Siracide 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Deus creavit de terra hominem et secundum imaginem suam fecit illum; | 1 El Señor creó al hombre de la tierra y lo hace volver de nuevo a ella. |
2 et iterum convertit illum in ipsam et secundum se vestivit illum virtute. | 2 Le señaló un número de días y un tiempo determinado, y puso bajo su dominio las cosas de la tierra. |
3 Numerum dierum et tempus dedit illi et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super terram. | 3 Lo revistió de una fuerza semejante a la suya y lo hizo según su propia imagen. |
4 Posuit timorem illius super omnem carnem, ut dominaretur bestiarum et volatilium. | 4 Hizo que todos los vivientes lo temieran, para que él dominara las fieras y los pájaros. |
5 Creavit illis consilium et linguam et oculos et aures et cor dedit illis excogitandi et disciplina intellectus replevit illos. | 5 [Ellos recibieron el uso de las cinco operaciones del Señor; como sexto don, les concedió la inteligencia; y como séptimo, el lenguaje que interpreta las obras de Dios.] |
6 Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum et mala et bona ostendit illis. | 6 Le dio una lengua, ojos y oídos, el poder de discernir y un corazón para pensar. |
7 Posuit timorem suum super corda illorum ostendens illis magnalia operum suorum | 7 El colmó a los hombres de saber y entendimiento, y les mostró el bien y el mal. |
8 et dedit illis gloriari in mirabilibus illius, ut nomen sanctificationis collaudent et magnalia enarrent operum eius. | 8 Les infundió su propia luz, para manifestarles la grandeza de sus obras, |
9 Addidit illis disciplinam et legem vitae hereditavit illos. | 9 y les permitió gloriarse eternamente de sus maravillas: |
10 Testamentum aeternum constituit cum illis et iustitiam et iudicia sua ostendit illis. | 10 así alabarán su Nombre santo, proclamando la grandeza de sus obras. |
11 Et magnalia honoris eius vidit oculus illorum, et honorem vocis eius audierunt aures illorum, et dixit illis: “ Attendite ab omni iniquo ”. | 11 Les concedió además la ciencia y les dio como herencia una Ley de vida; |
12 Et mandavit illis unicuique de proximo suo. | 12 estableció con ellos una alianza eterna y les hizo conocer sus decretos. |
13 Viae illorum coram ipso sunt semper: non sunt absconsae ab oculis ipsius. | 13 Ellos vieron con sus ojos la grandeza de su gloria y oyeron con sus oídos la gloria de su voz. |
14 In unamquamque gentem praeposuit rectorem, | 14 El les dijo: «Cuídense de toda injusticia», y dio a cada uno preceptos acerca del prójimo. |
15 et pars Dei Israel factus est. | 15 Los caminos de los hombres están siempre ante él y no pueden ocultarse a sus ojos. |
16 Et omnia opera illorum velut sol in conspectu eius; et oculi eius sine intermissione inspicientes in viis eorum. | 16 [Sus caminos van hacia el mal desde la juventud, y no son capaces de transformar en corazones de carne sus corazones de piedra.] |
17 Non sunt absconsae iniquitates illorum et omnia peccata eorum in conspectu Dei. | 17 El asignó un jefe a cada nación, pero Israel es la parte del Señor. |
18 Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso, et gratiam hominis quasi pupillam conservabit. | 18 El es su primogénito, al que nutrió con su instrucción, y cuando dispensa la luz del amor, no lo abandona. |
19 Et postea resurget et retribuet illis et retributionem unicuique in caput ipsorum convertet. | 19 Todas sus obras son para él claras como el sol y él tiene los ojos fijos en sus caminos. |
20 Paenitentibus autem dedit viam reditus et confirmavit deficientes sustinere et destinavit illis sortem veritatis. | 20 Sus injusticias no están ocultas para el Señor y todos sus pecados están delante de él. |
21 Convertere ad Dominum et relinque peccata tua; | 21 [Pero el Señor es bondadoso y conoce a su criatura; no las deja ni abandona, sino que las perdona.] |
22 precare ante faciem Domini et minue offendicula. | 22 La limosna de un hombre es para él como un sello, y tiene en cuenta un favor como la pupila de sus ojos. |
23 Revertere ad Altissimum et avertere ab iniustitia tua et nimis odito exsecrationem. | 23 Después, él se levantará para retribuirles y pondrá sobre sus cabezas la recompensa merecida. |
24 Et cognosce iustitias et iudicia Dei et sta in sorte propositionis et orationis altissimi Dei. | 24 A los que se arrepienten, les permite volver y reconforta a los que perdieron la constancia. |
25 Altissimum quis laudabit in inferis pro vivis et dantibus confessionem Deo? | 25 Vuelve al Señor y deja de pecar, suplica ante su rostro y deja de ofenderlo. |
26 Non demoreris in errore impiorum; ante mortem confitere: a mortuo, quasi nihil sit, perit confessio. | 26 Vuelve al Altísimo, apártate de la injusticia y odia profundamente toda abominación. |
27 Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis et laudabis Deum et gloriaberis in miserationibus illius. | 27 ¿Quién alabará al Altísimo en el Abismo, si los vivientes no le rinden homenaje? |
28 Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se! | 28 el muerto, el que ya no existe, deja de alabarlo: el que está vivo y sano debe alabar al Señor. |
29 Nec enim omnia possunt esse in hominibus, quoniam non est immortalis filius hominis. | 29 ¡Qué grande es la generosidad del Señor y su perdón para los que vuelven a él! |
30 Quid lucidius sole? Et hic deficiet. Aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis? Et hoc arguetur. | 30 Un hombre no puede tenerlo todo, porque el ser humano no es inmortal. |
31 Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit, et omnes homines terra et cinis. | 31 ¿Hay algo más luminoso que el sol? ¡Y sin embargo, también él se eclipsa! ¡Cuánto más la carne y la sangre, que sólo conciben el mal! |
32 El Señor pasa revista al ejército de los cielos, ¡cuánto más a los hombres, que son tierra y ceniza! |