Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Siracide 20


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 C’è un rimprovero che è fuori tempo,
c’è chi tace ed è prudente.
1 Quam bonum est arguere, quam irasci,
et confitentem in oratione non prohibere !
2 Quanto è meglio rimproverare che covare l’ira!
2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam :
3 Chi si confessa colpevole evita l’umiliazione.
3 sic qui facit per vim judicium iniquum.
4 Come un eunuco che vuol deflorare una ragazza,
così chi vuole fare giustizia con la violenza.
4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam !
sic enim effugies voluntarium peccatum.
5 C’è chi tace ed è ritenuto saggio,
e chi è riprovato per la troppa loquacità.
5 Est tacens qui invenitur sapiens :
et est odibilis qui procax est ad loquendum.
6 C’è chi tace, perché non sa che cosa rispondere,
e c’è chi tace, perché conosce il momento opportuno.
6 Est tacens non habens sensum loquelæ :
et est tacens sciens tempus aptum.
7 L’uomo saggio sta zitto fino al momento opportuno,
il millantatore e lo stolto non ne tengono conto.
7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus :
lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
8 Chi esagera nel parlare si renderà riprovevole,
chi vuole imporsi a tutti i costi sarà detestato.
Com’è bello quando chi è biasimato mostra pentimento,
perché così tu sfuggirai a un peccato volontario.
8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam :
et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur.
9 Nelle disgrazie qualcuno può trovare un vantaggio,
ma c’è un profitto che si può cambiare in perdita.
9 Est processio in malis viro indisciplinato,
et est inventio in detrimentum.
10 C’è una generosità che non ti arreca vantaggi
e c’è una generosità che rende il doppio.
10 Est datum quod non est utile,
et est datum cujus retributio duplex.
11 C’è un’umiliazione che viene dalla gloria
e c’è chi dall’abbattimento alza la testa.
11 Est propter gloriam minoratio,
et est qui ab humilitate levabit caput.
12 C’è chi compra molte cose con poco
e chi le paga sette volte il loro valore.
12 Est qui multa redimat modico pretio,
et restituens ea in septuplum.
13 Il saggio si rende amabile con le sue parole,
ma le cortesie degli stolti sono sciupate.
13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit :
gratiæ autem fatuorum effundentur.
14 Il dono di uno stolto non ti giova,
e ugualmente quello dell’invidioso, perché è frutto di costrizione;
i suoi occhi, infatti, sono molti invece di uno.
14 Datus insipientis non erit utilis tibi :
oculi enim illius septemplices sunt.
15 Egli dà poco, ma rinfaccia molto;
apre la sua bocca come un banditore.
Oggi fa un prestito e domani lo richiede;
quanto è odioso un uomo del genere!
15 Exigua dabit, et multa improperabit :
et apertio oris illius inflammatio est.
16 Lo stolto dice: «Non ho un amico,
non c’è gratitudine al bene che faccio».
Quelli che mangiano il suo pane sono lingue cattive.
16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit :
odibilis est homo hujusmodi.
17 Quanti si burleranno di lui, e quante volte!
Poiché non accoglie l’avere con spirito retto,
e il non avere gli è ugualmente indifferente.
17 Fatuo non erit amicus,
et non erit gratia bonis illius :
18 Meglio inciampare sul pavimento che con la lingua;
è così che la caduta dei cattivi giunge rapida.
18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt.
Quoties et quanti irridebunt eum !
19 Un discorso inopportuno è come un racconto inopportuno:
è sempre sulla bocca dei maleducati.
19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ;
similiter et quod non erat habendum.
20 Non si accetta un proverbio dalla bocca dello stolto,
perché non lo dice mai a proposito.
20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens :
sic casus malorum festinanter veniet.
21 C’è chi è trattenuto dal peccare a causa della miseria
e quando riposa non avrà rimorsi.
21 Homo acharis quasi fabula vana,
in ore indisciplinatorum assidua erit.
22 C’è chi si rovina per rispetto umano
e di fronte a uno stolto si dà perduto.
22 Ex ore fatui reprobabitur parabola :
non enim dicit illam in tempore suo.
23 C’è chi per rispetto umano fa promesse a un amico,
e in tal modo gratuitamente se lo rende nemico.
23 Est qui vetatur peccare præ inopia,
et in requie sua stimulabitur.
24 Brutta macchia nell’uomo la menzogna,
è sempre sulla bocca dei maldicenti.
24 Est qui perdet animam suam præ confusione,
et ab imprudenti persona perdet eam :
personæ autem acceptione perdet se.
25 Meglio un ladro che un mentitore abituale,
tutti e due avranno in sorte la rovina.
25 Est qui præ confusione promittit amico,
et lucratus est eum inimicum gratis.
26 L’abitudine del bugiardo è un disonore,
la vergogna che si merita è sempre con lui.
26 Opprobrium nequam in homine mendacium :
et in ore indisciplinatorum assidue erit.
27 Chi è saggio nel parlare si apre una strada
e l’uomo prudente piace ai grandi.
27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis :
perditionem autem ambo hæreditabunt.
28 Chi lavora la terra accresce il suo raccolto,
chi piace ai grandi si fa perdonare i suoi torti.
28 Mores hominum mendacium sine honore,
et confusio illorum cum ipsis sine intermissione.
29 Regali e doni accecano gli occhi dei saggi,
come bavaglio sulla bocca soffocano i rimproveri.
29 Sapiens in verbis producet seipsum,
et homo prudens placebit magnatis.
30 Sapienza nascosta e tesoro invisibile:
a che servono l’una e l’altro?
30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum,
et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur :
qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem.
31 Meglio l’uomo che nasconde la sua stoltezza
di quello che nasconde la sua sapienza.
31 Xenia et dona excæcant oculos judicum,
et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum.
32 È meglio perseverare nella ricerca del Signore
che essere un libero auriga della propria vita.
32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus,
quæ utilitas in utrisque ?
33 Melior est qui celat insipientiam suam,
quam homo qui abscondit sapientiam suam.