Siracide 14

NOVA VULGATA	LXX
1 Beatus vir, qui non est lapsus verbo ex ore suo et non est stimulatus in tristitia delicti.	1 μακαριος ανηρ ος ουκ ωλισθησεν εν τω στοματι αυτου και ου κατενυγη εν λυπη αμαρτιων
2 Felix, quem non condemnat anima sua, et non excidit a spe sua.	2 μακαριος ου ου κατεγνω η ψυχη αυτου και ος ουκ επεσεν απο της ελπιδος αυτου
3 Viro tenaci sine ratione est substantia; et homini livido ad quid aurum?	3 ανδρι μικρολογω ου καλος ο πλουτος και ανθρωπω βασκανω ινα τι χρηματα
4 Qui denegat animo suo iniuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur.	4 ο συναγων απο της ψυχης αυτου συναγει αλλοις και εν τοις αγαθοις αυτου τρυφησουσιν ετεροι
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit? Et non iucundabitur in bonis suis.	5 ο πονηρος εαυτω τινι αγαθος εσται και ου μη ευφρανθησεται εν τοις χρημασιν αυτου
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius; et haec redditio est malitiae illius.	6 του βασκαινοντος εαυτον ουκ εστιν πονηροτερος και τουτο ανταποδομα της κακιας αυτου
7 Et, si bene fecerit, ignoranter et non volens facit et in novissimo manifestat malitiam suam.	7 καν ευ ποιη εν ληθη ποιει και επ' εσχατων εκφαινει την κακιαν αυτου
8 Nequam est oculus lividi et avertens faciem suam et despiciens animas.	8 πονηρος ο βασκαινων οφθαλμω αποστρεφων προσωπον και υπερορων ψυχας
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte non satiabitur, donec consumat arefaciens animam suam.	9 πλεονεκτου οφθαλμος ουκ εμπιπλαται μεριδι και αδικια πονηρα αναξηραινει ψυχην
10 Oculus malus lividus irruit in panem et neglegens est mensae suae.	10 οφθαλμος πονηρος φθονερος επ' αρτω και ελλιπης επι της τραπεζης αυτου
11 Fili, si habes, benefac tecum et Deo dignas oblationes offer.	11 τεκνον καθως εαν εχης ευ ποιει σεαυτον και προσφορας κυριω αξιως προσαγε
12 Memor esto quoniam mors non tardat, et decretum inferorum quia non demonstratum est tibi; decretum enim huius mundi: morte morietur.	12 μνησθητι οτι θανατος ου χρονιει και διαθηκη αδου ουχ υπεδειχθη σοι
13 Ante mortem benefac amico tuo et secundum vires tuas exporrigens da ei.	13 πριν σε τελευτησαι ευ ποιει φιλω και κατα την ισχυν σου εκτεινον και δος αυτω
14 Non defrauderis a bono diei, et particula desiderii boni non te praetereat.	14 μη αφυστερησης απο αγαθης ημερας και μερις επιθυμιας αγαθης μη σε παρελθατω
15 Nonne aliis relinques res dolore partas et labores tuos in divisione sortis?	15 ουχι ετερω καταλειψεις τους πονους σου και τους κοπους σου εις διαιρεσιν κληρου
16 Da et accipe et oblecta animam tuam;	16 δος και λαβε και απατησον την ψυχην σου οτι ουκ εστιν εν αδου ζητησαι τρυφην
17 ante obitum tuum operare iustitiam, quoniam non est apud inferos quaerere voluptates.	17 πασα σαρξ ως ιματιον παλαιουται η γαρ διαθηκη απ' αιωνος θανατω αποθανη
18 Omnis caro sicut vestimentum veterascet et sicut folium fructificans in arbore viridi: alia generantur, et alia deiciuntur;	18 ως φυλλον θαλλον επι δενδρου δασεος τα μεν καταβαλλει αλλα δε φυει ουτως γενεα σαρκος και αιματος η μεν τελευτα ετερα δε γενναται
19 sic generatio carnis et sanguinis: alia finitur, et alia nascitur.	19 παν εργον σηπομενον εκλειπει και ο εργαζομενος αυτο μετ' αυτου απελευσεται
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et, qui illud operatur, ibit cum illo;	20 μακαριος ανηρ ος εν σοφια μελετησει και ος εν συνεσει αυτου διαλεχθησεται
21 et omne opus electum iustificabitur, et, qui operatur illud, honorabitur in illo.	21 ο διανοουμενος τας οδους αυτης εν καρδια αυτου και εν τοις αποκρυφοις αυτης εννοηθησεται
22 Beatus vir, qui in sapientia morabitur et qui in iustitia sua meditabitur et in sensu cogitabit circumspectionem Dei;	22 εξελθε οπισω αυτης ως ιχνευτης και εν ταις οδοις αυτης ενεδρευε
23 qui excogitat vias illius in corde suo et in absconditis suis intellegens, vadens post illam quasi investigator et in viis illius consistens;	23 ο παρακυπτων δια των θυριδων αυτης και επι των θυρωματων αυτης ακροασεται
24 qui respicit per fenestras illius et in ianuis illius audiens;	24 ο καταλυων συνεγγυς του οικου αυτης και πηξει πασσαλον εν τοις τοιχοις αυτης
25 qui requiescit iuxta domum illius et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius et requiescet in deversorio bonorum per aevum.	25 στησει την σκηνην αυτου κατα χειρας αυτης και καταλυσει εν καταλυματι αγαθων
26 Statuet filios suos sub tegmine illius et sub ramis eius morabitur;	26 θησει τα τεκνα αυτου εν τη σκεπη αυτης και υπο τους κλαδους αυτης αυλισθησεται
27 protegetur sub tegmine illius a fervore et in gloria eius requiescet.	27 σκεπασθησεται υπ' αυτης απο καυματος και εν τη δοξη αυτης καταλυσει