Siracide 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Quam bonum est arguere quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere! | 1 Hay reprensiones que son inoportunas, y hay silencios que revelan al hombre prudente. |
2 Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam: | 2 Más vale reprender que guardarse el enojo, |
3 sic qui facit per vim iudicium iniquum. | 3 y el que confiesa su falta se libra de la desgracia. |
4 Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam! Sic enim effugies voluntarium peccatum. | 4 Como un castrado que ansía desflorar a una joven, así es el que quiere hacer justicia por la fuerza. |
5 Est tacens, qui invenitur sapiens, et est odibilis, quia procax est ad loquendum. | 5 Uno se calla, y es tenido por sabio, y otro se hace odioso por su locuacidad. |
6 Est tacens non habens responsum, et est tacens sciens tempus aptum. | 6 Uno se calla porque no tiene qué responder y otro, porque espera la oportunidad. |
7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus, lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. | 7 El sabio guarda silencio hasta el momento oportuno, pero el petulante y necio no se fija en el tiempo. |
8 Qui multis utitur verbis, exsecrabitur; et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur. | 8 El que habla demasiado se vuelve abominable y el que pretende imponerse se hace odioso. |
9 Est processus in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. | 9 A veces se saca provecho de la adversidad, y oras veces, la suerte acaba en desgracia. |
10 Est datum, quod non est utile, et est datum, cuius retributio duplex. | 10 Hay regalos que no te dan provecho, y hay otros, que reditúan el doble. |
11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levat caput. | 11 Hay desgracias que provienen de los honores, y hay gente humilde que pudo levantar cabeza. |
12 Est qui multa redimat modico pretio et restituens ea in septuplum. | 12 Hay quien compra mucho a bajo precio, y después lo paga siete veces más. |
13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit, gratiae autem fatuorum effundentur. | 13 El sabio se hace amar por sus palabras, pero los cumplidos del necio caen en el vacío. |
14 Datum insipientis non erit utile tibi, oculi enim illius septemplices sunt: | 14 El regalo del insensato no te aprovechará, porque él espera que le devuelvan mucho más: |
15 exigua dabit et multa improperabit, et apertio oris illius quasi clamantis. | 15 de poco y echa en cara mucho, abre la boca como un pregonero, presta hoy y mañana exige. ¡Qué detestable es un hombre así! |
16 Hodie feneratur quis et cras expetit: odibilis est homo huiusmodi. | 16 El necio dice: «No tengo ni un amigo; nadie agradece mis beneficios; |
17 Fatuus dicit: “ Non est mihi amicus, et non est gratia bonis meis ”. | 17 los que comen mi pan tienen la lengua olvidadiza». ¡Cuántos y cuántas veces se reirán de él! |
18 Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt. Quoties et quanti irridebunt eum! | 18 Más vale resbalar en el piso que con la lengua; así es como de repente caen los malvados. |
19 Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit, similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei. | 19 Un hombre grosero es como un cuento inoportuno, que siempre está en boca de los mal educados. |
20 Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae: sic casus malorum festinanter veniet. | 20 Nadie aprueba el proverbio dicho por un necio, porque nunca lo dice en el momento oportuno. |
21 Homo acharis quasi fabula importuna; in ore indisciplinatorum assidua erit. | 21 A algunos la indigencia los preserva del pecado y, cuando descansan, no sienten remordimientos. |
22 Ex ore fatui reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo. | 22 Hay quien se pierde por timidez, y se pierde por temor a un insensato. |
23 Est qui vetatur peccare prae inopia, et in requie sua non stimulabitur. | 23 Hay quien por timidez hace promesas a un amigo y se gana un enemigo inútilmente. |
24 Est qui perdit animam suam prae confusione, et ab imprudenti persona perdet eam; personae autem acceptione perdet se. | 24 La mentira es para el hombre una mancha infamante: siempre está en boca de los ignorantes. |
25 Est qui prae confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. | 25 Es preferible un ladrón a un mentiroso inveterado, aunque uno y otro heredarán la perdición. |
26 Opprobrium nequam in homine mendacium, et in ore indisciplinatorum assidue erit. | 26 El que se acostumbra a mentir cae en la deshonra y su ignominia lo acompaña constantemente. |
27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis; perditionem autem ambo hereditabunt. | 27 El sabio se abre camino con sus palabras y el hombre prudente agrada a los poderosos. |
28 Mos hominis mendacis est sine honore, et confusio illius cum ipso sine intermissione. | 28 El que cultiva la tierra levanta bien alto su parva, y el que agrada a los grandes se hace perdonar la injusticia. |
29 Verbum parabolarum. Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. | 29 Dones y regalos ciegan a los sabios y son como un bozal que acalla las críticas. |
30 Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum, et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur; qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem. | 30 Sabiduría escondida y tesoro oculto: ¿de qué sirven una cosa y la otra? |
31 Xenia et dona excaecant oculos iudicum et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum. | 31 Es preferible el hombre que disimula su necedad al que oculta su sabiduría. |
32 Sapientia absconsa et thesaurus invisus, quae utilitas in utrisque? | |
33 Melior est, qui celat insipientiam suam, quam homo, qui abscondit sapientiam suam. |