Ecclesiasticus 37

¹ Omnis amicus dicet: “ Et ego amicitiam copulavi! ”;
sed est amicus solo nomine amicus.
Nonne tristitia appropinquans usque ad mortem:

² sodalis et amicus ad inimicitiam conversus?

³ O praesumptio nequissima, unde creata es
cooperire aridam malitia et dolositate illius?

⁴ Sodalis amico coniucundatur in oblectationibus
et in tempore tribulationis adversarius erit;

⁵ sodalis amico condolet causa ventris
et contra hostem accipiet scutum.

⁶ Non obliviscaris amici tui in animo tuo
et non immemor sis illius in opibus tuis.

⁷ Noli consiliari cum eo, qui tibi insidiatur,
et a zelantibus te absconde consilium.

⁸ Omnis consiliarius prodit consilium,
sed est consiliarius pro semetipso.

⁹ A consiliario serva animam tuam
et prius scito quae sit illius necessitas
­ et ipse enim animo suo cogitabit ­

¹⁰ ne forte mittat super te sortem
et dicat tibi:

¹¹ “ Bona est via tua ”
et stet e contrario videre quid tibi eveniat.

¹² Noli consiliari cum invido
et a zelante te consilium absconde;
nec cum muliere de ea, quae ei aemulatur,
cum timido de bello,
cum negotiatore de traiecticio,
cum emptore de venditione,
cum viro livido de gratiis agendis,

¹³ cum impio de pietate,
cum inhonesto de honestate,
cum operario otioso de omni opere,

¹⁴ cum mercennario annuali de consummatione anni,
cum servo pigro de multa operatione:
non attendas his in omni consilio.

¹⁵ Sed cum viro timorato assiduus esto,
quemcumque cognoveris observantem mandata,

¹⁶ cuius anima est secundum animam tuam,
et qui, cum titubaveris in tenebris, condolebit tibi.

¹⁷ Et consilium cordis statue tecum;
non est enim tibi aliud fidelius illo.

¹⁸ Anima viri enuntiat aliquando vera
quam septem circumspectores sedentes in excelso ad speculandum.

¹⁹ Et in his omnibus deprecare Altissimum,
ut dirigat in veritate viam tuam.

²⁰ Ante omnia opera verbum verax praecedat te,
et ante omnem actum consilium stabile.

²¹ Radix consiliorum cor,
ex quo partes quattuor oriuntur:
bonum et malum, vita et mors;
et dominatrix illorum est assidua lingua.

²² Est vir peritus multorum eruditor
et animae suae inutilis est.

²³ Est qui sophistice loquitur et odibilis est;
in omni cibo voluptatis defraudabitur.

²⁴ Non est illi data a Domino gratia:
omni enim sapientia defraudatus est.

²⁵ Est sapiens animae suae sapiens,
et fructus sensus illius super corpus suum.

²⁶ Vir sapiens plebem suam erudit,
et fructus sensus illius fideles sunt.

²⁷ Vir sapiens implebitur benedictionibus,
et omnes videntes illum beatum dicent.

²⁸ Vita viri in numero dierum;
dies autem Israel innumerabiles sunt.

²⁹ Sapiens in populo hereditabit honorem,
et nomen illius erit vivens in aeternum.

³⁰ Fili, in vita tua tenta animam tuam
et vide si quid obnoxium ei est: non des illi.

³¹ Non enim omnia omnibus expediunt,
et non omni animae omne genus placet.

³² Noli avidus esse in omni epulatione
et non te effundas super omnem escam.

³³ In multis enim escis erit infirmitas,
et aviditas appropinquabit usque ad choleram.

³⁴ Propter crapulam multi obierunt;
qui autem abstinens est, adiciet vitam.