Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Matteo 22


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens:1 Gesù riprese a parlar loro in parabole e disse:
2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.2 "E' simile il regno dei cieli a un re il quale fece un banchetto di nozze per suo figlio.
3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.3 Egli mandò i suoi servi a chiamare coloro che erano stati invitati alle nozze; ma questi non vollero venire.
4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”.4 Di nuovo mandò altri servi dicendo: "Dite agli invitati: ecco, ho preparato il mio pranzo: i miei buoi e gli animali ingrassati sono già stati macellati e tutto è pronto; venite alle nozze".
5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam;5 Ma essi, noncuranti, andarono chi ai propri campi, chi ai propri affari.
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt.
6 Altri poi, presi i servi, li maltrattarono e li uccisero.
7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit.7 Il re, adiratosi, inviò i suoi eserciti ad annientare quegli omicidi e a incendiarne la città.
8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni;8 Dice quindi ai servi: "Il banchetto nuziale è pronto, ma gli invitati non ne erano degni.
9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”.9 Andate dunque ai crocicchi delle vie e chiamate alle nozze tutti quelli che troverete".
10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium.10 Andarono quei servi per le vie e radunarono tutti quelli che trovarono, buoni e cattivi; e così la sala si riempì di commensali.
11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali11 Entrato il re a vedere i commensali, trovò là un uomo che non indossava la veste nuziale.
12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit.12 Gli dice: "Amico, come mai sei entrato qui senza la veste nuziale?". Egli ammutolì.
13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”.13 Allora il re disse ai suoi servitori: "Legatelo mani e piedi e gettatelo nelle tenebre esteriori: là sarà pianto e stridore di denti".
14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”.
14 Infatti molti sono chiamati, ma pochi eletti".
15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone.15 Allora i farisei, ritiratisi, tennero consiglio per vedere come coglierlo in fallo nei suoi discorsi.
16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum.16 Mandarono dunque a lui i propri discepoli, insieme agli erodiani, per dirgli: "Maestro, sappiamo che sei veritiero e che insegni la via di Dio con verità e che non hai soggezione di nessuno; infatti non guardi in faccia ad alcuno.
17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”.17 Dicci dunque il tuo parere: è lecito o no pagare il tributo a Cesare?".
18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae?18 Gesù, conoscendo la loro malizia, disse: "Perché volete tentarmi, ipocriti?
19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium.19 Mostratemi la moneta del tributo". Essi gli presentarono un denaro.
20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”.20 Dice loro: "Di chi è l'effigie con l'iscrizione?".
21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”.21 Rispondono: "Di Cesare". Ed egli disse loro: "Date dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio".
22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt.
22 All'udir ciò rimasero stupiti e, lasciatolo, se ne andarono.
23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum23 In quel giorno si avvicinarono a lui dei sadducei, quelli che affermano non esserci risurrezione, e lo interrogarono
24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo.24 dicendo: "Maestro, Mosè ha ordinato: Se uno muore senza figli, suo fratello ne sposerà la vedova e così darà a suo fratello una discendenza.
25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo;25 Ora c'erano fra noi sette fratelli. Il primo appena sposato, morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.
26 similitersecundus et tertius usque ad septimum.26 La stessa cosa accadde al secondo e al terzo, fino al settimo.
27 Novissime autem omnium mulier defunctaest.27 Dopo di tutti, morì anche la donna.
28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”.28 Ora, nella risurrezione, di chi fra i sette sarà moglie? Infatti appartenne a tutti".
29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei;29 Gesù rispose: "Siete in errore, poiché non conoscete le Scritture né la potenza di Dio.
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo.30 Infatti nella risurrezione non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli di Dio in cielo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente:31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto ciò che a voi disse Dio:
32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”.32 Io sono il Dio di Abramo, il Dio di Isacco, il Dio di Giacobbe? Dio non è un Dio di morti, ma di viventi".
33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius.
33 All'udir ciò, le folle rimanevano stupite per la sua dottrina.
34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum.34 I farisei, saputo che Gesù aveva messo a tacere i sadducei, si radunarono insieme,
35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum:35 e uno di loro, dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova:
36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”.36 "Maestro, qual è il precetto più grande della legge?".
37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua:37 Egli rispose: "Amerai il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima, con tutta la tua mente.
38 hoc est magnum et primum mandatum.38 Questo è il più grande e il primo dei precetti.
39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum.39 Ma il secondo è simile ad esso: Amerai il prossimo tuo come te stesso.
40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”.40 Da questi due precetti dipende tutta la legge e i profeti".
41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus41 Radunatisi i farisei, Gesù li interrogò
42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”.42 dicendo: "Che cosa pensate del Cristo? Di chi è figlio?". Gli rispondono: "Di Davide".
43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens:
43 Dice loro: "Come dunque Davide, sotto l'influsso dello Spirito, lo chiama Signore quando dice:
44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”?
44 Ha detto il Signore al mio Signore: Siedi alla mia destra finché ponga i tuoi nemici come sgabello dei tuoi piedi?
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”.45 Se, dunque, Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?".
46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare.
46 Nessuno seppe rispondergli una parola; e da quel giorno nessuno osò più fargli delle domande.