Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Siracide 40


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 Grandi pene sono destinate a ogni uomo
e un giogo pesante sta sui figli di Adamo,
dal giorno della loro uscita dal grembo materno
fino al giorno del ritorno alla madre di tutti.
1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus,
et jugum grave super filios Adam,
a die exitus de ventre matris eorum
usque in diem sepulturæ in matrem omnium.
2 Il pensiero dell’attesa e il giorno della fine
provocano le loro riflessioni e il timore del cuore.
2 Cogitationes eorum, et timores cordis,
adinventio exspectationis, et dies finitionis,
3 Da chi siede su un trono glorioso
fino a chi è umiliato su terra e su cenere,
3 a residente super sedem gloriosam,
usque ad humiliatum in terra et cinere :
4 da chi indossa porpora e corona
fino a chi è ricoperto di panno grossolano,
4 ab eo qui utitur hyacintho et portat coronam,
usque ad eum qui operitur lino crudo :
furor, zelus, tumultus, fluctuatio, et timor mortis,
iracundia perseverans, et contentio :
5 non c’è che sdegno, invidia, spavento, agitazione,
paura della morte, contese e liti.
Anche durante il riposo nel letto
il sogno notturno turba i suoi pensieri:
5 et in tempore refectionis in cubili,
somnus noctis immutat scientiam ejus.
6 per un poco, come niente, sta nel riposo
e subito nel sonno si affatica come di giorno,
è sconvolto dalla visione del suo cuore,
come chi è scampato da una battaglia.
6 Modicum tamquam nihil in requie,
et ab eo in somnis, quasi in die respectus.
7 Al momento di mettersi in salvo si sveglia,
meravigliandosi dell’irreale timore.
7 Conturbatus est in visu cordis sui,
tamquam qui evaserit in die belli :
in tempore salutis suæ exsurrexit,
et admirans ad nullum timorem :
8 Così è per ogni essere vivente, dall’uomo alla bestia,
ma per i peccatori sette volte tanto:
8 cum omni carne, ab homine usque ad pecus,
et super peccatores septuplum.
9 morte, sangue, contese, spada,
disgrazie, fame, calamità, flagelli.
9 Ad hæc mors, sanguis, contentio, et rhomphæa,
oppressiones, fames, et contritio, et flagella :
10 Questi mali sono stati creati per gli empi,
per loro causa venne anche il diluvio.
10 super iniquos creata sunt hæc omnia :
et propter illos factus est cataclysmus.
11 Tutto quello che proviene dalla terra alla terra ritorna,
quanto viene dalle acque rifluisce nel mare.
11 Omnia quæ de terra sunt in terram convertentur,
et omnes aquæ in mare revertentur.
12 Ogni corruzione e ogni ingiustizia sparirà,
ma la fedeltà resterà per sempre.
12 Omne munus et iniquitas delebitur,
et fides in sæculum stabit.
13 Le ricchezze degli ingiusti si prosciugheranno come un torrente,
si disperderanno come tuono che echeggia durante l’uragano.
13 Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur,
et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt.
14 Se gli ingiusti dovranno alzare le mani, ci si rallegrerà,
così i trasgressori cadranno in rovina.
14 In aperiendo manus suas lætabitur :
sic prævaricatores in consummatione tabescent.
15 La stirpe degli empi non moltiplica i suoi rami,
le radici impure sono sopra una pietra dura.
15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos :
et radices immundæ super cacumen petræ sonant.
16 Il giunco su ogni corso d’acqua o sugli argini di un fiume
viene tagliato prima di ogni altra erba.
16 Super omnem aquam viriditas,
et ad oram fluminis ante omne f?num evelletur.
17 Un atto di bontà è come un giardino di benedizioni,
l’elemosina dura per sempre.
17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus,
et misericordia in sæculum permanet.
18 La vita di chi basta a se stesso e del lavoratore è dolce,
ma più ancora lo è per chi trova un tesoro.
18 Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur,
et in ea invenies thesaurum.
19 I figli e la fondazione di una città consolidano un nome,
ma più ancora è apprezzata una donna irreprensibile.
19 Filii et ædificatio civitatis confirmabit nomen :
et super hæc mulier immaculata computabitur.
20 Vino e musica rallegrano il cuore,
ma più ancora l’amore della sapienza.
20 Vinum et musica lætificant cor :
et super utraque dilectio sapientiæ.
21 Il flauto e l’arpa rendono piacevole il canto,
ma più ancora una voce soave.
21 Tibiæ et psalterium suavem faciunt melodiam :
et super utraque lingua suavis.
22 L’occhio desidera grazia e bellezza,
ma più ancora il verde dei campi.
22 Gratiam et speciem desiderabit oculus tuus :
et super hæc virides sationes.
23 Il compagno e l’amico s’incontrano a tempo opportuno,
ma più ancora moglie e marito.
23 Amicus et sodalis in tempore convenientes,
et super utrosque mulier cum viro.
24 Fratelli e soccorritori aiutano nella tribolazione,
ma più ancora l’elemosina.
24 Fratres in adjutorium in tempore tribulationis :
et super eos misericordia liberabit.
25 Oro e argento rendono sicuro il piede,
ma più ancora è stimato un consiglio.
25 Aurum et argentum est constitutio pedum :
et super utrumque consilium beneplacitum.
26 Ricchezze e potenza sollevano il cuore,
ma più ancora il timore del Signore.
Con il timore del Signore non manca nulla,
con esso non c’è bisogno di cercare un altro aiuto.
26 Facultates et virtutes exaltant cor,
et super hæc timor Domini.
27 Il timore del Signore è come un giardino di benedizioni
e protegge più di qualsiasi gloria.
27 Non est in timore Domini minoratio :
et non est in eo inquirere adjutorium.
28 Figlio, non vivere una vita da mendicante:
è meglio morire piuttosto che mendicare.
28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis,
et super omnem gloriam operuerunt illum.
29 Un uomo che guarda alla tavola altrui
ha una vita che non si può chiamare tale;
si contaminerà con cibi estranei,
l’uomo sapiente ed educato se ne guarderà.
29 Fili, in tempore vitæ tuæ ne indigeas :
melius est enim mori quam indigere.
30 Il mendicare è dolce nella bocca dello sfrontato,
ma dentro di lui c’è un fuoco che brucia.
30 Vir respiciens in mensam alienam,
non est vita ejus in cogitatione victus :
alit enim animam suam cibis alienis :
31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se.
32 In ore imprudentis condulcabitur inopia,
et in ventre ejus ignis ardebit.