Quoties et quanti irridebunt eum! | 18 Conciossiachè quelli, che mangiano il pane di lui sono falsi di lingua: e quanti, e quanto spesso si burleranno di lui? |
19 Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit, similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei. | 19 Perché egli senza giudizio dona o quello, che dovea serbare, e quello ancora, che non doveva serbare. |
20 Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae: sic casus malorum festinanter veniet. | 20 Le cadute della lingua fallace, sono come di chi cade dal tetto; così repentina sarà la caduta dei cattivi. |
21 Homo acharis quasi fabula importuna; in ore indisciplinatorum assidua erit. | 21 L'uomo sgraziato è come una favola senza sugo di quelle, che van sempre per le bocche di gente mal allevata. |
22 Ex ore fatui reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo. | 22 La parabola non ha grazia in bocca dello stolto, perché egli la dice fuori di tempo. |
23 Est qui vetatur peccare prae inopia, et in requie sua non stimulabitur. | 23 V'ha chi non pecca, perché non ne ha il modo, e si cruccia di stare nell'inazione. |
24 Est qui perdit animam suam prae confusione, et ab imprudenti persona perdet eam; personae autem acceptione perdet se. | 24 V'ha chi manda in rovina l'anima propria per uman rispetto, e la rovina in grazia di un imprudente, e per riguardo ad un tal uomo si perde. |
25 Est qui prae confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. | 25 V'ha chi per uman rispetto promette all'amico, e il guadagno, che ne ha, è di farselo gratuitamente nimico. |
26 Opprobrium nequam in homine mendacium, et in ore indisciplinatorum assidue erit. | 26 Pessimo vitupero dell'uomo ella è la bugia, ma questa sta di continuo nella bocca dei male allevati. |
27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis; perditionem autem ambo hereditabunt. | 27 E men cattivo il ladro, che il mentitore perpetuo: tua e l'uno, e l'altro avranno in retaggio la perdizione. |
28 Mos hominis mendacis est sine honore, et confusio illius cum ipso sine intermissione. | 28 I costumi de' mentitori sono disonorati, e si sta sempre con essi la loro ignominia. |
29 Verbum parabolarum. Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. | 29 Il saggio col suo parlare si accredita, e l'uom prudente sarà accetto ai magnati. |
30 Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum, et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur; qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem. | 30 Chi coltiva la sua terra, farà più alto cumulo di grasce: e chi fa opere di giustizia sarà esaltato; e chi è accetto ai magnati, fuggirà l'iniquità. |
31 Xenia et dona excaecant oculos iudicum et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum. | 31 I regali, è i donativi accecano gli animi de' giudici, e rattengono le loro riprensioni, facendoli come mutoli. |
32 Sapientia absconsa et thesaurus invisus, quae utilitas in utrisque? | 32 La sapienza, che si tiene occulta, e il tesoro, che non si vede, a che giovano l'una, e l'altro? |
33 Melior est, qui celat insipientiam suam, quam homo, qui abscondit sapientiam suam. | 33 E più da stimarsi chi nasconde la sua stoltezza, che chi tiene occulto il suo sapere. |