Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Matteo 22


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens:1 Gesù riprese a parlare loro con parabole e disse:
2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.2 «Il regno dei cieli è simile a un re, che fece una festa di nozze per suo figlio.
3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.3 Egli mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non volevano venire.
4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”.4 Mandò di nuovo altri servi con quest’ordine: “Dite agli invitati: Ecco, ho preparato il mio pranzo; i miei buoi e gli animali ingrassati sono già uccisi e tutto è pronto; venite alle nozze!”.
5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam;5 Ma quelli non se ne curarono e andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari;
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt.
6 altri poi presero i suoi servi, li insultarono e li uccisero.
7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit.7 Allora il re si indignò: mandò le sue truppe, fece uccidere quegli assassini e diede alle fiamme la loro città.
8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni;8 Poi disse ai suoi servi: “La festa di nozze è pronta, ma gli invitati non erano degni;
9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”.9 andate ora ai crocicchi delle strade e tutti quelli che troverete, chiamateli alle nozze”.
10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium.10 Usciti per le strade, quei servi radunarono tutti quelli che trovarono, cattivi e buoni, e la sala delle nozze si riempì di commensali.
11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali11 Il re entrò per vedere i commensali e lì scorse un uomo che non indossava l’abito nuziale.
12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit.12 Gli disse: “Amico, come mai sei entrato qui senza l’abito nuziale?”. Quello ammutolì.
13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”.13 Allora il re ordinò ai servi: “Legatelo mani e piedi e gettatelo fuori nelle tenebre; là sarà pianto e stridore di denti”.
14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”.
14 Perché molti sono chiamati, ma pochi eletti».
15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone.15 Allora i farisei se ne andarono e tennero consiglio per vedere come coglierlo in fallo nei suoi discorsi.
16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum.16 Mandarono dunque da lui i propri discepoli, con gli erodiani, a dirgli: «Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio secondo verità. Tu non hai soggezione di alcuno, perché non guardi in faccia a nessuno.
17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”.17 Dunque, di’ a noi il tuo parere: è lecito, o no, pagare il tributo a Cesare?».
18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae?18 Ma Gesù, conoscendo la loro malizia, rispose: «Ipocriti, perché volete mettermi alla prova?
19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium.19 Mostratemi la moneta del tributo». Ed essi gli presentarono un denaro.
20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”.20 Egli domandò loro: «Questa immagine e l’iscrizione, di chi sono?».
21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”.21 Gli risposero: «Di Cesare». Allora disse loro: «Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio».
22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt.
22 A queste parole rimasero meravigliati, lo lasciarono e se ne andarono.
23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum23 In quello stesso giorno vennero da lui alcuni sadducei – i quali dicono che non c’è risurrezione – e lo interrogarono:
24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo.24 «Maestro, Mosè disse: Se uno muore senza figli, suo fratello ne sposerà la moglie e darà una discendenza al proprio fratello.
25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo;25 Ora, c’erano tra noi sette fratelli; il primo, appena sposato, morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.
26 similitersecundus et tertius usque ad septimum.26 Così anche il secondo, e il terzo, fino al settimo.
27 Novissime autem omnium mulier defunctaest.27 Alla fine, dopo tutti, morì la donna.
28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”.28 Alla risurrezione, dunque, di quale dei sette lei sarà moglie? Poiché tutti l’hanno avuta in moglie».
29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei;29 E Gesù rispose loro: «Vi ingannate, perché non conoscete le Scritture e neppure la potenza di Dio.
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo.30 Alla risurrezione infatti non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli nel cielo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente:31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto quello che vi è stato detto da Dio:
32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”.32 Io sono il Dio di Abramo, il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe? Non è il Dio dei morti, ma dei viventi!».
33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius.
33 La folla, udendo ciò, era stupita dal suo insegnamento.
34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum.34 Allora i farisei, avendo udito che egli aveva chiuso la bocca ai sadducei, si riunirono insieme
35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum:35 e uno di loro, un dottore della Legge, lo interrogò per metterlo alla prova:
36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”.36 «Maestro, nella Legge, qual è il grande comandamento?».
37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua:37 Gli rispose: «Amerai il Signore tuo Dio con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima e con tutta la tua mente.
38 hoc est magnum et primum mandatum.38 Questo è il grande e primo comandamento.
39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum.39 Il secondo poi è simile a quello: Amerai il tuo prossimo come te stesso.
40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”.40 Da questi due comandamenti dipendono tutta la Legge e i Profeti».
41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus41 Mentre i farisei erano riuniti insieme, Gesù chiese loro:
42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”.42 «Che cosa pensate del Cristo? Di chi è figlio?». Gli risposero: «Di Davide».
43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens:
43 Disse loro: «Come mai allora Davide, mosso dallo Spirito, lo chiama Signore, dicendo:
44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”?
44 Disse il Signore al mio Signore:
Siedi alla mia destra
finché io ponga i tuoi nemici
sotto i tuoi piedi?
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”.45 Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».
46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare.
46 Nessuno era in grado di rispondergli e, da quel giorno, nessuno osò più interrogarlo.