Proverbi 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 La donna saggia edifica la sua casa; la stolta distrugge colle sue mani quella, che era già edificata. | 1 Sapiens mulier ædificat domum suam ; insipiens exstructam quoque manibus destruet. |
2 Chi cammina per la via retta, e teme Dio, è disprezzato da chi batte la strada dell'ignominia. | 2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. |
3 La bocca dello stolto è verga di superbia; ma le labbra dei saggi sono la loro sicurezza. | 3 In ore stulti virga superbiæ ; labia autem sapientium custodiunt eos. |
4 Dove mancano i bovi, è vuota la mangiatoja; dove sono le grasce in gran copia, ivi si riconosce la forza de' bovi. | 4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. |
5 Il testimone fedele non dirà menzogna, ma il falso testimone vomiterà menzogne. | 5 Testis fidelis non mentitur ; profert autem mendacium dolosus testis. |
6 Il derisore cerca la sapienza, e non la trova: i prudenti si istruiscono agevolmente. | 6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ; doctrina prudentium facilis. |
7 Cammina al contrario dello stolto: egli non conosce i dettami della prudenza. | 7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. |
8 La saggezza dell'uom prudente sta in conoscere la sua strada: l'imprudenza degli stolti li mena fuori di strada. | 8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
9 Lo stolto si burlerà del peccato: ma la grazia avrà sua stanza trai giusti. | 9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. |
10 Il cuore (di ciascheduno) conosce l'afflizione dell'anima sua; e il gaudio di lui noi penetrerà un estraneo. | 10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. |
11 La casa degli empj sarà spiantata: ma i padiglioni de'giusti saranno floridi. | 11 Domus impiorum delebitur : tabernacula vero justorum germinabunt. |
12 Havvi una strada, che all'uomo sembra diritta; ma la sua fine mena a morte. | 12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. |
13 Il riso sarà mescolato col dolore: e il pianto succederà all'allegrezza. | 13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
14 Lo stolto si pascerà del suo modo di vivere: ma l'uomo dabbene sta meglio di lui. | 14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
15 L'uom senza sperienza credè ad ogni parola: ma l'uomo cauto bada, dove mettere i piedi. Il figliuolo, che non ha sincerità, non avrà bene: riusciranno felicemente le cose sue al servo prudente, e le sue vie saranno felici. | 15 Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus. |
16 Il saggio teme, e schiva il male: lo stolto va avanti, e non ha paura. | 16 Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit. |
17 L'uomo impaziente agirà da stolto: l'uomo tìnto diventa odioso. | 17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
18 Gli imprudenti avranno per loro retaggio la stoltezza, e i prudenti saran coronati di scienza. | 18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. |
19 Giaceranno i cattivi ai piedi de' buoni: e gli empj dinanzi alle porte de' giusti. | 19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. |
20 Il povero è avuto a noia anche da' suoi prossimi: i ricchi hanno molti amici. | 20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit : amici vero divitum multi. |
21 Pecca chi disprezza il suo prossimo: e chi ha misericordia del povero, sarà beato. Chi crede nel Signore ama la misericordia. | 21 Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit. |
22 Sono in errore quelli, che fanno il male: la misericordia, e la verità pre parano i beni. | 22 Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona. |
23 Dovunque si lavora, ivi sarà l'abbondanza: dove molto si parla, vi sarà l'indigenza. | 23 In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. |
24 Corona de'saggj son le loro ric chezze: la stoltezza resta agli stolti. | 24 Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia. |
25 Il testimone fedele è liberatore degli uomini; il furbo spaccia menzogne. | 25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
26 Nel timor del Signore trovasi fiducia costante; e i figliuoli di lui conser veranno speranza. | 26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. |
27 Il timor del Signore sorgente di vita: ei fa, che si schivino le rovine mortali. | 27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. |
28 La dignità del re sta nella moltitudine del popolo: ed è disonore del principe la scarsezza dei sudditi. | 28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. |
29 Chi è paziente si governa con molta prudenza: ma l'impaziente fa manifesta la sua stoltezza. | 29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. |
30 La sanità del cuore da vita alla carne: l'invidia è tarlo delle ossa. | 30 Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia. |
31 Chi opprime il mendico, fa contumelia al suo Creatore: ma a lui rende onore, chi ha compassione del povero. | 31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ; honorat autem eum qui miseretur pauperis. |
32 La sua malizia darà all'empio la spinta: ma il giusto nella sua morte ha speranza; | 32 In malitia sua expelletur impius : sperat autem justus in morte sua. |
33 Nel cuore dell'uom prudente abita la sapienza, ed egli illuminerà qualunque ignorante. | 33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. |
34 La giustizia fa grande una nazione: ma il peccato fa infelici i popoli. | 34 Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum. |
35 Il ministro intelligente è grato al re: quello, che non è buono a nulla, proverà il suo sdegno. | 35 Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit. |