Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 Il Vivente in eterno ha creato l'intero universo. |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 Il Signore solo deve essere proclamato giusto. |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | 3 A nessuno ha concesso di annunziare le sue opere; chi potrà esplorare le sue meraviglie? |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 Chi misurerà la potenza della sua maestà e chi oserà raccontare le sue misericordie? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 Non si possono diminuire né accrescere né scoprire le meraviglie del Signore. |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Quando l'uomo pensa di finire, allora comincia, ma quando si ferma, si sente in imbarazzo. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Che cosa è l'uomo e a cosa può servire? Qual è il suo bene e qual è il suo male? |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 Son cento anni al massimo i giorni dell'uomo; |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 come goccia d'acqua di mare e granello di sabbia sono i suoi pochi anni di fronte all'eternità. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Perciò Dio è stato con loro longanime, riversando su di loro la sua misericordia. |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 Egli vede e sa com'è penosa la loro fine, perciò abbonda nel suo perdono. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 La compassione dell'uomo è per il suo vicino, la compassione del Signore è per ogni carne. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 Egli rimprovera, corregge e insegna, richiama, come fa il pastore col suo gregge. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Ha pietà per quanti accettano la disciplina e sono solleciti per i suoi giudizi. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Figlio, quando aiuti qualcuno non rimproverarlo, e quando dài non avere parole amare. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 La rugiada non calma la calura? Così la buona parola vale più del dono che si fa. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 La parola non è accetta più del dono stesso? Nell'uomo generoso si trovano entrambi. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 Lo stolto rimprovera senza cortesia, e il dono dell'avaro non rallegra gli occhi. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Prima di parlare istruisciti, e cùrati prima d'esser malato. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Prima del giudizio fatti l'esame, così nell'ora della visita avrai il perdono. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Prima che cada ammalato, umiliati e quando pecchi mostra pentimento. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Non ritardare il voto quando sei in tempo, e non aspettare la morte per assolverlo. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Prima di fare un voto prepàrati e non essere come chi tenta il Signore. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Ricòrdati della collera del giorno della morte e del giudizio, quando Dio muta aspetto. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 Ricorda la fame quando c'è l'abbondanza, la povertà e il bisogno nel tempo della ricchezza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 Dall'alba fino al tramonto il tempo si trasmuta: davanti al Signore tutto dura poco. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 L'uomo saggio è sempre previdente e nei giorni del peccato si guarda dall'errore. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Chi ha senno conosce la sapienza, egli loda chiunque altro la trova. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 Quanti capiscono i detti diventano essi stessi sapienti e spandono come pioggia proverbi sottili. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 Non andar dietro alle tue passioni, e trattieniti di fronte ai desideri. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Quando ti concedi la soddisfazione della passione, essa ti renderà ludibrio dei nemici. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 Non divertirti con troppi piaceri, per non impoverirti con i loro costi. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 Non ridurti in miseria per i debiti dei banchetti, quando non hai denaro nella borsa. |