Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 17


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Deus creavit de terra hominem
et secundum imaginem suam fecit illum;
1 De la tierra creó el Señor al hombre,
y de nuevo le hizo volver a ella.
2 et iterum convertit illum in ipsam
et secundum se vestivit illum virtute.
2 Días contados le dio y tiempo fijo,
y dioles también poder sobre las cosas de la tierra.
3 Numerum dierum et tempus dedit illi
et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super terram.
3 De una fuerza como la suya los revistió,
a su imagen los hizo.
4 Posuit timorem illius super omnem carnem,
ut dominaretur bestiarum et volatilium.
4 Sobre toda carne impuso su temor
para que dominara a fieras y volátiles.
5 Creavit illis consilium et linguam et oculos et aures
et cor dedit illis excogitandi
et disciplina intellectus replevit illos.
6 Creavit illis scientiam spiritus,
sensu implevit cor illorum
et mala et bona ostendit illis.
6 Les formó lengua, ojos,
oídos, y un corazón para pensar.
7 Posuit timorem suum super corda illorum
ostendens illis magnalia operum suorum
7 De saber e inteligencia los llenó,
les enseñó el bien y el mal.
8 et dedit illis gloriari in mirabilibus illius,
ut nomen sanctificationis collaudent
et magnalia enarrent operum eius.
8 Puso su ojo en sus corazones,
para mostrarles la grandeza de sus obras.
9 Addidit illis disciplinam
et legem vitae hereditavit illos.
10 Testamentum aeternum constituit cum illis
et iustitiam et iudicia sua ostendit illis.
10 Por eso su santo nombre alabarán,
contando la grandeza de sus obras.
11 Et magnalia honoris eius vidit oculus illorum,
et honorem vocis eius audierunt aures illorum,
et dixit illis: “ Attendite ab omni iniquo ”.
11 Aun les añadió el saber,
la ley de vida dioles en herencia.
12 Et mandavit illis unicuique de proximo suo.
12 Alianza eterna estableció con ellos,
y sus juicios les enseñó.
13 Viae illorum coram ipso sunt semper:
non sunt absconsae ab oculis ipsius.
13 Los ojos de ellos vieron la grandeza de su gloria,
la gloria de su voz oyeron sus oídos.
14 In unamquamque gentem praeposuit rectorem,
14 Y les dijo: «Guardaos de toda iniquidad»,
y a cada cual le dio órdenes respecto de su prójimo.
15 et pars Dei Israel factus est.
15 Sus caminos están ante él en todo tiempo,
no se ocultan a sus ojos.
16 Et omnia opera illorum velut sol in conspectu eius;
et oculi eius sine intermissione inspicientes in viis eorum.
17 Non sunt absconsae iniquitates illorum
et omnia peccata eorum in conspectu Dei.
17 A cada nación asignó un jefe,
mas la porción del Señor es Israel.
18 Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso,
et gratiam hominis quasi pupillam conservabit.
19 Et postea resurget et retribuet illis
et retributionem unicuique in caput ipsorum convertet.
19 Todas sus obras están ante él, igual que el sol,
e incesantes sus ojos sobre sus caminos.
20 Paenitentibus autem dedit viam reditus
et confirmavit deficientes sustinere
et destinavit illis sortem veritatis.
20 No se le ocultan sus iniquidades,
todos sus pecados están ante el Señor.
21 Convertere ad Dominum et relinque peccata tua;
22 precare ante faciem Domini et minue offendicula.
22 La limosna del hombre es como un sello para él,
el favor del hombre lo guarda como la pupila de sus
ojos.
23 Revertere ad Altissimum et avertere ab iniustitia tua
et nimis odito exsecrationem.
23 Después se levantará y les retribuirá,
sobre su cabeza pondrá su recompensa.
24 Et cognosce iustitias et iudicia Dei
et sta in sorte propositionis et orationis altissimi Dei.
24 Pero a los que se arrepienten les concede retorno,
y consuela a los que perdieron la esperanza.
25 Altissimum quis laudabit in inferis
pro vivis et dantibus confessionem Deo?
25 Conviértete al Señor y deja tus pecados,
suplica ante su faz y quita los obstáculos.
26 Non demoreris in errore impiorum;
ante mortem confitere:
a mortuo, quasi nihil sit, perit confessio.
26 Vuélvete al Altísimo y apártate de la injusticia,
odia con toda el alma la abominación.
27 Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis
et laudabis Deum et gloriaberis in miserationibus illius.
27 ¿Quién en el seol alabará al Altísimo
si los vivientes no le dan gloria?
28 Quam magna misericordia Domini,
et propitiatio illius convertentibus ad se!
28 No hay alabanza que venga de muerto, como de quien no existe;
es el que vive y goza de salud quien alaba al Señor.
29 Nec enim omnia possunt esse in hominibus,
quoniam non est immortalis filius hominis.
29 ¡Qué grande es la misericordia del Señor,
y su perdón para los que a él se convierten!
30 Quid lucidius sole? Et hic deficiet.
Aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis?
Et hoc arguetur.
30 Pues no todo puede estar en poder de los hombres,
que no es inmortal el hijo de hombre.
31 Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit,
et omnes homines terra et cinis.
31 ¿Qué hay más luminoso que el sol? Con todo, desaparece.
Mas la carne y la sangre sólo el mal conciben.