Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 36


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Eliu continuò a dire:

1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει
2 Abbi un po' di pazienza e io te lo dimostrerò,
perché in difesa di Dio c'è altro da dire.
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις
3 Prenderò da lontano il mio sapere
e renderò giustizia al mio creatore,
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω
4 poiché non è certo menzogna il mio parlare:
un uomo di perfetta scienza è qui con te.
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις
5 Ecco, Dio è grande e non si ritratta,
egli è grande per fermezza di cuore.
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας
6 Non lascia vivere l'iniquo
e rende giustizia ai miseri.
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει
7 Non toglie gli occhi dai giusti,
li fa sedere sul trono con i re
e li esalta per sempre.
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται
8 Se talvolta essi sono avvinti in catene,
se sono stretti dai lacci dell'afflizione,
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας
9 fa loro conoscere le opere loro
e i loro falli, perché superbi;
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν
10 apre loro gli orecchi per la correzione
e ordina che si allontanino dalla iniquità.
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας
11 Se ascoltano e si sottomettono,
chiuderanno i loro giorni nel benessere
e i loro anni nelle delizie.
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις
12 Ma se non vorranno ascoltare,
di morte violenta periranno,
spireranno senza neppure saperlo.
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν
13 I perversi di cuore accumulano l'ira;
non invocano aiuto, quando Dio li avvince in catene:
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους
14 si spegne in gioventù la loro anima,
e la loro vita all'età dei dissoluti.
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων
15 Ma egli libera il povero con l'afflizione,
gli apre l'udito con la sventura.
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει
16 Anche te intende sottrarre dal morso
dell'angustia:
avrai in cambio un luogo ampio, non ristretto
e la tua tavola sarà colma di vivande grasse.
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος
17 Ma se colmi la misura con giudizi da empio,
giudizio e condanna ti seguiranno.
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα
18 La collera non ti trasporti alla bestemmia,
l'abbondanza dell'espiazione non ti faccia fuorviare.
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις
19 Può forse farti uscire dall'angustia il tuo
grido,
con tutti i tentativi di forza?
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν
20 Non sospirare quella notte,
in cui i popoli vanno al loro luogo.
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων
21 Bada di non volgerti all'iniquità,
poiché per questo sei stato provato dalla miseria.

21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας
22 Ecco, Dio è sublime nella sua potenza;
chi come lui è temibile?
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης
23 Chi mai gli ha imposto il suo modo d'agire
o chi mai ha potuto dirgli: "Hai agito male?".
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα
24 Ricordati che devi esaltare la sua opera,
che altri uomini hanno cantato.
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες
25 Ogni uomo la contempla,
il mortale la mira da lontano.
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι
26 Ecco, Dio è così grande, che non lo
comprendiamo:
il numero dei suoi anni è incalcolabile.
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος
27 Egli attrae in alto le gocce dell'acqua
e scioglie in pioggia i suoi vapori,
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην
28 che le nubi riversano
e grondano sull'uomo in grande quantità.
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος
29 Chi inoltre può comprendere la distesa delle
nubi,
i fragori della sua dimora?
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου
30 Ecco, espande sopra di esso il suo vapore
e copre le profondità del mare.
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν
31 In tal modo sostenta i popoli
e offre alimento in abbondanza.
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι
32 Arma le mani di folgori
e le scaglia contro il bersaglio.
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι
33 Lo annunzia il suo fragore,
riserva d'ira contro l'iniquità.
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας