Ecclesiasticus 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 O Eterno tudo criou sem exceção, só o Senhor será considerado justo. Ele é o rei invencível que permanece para sempre. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 Quem será capaz de relatar as suas obras? |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | 3 Quem poderá compreender as suas maravilhas? |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 Quem poderá descrever todo o poder de sua grandeza? Quem empreenderá a explicação de sua misericórdia? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 Nada há a subtrair, nada a acrescentar às maravilhas de Deus; elas são incompreensíveis. |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando o homem tiver acabado, então estará no começo; e quando cessar a pesquisa, ficará perplexo. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Que é o homem, e para que serve? Que mal ou que bem pode ele fazer? |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 A duração da vida humana é quando muito cem anos. No dia da eternidade esses breves anos serão contados como uma gota de água do mar, como um grão de areia. |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 É por isso que o Senhor é paciente com os homens, e espalha sobre eles a sua misericórdia. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Ele vê quanto é má a presunção do seu coração, e reconhece que o fim deles é lamentável; |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 é por isso que ele os trata com toda a doçura, e mostra-lhes o caminho da justiça. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 A compaixão de um homem concerne ao seu próximo, mas a misericórdia divina estende-se sobre todo ser vivo. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 Cheio de compaixão, (Deus) ensina os homens, e os repreende como um pastor o faz com o seu rebanho. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Compadece-se daquele que recebe os ensinamentos de sua misericórdia, e do que se apressa a cumprir os seus preceitos. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Meu filho, não mistures a repreensão com o benefício, não acrescentes nunca palavras duras e más às tuas dádivas. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 Porventura o orvalho não refresca o calor ardente? Assim, uma palavra doce vale mais do que um presente. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 A doçura das palavras não prevalece sobre a própria dádiva? Mas uma e outra coisa se encontram no homem justo. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 O insensato censura com aspereza; a dádiva de um indiscreto resseca os olhos. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Antes de julgar, procura ser justo; antes de falar, aprende. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Usa o remédio antes de ficares doente. Interroga-te a ti mesmo antes do juízo, e acharás misericórdia diante de Deus. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Antes da doença, humilha-te, e no tempo da enfermidade mostra o teu proceder. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Nada te impeça de orar sempre, e não te envergonhes de progredir na justiça até a morte; pois a recompensa de Deus é eterna. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Antes da oração, prepara a tua alma, e não sejas como um homem que tenta a Deus. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Lembra-te da ira do último dia, e do tempo em que Deus castigará, desviando o rosto. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Lembra-te da pobreza quando estiveres na abundância e das necessidades da indigência no dia da riqueza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 Entre a manhã e a tarde muda o tempo, e tudo isto acontece num instante aos olhos de Deus. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 Um homem sábio está sempre alerta; nos dias de tentação, se resguarda do pecado. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Todo homem sagaz reconhece a sabedoria, e presta homenagem àquele que a encontrou. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 Os homens de linguagem sensata procedem também com sabedoria, compreendem a verdade e a justiça, e espalham uma multidão de sentenças e máximas. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 Não te deixes levar por tuas más inclinações, e refreia os teus apetites. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Se satisfizeres a cobiça de tua alma, ela fará de ti a alegria dos teus inimigos. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 Não te comprazas no meio das multidões, mesmo da menores, porque nelas somos constantemente comprometidos. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 Não te empobreças, pedindo empréstimos para aparentar, quando nada tens na algibeira; isso equivaleria a atentar contra a tua própria vida. |