Proverbi 2

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Fili mi, si susceperis sermones meos et mandata mea absconderis penes te,	1 Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,
2 intendens ad sapientiam aurem tuam, inclinans cor tuum ad cognoscendam prudentiam;	2 ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν?
3 si enim sapientiam invocaveris et dederis vocem tuam prudentiae,	3 και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν?
4 si quaesieris eam quasi pecuniam et sicut thesauros conquisieris illam,	4 εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,
5 tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies.	5 τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.
6 Quia Dominus dat sapientiam, et ex ore eius scientia et prudentia.	6 Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν? εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.
7 Thesaurizabit rectis sollertiam et clipeus erit gradientibus simpliciter	7 Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις? ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,
8 servans semitas iustitiae et vias sanctorum custodiens.	8 υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.
9 Tunc intelleges iustitiam et iudicium et aequitatem et omnem semitam bonam,	9 Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.
10 quia intrabit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placebit.	10 Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,
11 Consilium custodiet te, et prudentia servabit te,	11 ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει?
12 ut eruaris a via mala et ab homine, qui perversa loquitur;	12 δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,
13 qui relinquunt iter rectum, ut ambulent per vias tenebrosas;	13 οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους?
14 qui laetantur, cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis:	14 οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,
15 quorum viae perversae sunt, et pravi gressus eorum.	15 των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι?
16 Ut eruaris a muliere aliena et ab extranea, quae mollit sermones suos	16 δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,
17 et relinquit ducem pubertatis suae et pacti Dei sui oblita est.	17 ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.
18 Inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitae ipsius;	18 Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους?
19 omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur nec apprehendent semitas vitae.	19 παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης?
20 Ut ambules in via bonorum et calles iustorum custodias:	20 δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.
21 qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea;	21 Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.
22 impii vero de terra perdentur, et, qui inique agunt, auferentur ex ea.	22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.