Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 O Eterno tudo criou sem exceção, só o Senhor será considerado justo. Ele é o rei invencível que permanece para sempre. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 Quem será capaz de relatar as suas obras? |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | 3 Quem poderá compreender as suas maravilhas? |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 Quem poderá descrever todo o poder de sua grandeza? Quem empreenderá a explicação de sua misericórdia? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 Nada há a subtrair, nada a acrescentar às maravilhas de Deus; elas são incompreensíveis. |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando o homem tiver acabado, então estará no começo; e quando cessar a pesquisa, ficará perplexo. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Que é o homem, e para que serve? Que mal ou que bem pode ele fazer? |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 A duração da vida humana é quando muito cem anos. No dia da eternidade esses breves anos serão contados como uma gota de água do mar, como um grão de areia. |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 É por isso que o Senhor é paciente com os homens, e espalha sobre eles a sua misericórdia. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Ele vê quanto é má a presunção do seu coração, e reconhece que o fim deles é lamentável; |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 é por isso que ele os trata com toda a doçura, e mostra-lhes o caminho da justiça. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 A compaixão de um homem concerne ao seu próximo, mas a misericórdia divina estende-se sobre todo ser vivo. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 Cheio de compaixão, (Deus) ensina os homens, e os repreende como um pastor o faz com o seu rebanho. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Compadece-se daquele que recebe os ensinamentos de sua misericórdia, e do que se apressa a cumprir os seus preceitos. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Meu filho, não mistures a repreensão com o benefício, não acrescentes nunca palavras duras e más às tuas dádivas. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 Porventura o orvalho não refresca o calor ardente? Assim, uma palavra doce vale mais do que um presente. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 A doçura das palavras não prevalece sobre a própria dádiva? Mas uma e outra coisa se encontram no homem justo. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 O insensato censura com aspereza; a dádiva de um indiscreto resseca os olhos. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Antes de julgar, procura ser justo; antes de falar, aprende. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Usa o remédio antes de ficares doente. Interroga-te a ti mesmo antes do juízo, e acharás misericórdia diante de Deus. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Antes da doença, humilha-te, e no tempo da enfermidade mostra o teu proceder. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Nada te impeça de orar sempre, e não te envergonhes de progredir na justiça até a morte; pois a recompensa de Deus é eterna. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Antes da oração, prepara a tua alma, e não sejas como um homem que tenta a Deus. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Lembra-te da ira do último dia, e do tempo em que Deus castigará, desviando o rosto. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Lembra-te da pobreza quando estiveres na abundância e das necessidades da indigência no dia da riqueza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 Entre a manhã e a tarde muda o tempo, e tudo isto acontece num instante aos olhos de Deus. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 Um homem sábio está sempre alerta; nos dias de tentação, se resguarda do pecado. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Todo homem sagaz reconhece a sabedoria, e presta homenagem àquele que a encontrou. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 Os homens de linguagem sensata procedem também com sabedoria, compreendem a verdade e a justiça, e espalham uma multidão de sentenças e máximas. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 Não te deixes levar por tuas más inclinações, e refreia os teus apetites. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Se satisfizeres a cobiça de tua alma, ela fará de ti a alegria dos teus inimigos. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 Não te comprazas no meio das multidões, mesmo da menores, porque nelas somos constantemente comprometidos. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 Não te empobreças, pedindo empréstimos para aparentar, quando nada tens na algibeira; isso equivaleria a atentar contra a tua própria vida. |