Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 11


font
BIBBIA CEI 1974VULGATA
1 Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :
2 A tante parole non si darà risposta?
O il loquace dovrà aver ragione?
2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ?
aut vir verbosus justificabitur ?
3 I tuoi sproloqui faranno tacere la gente?
Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
3 Tibi soli tacebunt homines ?
et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ?
4 Tu dici: "Pura è la mia condotta,
io sono irreprensibile agli occhi di lui".
4 Dixisti enim : Purus est sermo meus,
et mundus sum in conspectu tuo.
5 Tuttavia, volesse Dio parlare
e aprire le labbra contro di te,
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum,
et aperiret labia sua tibi,
6 per manifestarti i segreti della sapienza,
che sono così difficili all'intelletto,
allora sapresti che Dio ti condona parte della tua
colpa.
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ,
et quod multiplex esset lex ejus :
et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo
quam meretur iniquitas tua !
7 Credi tu di scrutare l'intimo di Dio
o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes,
et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ?
8 È più alta del cielo: che cosa puoi fare?
È più profonda degli inferi: che ne sai?
8 Excelsior cælo est, et quid facies ?
profundior inferno, et unde cognosces ?
9 Più lunga della terra ne è la dimensione,
più vasta del mare.
9 Longior terra mensura ejus,
et latior mari.
10 Se egli assale e imprigiona
e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit,
quis contradicet ei ?
11 Egli conosce gli uomini fallaci,
vede l'iniquità e l'osserva:
11 Ipse enim novit hominum vanitatem ;
et videns iniquitatem, nonne considerat ?
12 l'uomo stolto mette giudizio
e da ònagro indomito diventa docile.
12 Vir vanus in superbiam erigitur,
et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
13 Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore
e tenderai a lui le tue palme,
13 Tu autem firmasti cor tuum,
et expandisti ad eum manus tuas.
14 se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano
e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te,
et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
15 allora potrai alzare la faccia senza macchia
e sarai saldo e non avrai timori,
15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ;
et eris stabilis, et non timebis.
16 perché dimenticherai l'affanno
e te ne ricorderai come di acqua passata;
16 Miseriæ quoque oblivisceris,
et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
17 più del sole meridiano splenderà la tua vita,
l'oscurità sarà per te come l'aurora.
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ;
et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
18 Ti terrai sicuro per ciò che ti attende
e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe :
et defossus securus dormies.
19 Ti coricherai e nessuno ti disturberà,
molti anzi cercheranno i tuoi favori.
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ;
et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
20 Ma gli occhi dei malvagi languiranno,
ogni scampo è per essi perduto,
unica loro speranza è l'ultimo respiro!
20 Oculi autem impiorum deficient,
et effugium peribit ab eis :
et spes illorum abominatio animæ.