Siracide 40
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Grandi pene sono destinate a ogni uomo e un giogo pesante sta sui figli di Adamo, dal giorno della loro uscita dal grembo materno fino al giorno del ritorno alla madre di tutti. | 1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus, et iugum grave super filios Adam a die exitus de ventre matris eorum usque in diem reditus in matrem omnium: |
2 Il pensiero dell’attesa e il giorno della fine provocano le loro riflessioni e il timore del cuore. | 2 cogitationes eorum et timores cordis, adinventio exspectationis, dies finitionis. |
3 Da chi siede su un trono glorioso fino a chi è umiliato su terra e su cenere, | 3 A residente super sedem gloriosam, usque ad humiliatum in terra et cinere; |
4 da chi indossa porpora e corona fino a chi è ricoperto di panno grossolano, | 4 ab eo, qui portat hyacinthum et coronam, usque ad eum, qui operitur lino crudo: furor, zelus, tumultus, fluctuatio et timor mortis et iracundia perseverans et contentio. |
5 non c’è che sdegno, invidia, spavento, agitazione, paura della morte, contese e liti. Anche durante il riposo nel letto il sogno notturno turba i suoi pensieri: | 5 Et in tempore requiei in cubili somnus noctis immutat scientiam eius. |
6 per un poco, come niente, sta nel riposo e subito nel sonno si affatica come di giorno, è sconvolto dalla visione del suo cuore, come chi è scampato da una battaglia. | 6 Modicum tamquam nihil in requie, et ab eo in somnis quasi in die laborat |
7 Al momento di mettersi in salvo si sveglia, meravigliandosi dell’irreale timore. | 7 conturbatus in visu cordis sui tamquam qui evaserit a facie belli; in tempore somni necessarii exsurrexit et admirans ad nullum timorem. |
8 Così è per ogni essere vivente, dall’uomo alla bestia, ma per i peccatori sette volte tanto: | 8 Cum omni carne ab homine usque ad pecus; et super peccatores septuplum amplius: |
9 morte, sangue, contese, spada, disgrazie, fame, calamità, flagelli. | 9 ad haec mors, sanguis, contentio et romphaea, oppressiones, fames et contritio et flagella. |
10 Questi mali sono stati creati per gli empi, per loro causa venne anche il diluvio. | 10 Super iniquos creata sunt haec omnia, et propter illos factus est cataclysmus. |
11 Tutto quello che proviene dalla terra alla terra ritorna, quanto viene dalle acque rifluisce nel mare. | 11 Omnia, quae de terra sunt, in terram convertentur, et omnia, quae de aquis sunt, in mare revertentur. |
12 Ogni corruzione e ogni ingiustizia sparirà, ma la fedeltà resterà per sempre. | 12 Omne munus corruptionis et iniquitas delebitur, et fides in saeculum stabit. |
13 Le ricchezze degli ingiusti si prosciugheranno come un torrente, si disperderanno come tuono che echeggia durante l’uragano. | 13 Substantiae iniustorum sicut fluvius siccabuntur et sicut tonitruum magnum in pluvia evanescent. |
14 Se gli ingiusti dovranno alzare le mani, ci si rallegrerà, così i trasgressori cadranno in rovina. | 14 In aperiendo manus suas laetabitur, sic praevaricatores in consummationem deficient. |
15 La stirpe degli empi non moltiplica i suoi rami, le radici impure sono sopra una pietra dura. | 15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos, et radices immundae super cacumen petrae. |
16 Il giunco su ogni corso d’acqua o sugli argini di un fiume viene tagliato prima di ogni altra erba. | 16 Viriditas super omnem aquam et ad oram fluminis ante omne fenum evelletur. |
17 Un atto di bontà è come un giardino di benedizioni, l’elemosina dura per sempre. | 17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus, et eleemosyna in saeculum permanet. |
18 La vita di chi basta a se stesso e del lavoratore è dolce, ma più ancora lo è per chi trova un tesoro. | 18 Vita sibi sufficientis et operarii condulcabitur, et super utrumque, eius qui inveniet thesaurum. |
19 I figli e la fondazione di una città consolidano un nome, ma più ancora è apprezzata una donna irreprensibile. | 19 Filii et aedificatio civitatis confirmant nomen, et super haec mulier immaculata computabitur. |
20 Vino e musica rallegrano il cuore, ma più ancora l’amore della sapienza. | 20 Vinum et musica laetificant cor, et super utraque dilectio sapientiae. |
21 Il flauto e l’arpa rendono piacevole il canto, ma più ancora una voce soave. | 21 Tibiae et psalterium suavem faciunt melodiam, et super utraque lingua suavis. |
22 L’occhio desidera grazia e bellezza, ma più ancora il verde dei campi. | 22 Gratiam et speciem desiderabit oculus, et super haec virides sationes. |
23 Il compagno e l’amico s’incontrano a tempo opportuno, ma più ancora moglie e marito. | 23 Amicus et sodalis in tempore convenientes, et super utrosque mulier cum viro. |
24 Fratelli e soccorritori aiutano nella tribolazione, ma più ancora l’elemosina. | 24 Fratres et adiutorium in tempore tribulationis, et super utraque eleemosyna liberabit. |
25 Oro e argento rendono sicuro il piede, ma più ancora è stimato un consiglio. | 25 Aurum et argentum firmant pedem, et super utrumque consilium acceptum habetur. |
26 Ricchezze e potenza sollevano il cuore, ma più ancora il timore del Signore. Con il timore del Signore non manca nulla, con esso non c’è bisogno di cercare un altro aiuto. | 26 Facultates et virtutes exaltant cor, et super haec timor Domini. |
27 Il timore del Signore è come un giardino di benedizioni e protegge più di qualsiasi gloria. | 27 Non est in timore Domini minoratio, et non est super eo inquirere adiutorium. |
28 Figlio, non vivere una vita da mendicante: è meglio morire piuttosto che mendicare. | 28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis, et super omnem gloriam obumbratio eius. |
29 Un uomo che guarda alla tavola altrui ha una vita che non si può chiamare tale; si contaminerà con cibi estranei, l’uomo sapiente ed educato se ne guarderà. | 29 Fili, in tempore vitae tuae ne indigeas; melius est enim mori quam indigere. |
30 Il mendicare è dolce nella bocca dello sfrontato, ma dentro di lui c’è un fuoco che brucia. | 30 Vir respiciens in mensam alienam, non est vita eius in computatione vitae. Contaminat enim animam suam cibis alienis; |
31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se. | |
32 In ore impudentis condulcabitur mendicatio, et in ventre eius ignis ardebit. |