Proverbia 13

¹ Filius sapiens disciplina patris;
qui autem illusor est, non audit, cum arguitur.

² De fructu oris sui homo satiabitur bonis,
anima autem praevaricatorum violentia.

³ Qui custodit os suum, custodit animam suam;
qui autem incautus est eloquio, ruina est ei.

⁴ Vult et non habet piger,
anima autem operantium impinguabitur.

⁵ Verbum mendax iustus detestabitur,
impius autem confundit et dehonestat.

⁶ Iustitia custodit innocentem in via,
impietas autem peccatorem supplantat.

⁷ Est qui quasi dives habetur, cum nihil habeat;
et est qui quasi pauper, cum in multis divitiis sit.

⁸ Redemptio animae viri divitiae suae;
qui autem pauper est, increpationem non sustinet.

⁹ Lux iustorum laetificat,
lucerna autem impiorum exstinguetur.

¹⁰ Inter superbos tantum iurgia sunt,
et apud humiles sapientia.

¹¹ Substantia festinata minuetur;
qui autem colligit manu, multiplicat.

¹² Spes, quae differtur, affligit animam,
lignum vitae desiderium veniens.

¹³ Qui contemnit verbum, ipse se obligat;
qui autem timet praeceptum, retribuetur ei.

¹⁴ Lex sapientis fons vitae,
ut declinet a laqueis mortis.

¹⁵ Intellegentia bona dabit gratiam,
in itinere infidelium vorago.

¹⁶ Omnis astutus agit cum consilio;
qui autem fatuus est, aperit stultitiam.

¹⁷ Nuntius impius cadet in malum,
legatus autem fidelis sanitas.

¹⁸ Egestas et ignominia ei, qui deserit disciplinam;
qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.

¹⁹ Desiderium, si compleatur, delectat animam;
detestantur stulti fugere mala.

²⁰ Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit;
amicus stultorum malus efficietur.

²¹ Peccatores persequitur malum,
et iustis retribuentur bona.

²² Bonus relinquit heredes filios et nepotes;
et custoditur iusto substantia peccatoris.

²³ Multi cibi in novalibus pauperum,
et est qui perit, deficiente iudicio.

²⁴ Qui parcit virgae, odit filium suum;
qui autem diligit illum, instanter erudit.

²⁵ Iustus comedit et replet animam suam,
venter autem impiorum insaturabilis.