Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 11


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:

1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει
2 A tante parole non si darà risposta?
O il loquace dovrà aver ragione?
2 ο τα πολλα λεγων και αντακουσεται η και ο ευλαλος οιεται ειναι δικαιος ευλογημενος γεννητος γυναικος ολιγοβιος
3 I tuoi sproloqui faranno tacere la gente?
Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
3 μη πολυς εν ρημασιν γινου ου γαρ εστιν ο αντικρινομενος σοι
4 Tu dici: "Pura è la mia condotta,
io sono irreprensibile agli occhi di lui".
4 μη γαρ λεγε οτι καθαρος ειμι τοις εργοις και αμεμπτος εναντιον αυτου
5 Tuttavia, volesse Dio parlare
e aprire le labbra contro di te,
5 αλλα πως αν ο κυριος λαλησαι προς σε και ανοιξει χειλη αυτου μετα σου
6 per manifestarti i segreti della sapienza,
che sono così difficili all'intelletto,
allora sapresti che Dio ti condona parte della tua
colpa.
6 ειτα αναγγελει σοι δυναμιν σοφιας οτι διπλους εσται των κατα σε και τοτε γνωση οτι αξια σοι απεβη απο κυριου ων ημαρτηκας
7 Credi tu di scrutare l'intimo di Dio
o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
7 η ιχνος κυριου ευρησεις η εις τα εσχατα αφικου α εποιησεν ο παντοκρατωρ
8 È più alta del cielo: che cosa puoi fare?
È più profonda degli inferi: che ne sai?
8 υψηλος ο ουρανος και τι ποιησεις βαθυτερα δε των εν αδου τι οιδας
9 Più lunga della terra ne è la dimensione,
più vasta del mare.
9 η μακροτερα μετρου γης η ευρους θαλασσης
10 Se egli assale e imprigiona
e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
10 εαν δε καταστρεψη τα παντα τις ερει αυτω τι εποιησας
11 Egli conosce gli uomini fallaci,
vede l'iniquità e l'osserva:
11 αυτος γαρ οιδεν εργα ανομων ιδων δε ατοπα ου παροψεται
12 l'uomo stolto mette giudizio
e da ònagro indomito diventa docile.
12 ανθρωπος δε αλλως νηχεται λογοις βροτος δε γεννητος γυναικος ισα ονω ερημιτη
13 Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore
e tenderai a lui le tue palme,
13 ει γαρ συ καθαραν εθου την καρδιαν σου υπτιαζεις δε χειρας προς αυτον
14 se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano
e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
14 ει ανομον τι εστιν εν χερσιν σου πορρω ποιησον αυτο απο σου αδικια δε εν διαιτη σου μη αυλισθητω
15 allora potrai alzare la faccia senza macchia
e sarai saldo e non avrai timori,
15 ουτως γαρ αναλαμψει σου το προσωπον ωσπερ υδωρ καθαρον εκδυση δε ρυπον και ου μη φοβηθης
16 perché dimenticherai l'affanno
e te ne ricorderai come di acqua passata;
16 και τον κοπον επιληση ωσπερ κυμα παρελθον και ου πτοηθηση
17 più del sole meridiano splenderà la tua vita,
l'oscurità sarà per te come l'aurora.
17 η δε ευχη σου ωσπερ εωσφορος εκ δε μεσημβριας ανατελει σοι ζωη
18 Ti terrai sicuro per ciò che ti attende
e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
18 πεποιθως τε εση οτι εστιν σοι ελπις εκ δε μεριμνης και φροντιδος αναφανειται σοι ειρηνη
19 Ti coricherai e nessuno ti disturberà,
molti anzi cercheranno i tuoi favori.
19 ησυχασεις γαρ και ουκ εσται ο πολεμων σε μεταβαλομενοι δε πολλοι σου δεηθησονται
20 Ma gli occhi dei malvagi languiranno,
ogni scampo è per essi perduto,
unica loro speranza è l'ultimo respiro!
20 σωτηρια δε αυτους απολειψει η γαρ ελπις αυτων απωλεια οφθαλμοι δε ασεβων τακησονται