Psalmen 106

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 Halleluja! Danket dem Herrn; denn er ist gütig, denn seine Huld währt ewig.	1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
2 Wer kann die großen Taten des Herrn erzählen, all seinen Ruhm verkünden?	2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;
3 Wohl denen, die das Recht bewahren und zu jeder Zeit tun, was gerecht ist.	3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.
4 Denk an mich, Herr, aus Liebe zu deinem Volk, such mich auf und bring mir Hilfe!	4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?
5 Lass mich das Glück deiner Erwählten schauen, an der Freude deines Volkes mich freuen, damit ich gemeinsam mit deinem Erbe mich rühmen kann.	5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.
6 Wir haben zusammen mit unsern Vätern gesündigt, wir haben Unrecht getan und gefrevelt.	6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.
7 Unsre Väter in Ägypten begriffen deine Wunder nicht, dachten nicht an deine reiche Huld und trotzten dem Höchsten am Schilfmeer.	7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.
8 Er aber hat sie gerettet, um seinen Namen zu ehren und seine Macht zu bekunden.	8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.
9 Er bedrohte das Schilfmeer, da wurde es trocken; wie durch eine Steppe führte er sie durch die Fluten.	9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?
10 Er rettete sie aus der Hand derer, die sie hassten, erlöste sie aus der Gewalt des Feindes.	10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.
11 Ihre Bedränger bedeckte das Wasser, nicht einer von ihnen blieb übrig.	11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.
12 Nun glaubten sie Gottes Worten und sangen laut seinen Lobpreis.	12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.
13 Doch sie vergaßen schnell seine Taten, wollten auf seinen Ratschluss nicht warten.	13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?
14 Sie wurden in der Wüste begehrlich und versuchten Gott in der Öde.	14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.
15 Er gab ihnen, was sie von ihm verlangten; dann aber erfasste sie Ekel und Überdruss.	15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.
16 Sie wurden im Lager eifersüchtig auf Mose und auf Aaron, den Heiligen des Herrn.	16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.
17 Die Erde tat sich auf, sie verschlang den Datan und bedeckte die Rotte Abírams.	17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?
18 Feuer verbrannte die Rotte, Flammen verzehrten die Frevler.	18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.
19 Sie machten am Horeb ein Kalb und warfen sich vor dem Gussbild nieder.	19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?
20 Die Herrlichkeit Gottes tauschten sie ein gegen das Bild eines Stieres, der Gras frisst.	20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.
21 Sie vergaßen Gott, ihren Retter, der einst in Ägypten Großes vollbrachte,	21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,
22 Wunder im Lande Hams, Furcht erregende Taten am Schilfmeer.	22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.
23 Da fasste er einen Plan und er hätte sie vernichtet, wäre nicht Mose, sein Erwählter, für sie in die Bresche gesprungen, sodass Gott sie im Zorn nicht vertilgte.	23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.
24 Sie verschmähten das köstliche Land; sie glaubten seinen Verheißungen nicht.	24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?
25 In ihren Zelten murrten sie, hörten nicht auf die Stimme des Herrn.	25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.
26 Da erhob er gegen sie die Hand, um sie niederzustrecken noch in der Wüste,	26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.
27 ihre Nachkommen unter die Völker zu zerstreuen, sie in alle Welt zu versprengen.	27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.
28 Sie hängten sich an den Bíal-Pegór und aßen die Opfer der toten Götzen.	28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?
29 Sie erbitterten Gott mit ihren schändlichen Taten, bis über sie eine schwere Plage kam.	29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.
30 Pinhas trat auf und hielt Gericht; so wurde die Plage abgewandt.	30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?
31 Das rechnete Gott ihm als Gerechtigkeit an, ihm und seinem Geschlecht für immer und ewig.	31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.
32 An den Wassern von Meríba reizten sie Gottes Zorn, ihretwegen erging es Mose übel.	32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?
33 Denn sie hatten seinen Geist erbittert, sein Mund redete unbedacht.	33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.
34 Sie rotteten die Völker nicht aus, wie ihnen der Herr einst befahl.	34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?
35 Sie vermischten sich mit den Heiden und lernten von ihren Taten.	35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?
36 Sie dienten ihren Götzen; die wurden ihnen zur Falle.	36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?
37 Sie brachten ihre Söhne und Töchter dar als Opfer für die Dämonen.	37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?
38 Sie vergossen schuldloses Blut, das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten; so wurde das Land durch Blutschuld entweiht.	38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.
39 Sie wurden durch ihre Taten unrein und brachen Gott mit ihrem Tun die Treue.	39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.
40 Der Zorn des Herrn entbrannte gegen sein Volk, er empfand Abscheu gegen sein Erbe.	40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,
41 Er gab sie in die Hand der Völker und die sie hassten, beherrschten sie.	41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.
42 Ihre Feinde bedrängten sie, unter ihre Hand mussten sie sich beugen.	42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.
43 Oft hat er sie befreit; sie aber trotzten seinem Beschluss und versanken in ihrer Schuld.	43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.
44 Doch als er ihr Flehen hörte, sah er auf ihre Not	44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?
45 und dachte ihnen zuliebe an seinen Bund; er hatte Mitleid in seiner großen Gnade.	45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
46 Bei denen, die sie verschleppten, ließ er sie Erbarmen erfahren.	46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
47 Hilf uns, Herr, unser Gott, führe uns aus den Völkern zusammen! Wir wollen deinen heiligen Namen preisen, uns rühmen, weil wir dich loben dürfen.	47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
48 Gepriesen sei der Herr, der Gott Israels, vom Anfang bis ans Ende der Zeiten. Alles Volk soll sprechen: Amen. Halleluja!	48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.