Proverbi 13

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Filius sapiens disciplina patris; qui autem illusor est, non audit, cum arguitur.	1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis, anima autem praevaricatorum violentia.	2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam; qui autem incautus est eloquio, ruina est ei.	3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
4 Vult et non habet piger, anima autem operantium impinguabitur.	4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
5 Verbum mendax iustus detestabitur, impius autem confundit et dehonestat.	5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
6 Iustitia custodit innocentem in via, impietas autem peccatorem supplantat.	6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
7 Est qui quasi dives habetur, cum nihil habeat; et est qui quasi pauper, cum in multis divitiis sit.	7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
8 Redemptio animae viri divitiae suae; qui autem pauper est, increpationem non sustinet.	8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
9 Lux iustorum laetificat, lucerna autem impiorum exstinguetur.	9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
10 Inter superbos tantum iurgia sunt, et apud humiles sapientia.	10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
11 Substantia festinata minuetur; qui autem colligit manu, multiplicat.	11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
12 Spes, quae differtur, affligit animam, lignum vitae desiderium veniens.	12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
13 Qui contemnit verbum, ipse se obligat; qui autem timet praeceptum, retribuetur ei.	13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
14 Lex sapientis fons vitae, ut declinet a laqueis mortis.	14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
15 Intellegentia bona dabit gratiam, in itinere infidelium vorago.	15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
16 Omnis astutus agit cum consilio; qui autem fatuus est, aperit stultitiam.	16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
17 Nuntius impius cadet in malum, legatus autem fidelis sanitas.	17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
18 Egestas et ignominia ei, qui deserit disciplinam; qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.	18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
19 Desiderium, si compleatur, delectat animam; detestantur stulti fugere mala.	19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit; amicus stultorum malus efficietur.	20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
21 Peccatores persequitur malum, et iustis retribuentur bona.	21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
22 Bonus relinquit heredes filios et nepotes; et custoditur iusto substantia peccatoris.	22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
23 Multi cibi in novalibus pauperum, et est qui perit, deficiente iudicio.	23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
24 Qui parcit virgae, odit filium suum; qui autem diligit illum, instanter erudit.	24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
25 Iustus comedit et replet animam suam, venter autem impiorum insaturabilis.	25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.