Siracide 18

NOVA VULGATA	LXX
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum.	1 ο ζων εις τον αιωνα εκτισεν τα παντα κοινη
2 Quis sufficit enarrare opera illius?	2 κυριος μονος δικαιωθησεται
3 Et quis investigabit magnalia eius?	3 -
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius?	4 ουθενι εξεποιησεν εξαγγειλαι τα εργα αυτου και τις εξιχνευσει τα μεγαλεια αυτου
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei;	5 κρατος μεγαλωσυνης αυτου τις εξαριθμησεται και τις προσθησει εκδιηγησασθαι τα ελεη αυτου
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur.	6 ουκ εστιν ελαττωσαι ουδε προσθειναι και ουκ εστιν εξιχνιασαι τα θαυμασια του κυριου
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius?	7 οταν συντελεση ανθρωπος τοτε αρχεται και οταν παυσηται τοτε απορηθησεται
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi.	8 τι ανθρωπος και τι η χρησις αυτου τι το αγαθον αυτου και τι το κακον αυτου
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam.	9 αριθμος ημερων ανθρωπου πολλα ετη εκατον
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.	10 ως σταγων υδατος απο θαλασσης και ψηφος αμμου ουτως ολιγα ετη εν ημερα αιωνος
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis.	11 δια τουτο εμακροθυμησεν κυριος επ' αυτοις και εξεχεεν επ' αυτους το ελεος αυτου
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem.	12 ειδεν και επεγνω την καταστροφην αυτων οτι πονηρα δια τουτο επληθυνεν τον εξιλασμον αυτου
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum.	13 ελεος ανθρωπου επι τον πλησιον αυτου ελεος δε κυριου επι πασαν σαρκα ελεγχων και παιδευων και διδασκων και επιστρεφων ως ποιμην το ποιμνιον αυτου
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius.	14 τους εκδεχομενους παιδειαν ελεα και τους κατασπευδοντας επι τα κριματα αυτου
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali.	15 τεκνον εν αγαθοις μη δως μωμον και εν παση δοσει λυπην λογων
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum.	16 ουχι καυσωνα αναπαυσει δροσος ουτως κρεισσων λογος η δοσις
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso.	17 ουκ ιδου λογος υπερ δομα αγαθον και αμφοτερα παρα ανδρι κεχαριτωμενω
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos.	18 μωρος αχαριστως ονειδιει και δοσις βασκανου εκτηκει οφθαλμους
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce.	19 πριν η λαλησαι μανθανε και προ αρρωστιας θεραπευου
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem.	20 προ κρισεως εξεταζε σεαυτον και εν ωρα επισκοπης ευρησεις εξιλασμον
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam.	21 πριν αρρωστησαι σε ταπεινωθητι και εν καιρω αμαρτηματων δειξον επιστροφην
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum.	22 μη εμποδισθης του αποδουναι ευχην ευκαιρως και μη μεινης εως θανατου δικαιωθηναι
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum.	23 πριν ευξασθαι ετοιμασον σεαυτον και μη γινου ως ανθρωπος πειραζων τον κυριον
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei.	24 μνησθητι θυμου εν ημεραις τελευτης και καιρον εκδικησεως εν αποστροφη προσωπου
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum.	25 μνησθητι καιρον λιμου εν καιρω πλησμονης πτωχειαν και ενδειαν εν ημεραις πλουτου
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei.	26 απο πρωιθεν εως εσπερας μεταβαλλει καιρος και παντα εστιν ταχινα εναντι κυριου
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia.	27 ανθρωπος σοφος εν παντι ευλαβηθησεται και εν ημεραις αμαρτιων προσεξει απο πλημμελειας
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem.	28 πας συνετος εγνω σοφιαν και τω ευροντι αυτην δωσει εξομολογησιν
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia.	29 συνετοι εν λογοις και αυτοι εσοφισαντο και ανωμβρησαν παροιμιας ακριβεις
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine;	30 οπισω των επιθυμιων σου μη πορευου και απο των ορεξεων σου κωλυου
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis.	31 εαν χορηγησης τη ψυχη σου ευδοκιαν επιθυμιας ποιησει σε επιχαρμα των εχθρων σου
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius.	32 μη ευφραινου επι πολλη τρυφη μη προσδεθης συμβολη αυτης
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae.	33 μη γινου πτωχος συμβολοκοπων εκ δανεισμου και ουδεν σοι εστιν εν μαρσιππιω