Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Giobbe 4


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Elifaz il Temanita prese la parola e disse:

1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 Se si tenta di parlarti, ti sarà forse gravoso?
Ma chi può trattenere il discorso?
2 μη πολλακις σοι λελαληται εν κοπω ισχυν δε ρηματων σου τις υποισει
3 Ecco, tu hai istruito molti
e a mani fiacche hai ridato vigore;
3 ει γαρ συ ενουθετησας πολλους και χειρας ασθενους παρεκαλεσας
4 le tue parole hanno sorretto chi vacillava
e le ginocchia che si piegavano hai rafforzato.
4 ασθενουντας τε εξανεστησας ρημασιν γονασιν τε αδυνατουσιν θαρσος περιεθηκας
5 Ma ora questo accade a te e ti abbatti;
capita a te e ne sei sconvolto.
5 νυν δε ηκει επι σε πονος και ηψατο σου συ δε εσπουδασας
6 La tua pietà non era forse la tua fiducia
e la tua condotta integra, la tua speranza?
6 ποτερον ουχ ο φοβος σου εστιν εν αφροσυνη και η ελπις σου και η ακακια της οδου σου
7 Ricordalo: quale innocente è mai perito
e quando mai furon distrutti gli uomini retti?
7 μνησθητι ουν τις καθαρος ων απωλετο η ποτε αληθινοι ολορριζοι απωλοντο
8 Per quanto io ho visto, chi coltiva iniquità,
chi semina affanni, li raccoglie.
8 καθ' ον τροπον ειδον τους αροτριωντας τα ατοπα οι δε σπειροντες αυτα οδυνας θεριουσιν εαυτοις
9 A un soffio di Dio periscono
e dallo sfogo della sua ira sono annientati.
9 απο προσταγματος κυριου απολουνται απο δε πνευματος οργης αυτου αφανισθησονται
10 Il ruggito del leone e l'urlo del leopardo
e i denti dei leoncelli sono frantumati.
10 σθενος λεοντος φωνη δε λεαινης γαυριαμα δε δρακοντων εσβεσθη
11 Il leone è perito per mancanza di preda
e i figli della leonessa sono stati dispersi.
11 μυρμηκολεων ωλετο παρα το μη εχειν βοραν σκυμνοι δε λεοντων ελιπον αλληλους
12 A me fu recata, furtiva, una parola
e il mio orecchio ne percepì il lieve sussurro.
12 ει δε τι ρημα αληθινον εγεγονει εν λογοις σου ουθεν αν σοι τουτων κακον απηντησεν ποτερον ου δεξεται μου το ους εξαισια παρ' αυτου
13 Nei fantasmi, tra visioni notturne,
quando grava sugli uomini il sonno,
13 φοβοι δε και ηχω νυκτερινη επιπιπτων φοβος επ' ανθρωπους
14 terrore mi prese e spavento
e tutte le ossa mi fece tremare;
14 φρικη δε μοι συνηντησεν και τρομος και μεγαλως μου τα οστα συνεσεισεν
15 un vento mi passò sulla faccia,
e il pelo si drizzò sulla mia carne...
15 και πνευμα επι προσωπον μου επηλθεν εφριξαν δε μου τριχες και σαρκες
16 Stava là ritto uno, di cui non riconobbi
l'aspetto,
un fantasma stava davanti ai miei occhi...
Un sussurro..., e una voce mi si fece sentire:
16 ανεστην και ουκ επεγνων ειδον και ουκ ην μορφη προ οφθαλμων μου αλλ' η αυραν και φωνην ηκουον
17 "Può il mortale essere giusto davanti a Dio
o innocente l'uomo davanti al suo creatore?
17 τι γαρ μη καθαρος εσται βροτος εναντιον κυριου η απο των εργων αυτου αμεμπτος ανηρ
18 Ecco, dei suoi servi egli non si fida
e ai suoi angeli imputa difetti;
18 ει κατα παιδων αυτου ου πιστευει κατα δε αγγελων αυτου σκολιον τι επενοησεν
19 quanto più a chi abita case di fango,
che nella polvere hanno il loro fondamento!
Come tarlo sono schiacciati,
19 τους δε κατοικουντας οικιας πηλινας εξ ων και αυτοι εκ του αυτου πηλου εσμεν επαισεν αυτους σητος τροπον
20 annientati fra il mattino e la sera:
senza che nessuno ci badi, periscono per sempre.
20 και απο πρωιθεν εως εσπερας ουκετι εισιν παρα το μη δυνασθαι αυτους εαυτοις βοηθησαι απωλοντο
21 La funicella della loro tenda non viene forse
strappata?
Muoiono senza saggezza!".
21 ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν