Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum. | 1 El que vive eternamente lo creó todo por igual, |
2 Quis sufficit enarrare opera illius? | 2 sólo el Señor será llamado justo. |
3 Et quis investigabit magnalia eius? | |
4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius? | 4 A nadie dio poder de proclamar sus obras, pues ¿quién podrá rastrear sus maravillas? |
5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei; | 5 El poder de su majestad, ¿quién lo calculará? ¿quién pretenderá contar sus misericordias? |
6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur. | 6 Nada hay que quitar, nada que añadir, y no se pueden rastrear las maravillas del Señor. |
7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius? | 7 Cuando el hombre cree acabar, comienza entonces, cuando se para, se queda perplejo. |
8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi. | 8 ¿Qué es el hombre? ¿para qué sirve? ¿cuál es su bien y cuál su mal? |
9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam. | 9 El número de los días del hombre mucho será si llega a los cien años. |
10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. | 10 Como gota de agua del mar, como grano de arena, tan pocos son sus años frente a la eternidad. |
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis. | 11 Por eso el Señor es paciente con ellos, y derrama sobre ellos su misericordia. |
12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem. | 12 El ve y sabe que su fin es miserable, por eso multiplica su perdón. |
13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum. | 13 La misericordia del hombre sólo alcanza a su prójimo, la misericorida del Señor abarca a todo el mundo. El reprende, adoctrina y enseña, y hace volver, como un pastor, a su rebaño. |
14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius. | 14 Tiene piedad de los que acogen la instrucción, y de los que se afanan por sus juicios. |
15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. | 15 Hijo, con tus beneficios no mezcles el reproche ni a tus regalos juntes palabras tristes. |
16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum. | 16 ¿No aplaca el rocío el viento ardiente? Así vale más la palabra que el regalo. |
17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso. | 17 ¿No ves que la palabra es más que un buen presente? Pues el hombre dadivoso une los dos. |
18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos. | 18 El necio aun sin dar hace afrenta, quema los ojos el don del envidioso. |
19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce. | 19 Antes de hablar infórmate, cuídate antes de estar enfermo. |
20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem. | 20 Antes de juzgar examínate a ti mismo, y en el día de la visita encontrarás perdón. |
21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam. | 21 Antes de estar enfermo humíllate, cuando peques muestra arrepentimiento. |
22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum. | 22 Nada te impida cumplir tu voto en el momento dado, no aguardes hasta la muerte para justificarte. |
23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum. | 23 Antes de hacer un voto prepárate; no seas como el hombre que tienta al Señor. |
24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei. | 24 Acuérdate de la ira de los últimos días, y del momento del castigo, cuando Dios vuelva su rostro. |
25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum. | 25 En tiempo de abundancia recuerda el tiempo de hambre, la pobreza y la penuria en días de riqueza. |
26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei. | 26 De la mañana a la tarde corre el tiempo, todo pasa presto delante del Señor. |
27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia. | 27 El hombre sabio es precavido en todo, en la ocasión de pecar se anda con cuidado. |
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem. | 28 Todo hombre prudente conoce la sabiduría, al que la encuentra le da su parabién. |
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia. | 29 Los prudentes en palabras hacen sabiduría y prodigan los proverbios acertados. |
30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine; | 30 No vayas detrás de tus pasiones, tus deseos refrena. |
31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis. | 31 Si te consientes en todos los deseos, te harás la irrisión de tus enemigos. |
32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius. | 32 No te complazcas en la buena vida, no te avengas a asociarte con ella. |
33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae. | 33 No te empobrezcas festejando con dinero prestado, cuando nada tienes en tu bolsa. |