Siracide 51

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Oratio Iesu filii Sirach. “ Confitebor tibi, Domine rex; et collaudabo te Deum salvatorem meum.	1 εξομολογησομαι σοι κυριε βασιλευ και αινεσω σε θεον τον σωτηρα μου εξομολογουμαι τω ονοματι σου
2 Confitebor nomini tuo, quoniam adiutor et protector factus es mihi	2 οτι σκεπαστης και βοηθος εγενου μοι και ελυτρωσω το σωμα μου εξ απωλειας και εκ παγιδος διαβολης γλωσσης απο χειλεων εργαζομενων ψευδος και εναντι των παρεστηκοτων εγενου βοηθος και ελυτρωσω με
3 et liberasti corpus meum a perditione, a laqueo linguae iniquae et a labiis operantium mendacium, et in conspectu insurgentium factus es mihi adiutor.	3 κατα το πληθος ελεους και ονοματος σου εκ βρυγμων ετοιμον εις βρωμα εκ χειρος ζητουντων την ψυχην μου εκ πλειονων θλιψεων ων εσχον
4 Et liberasti me, secundum magnitudinem misericordiae et nominis tui, a laqueis praeparatis ad escam,	4 απο πνιγμου πυρας κυκλοθεν και εκ μεσου πυρος ου ουκ εξεκαυσα
5 de manibus quaerentium animam meam et de multis tribulationibus, quae circumdederunt me,	5 εκ βαθους κοιλιας αδου και απο γλωσσης ακαθαρτου και λογου ψευδους
6 a pressura flammae, quae circumdedit me, et de medio ignis, ubi non sum aestuatus;	6 βασιλει διαβολη γλωσσης αδικου ηγγισεν εως θανατου η ψυχη μου και η ζωη μου ην συνεγγυς αδου κατω
7 de altitudine ventris inferi et a lingua coinquinata et a verbo mendacii, a iaculo linguae iniustae.	7 περιεσχον με παντοθεν και ουκ ην ο βοηθων ενεβλεπον εις αντιλημψιν ανθρωπων και ουκ ην
8 Appropinquavit usque ad mortem anima mea,	8 και εμνησθην του ελεους σου κυριε και της εργασιας σου της απ' αιωνος οτι εξαιρη τους υπομενοντας σε και σωζεις αυτους εκ χειρος εχθρων
9 et vita mea appropinquans erat in inferno deorsum.	9 και ανυψωσα απο γης ικετειαν μου και υπερ θανατου ρυσεως εδεηθην
10 Circumdederunt me undique, et non erat qui adiuvaret; respiciens eram ad adiutorium hominum, et non erat.	10 επεκαλεσαμην κυριον πατερα κυριου μου μη με εγκαταλιπειν εν ημεραις θλιψεως εν καιρω υπερηφανιων αβοηθησιας αινεσω το ονομα σου ενδελεχως και υμνησω εν εξομολογησει
11 Memoratus autem sum misericordiae tuae, Domine, et operationis tuae, quae a saeculo est,	11 και εισηκουσθη η δεησις μου εσωσας γαρ με εξ απωλειας και εξειλου με εκ καιρου πονηρου
12 quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus iniquorum.	12 δια τουτο εξομολογησομαι σοι και αινεσω σε και ευλογησω τω ονοματι κυριου
13 Exaltavi de terra supplicationem meam et pro morte defluente deprecatus sum.	13 ετι ων νεωτερος πριν η πλανηθηναι με εζητησα σοφιαν προφανως εν προσευχη μου
14 Invocavi Dominum: “Pater meus es tu, ne derelinquas me in die tribulationis meae et in tempore superborum sine adiutorio.	14 εναντι ναου ηξιουν περι αυτης και εως εσχατων εκζητησω αυτην
15 Laudabo nomen tuum assidue et collaudabo illud in confessione”. Et exaudita est oratio mea.	15 εξ ανθους ως περκαζουσης σταφυλης ευφρανθη η καρδια μου εν αυτη επεβη ο πους μου εν ευθυτητι εκ νεοτητος μου ιχνευον αυτην
16 Et liberasti me de perditione et eripuisti me de tempore iniquo.	16 εκλινα ολιγον το ους μου και εδεξαμην και πολλην ευρον εμαυτω παιδειαν
17 Propterea confitebor et laudem dicam tibi et benedicam nomini Domini.	17 προκοπη εγενετο μοι εν αυτη τω διδοντι μοι σοφιαν δωσω δοξαν
18 Cum adhuc iunior essem, priusquam oberrarem, quaesivi sapientiam palam in oratione mea;	18 διενοηθην γαρ του ποιησαι αυτην και εζηλωσα το αγαθον και ου μη αισχυνθω
19 ante templum postulabam pro illa et usque in novissimis inquiram eam, et effloruit tamquam praecox uva.	19 διαμεμαχισται η ψυχη μου εν αυτη και εν ποιησει νομου διηκριβασαμην τας χειρας μου εξεπετασα προς υψος και τα αγνοηματα αυτης επενθησα
20 Laetatum est cor meum in ea, ambulavit pes meus iter rectum; a iuventute mea investigabam eam.	20 την ψυχην μου κατευθυνα εις αυτην και εν καθαρισμω ευρον αυτην καρδιαν εκτησαμην μετ' αυτης απ' αρχης δια τουτο ου μη εγκαταλειφθω
21 Inclinavi modice aurem meam et excepi illam	21 και η κοιλια μου εταραχθη του εκζητησαι αυτην δια τουτο εκτησαμην αγαθον κτημα
22 et multam inveni mihimetipsi sapientiam et multum profeci in ea:	22 εδωκεν κυριος γλωσσαν μοι μισθον μου και εν αυτη αινεσω αυτον
23 danti mihi sapientiam dabo gloriam.	23 εγγισατε προς με απαιδευτοι και αυλισθητε εν οικω παιδειας
24 Consiliatus sum enim, ut facerem illam; et quaesivi bonum et non confundar.	24 τι οτι υστερεισθαι λεγετε εν τουτοις και αι ψυχαι υμων διψωσι σφοδρα
25 Colluctata est anima mea in illa, et in faciendo legem diligens fui.	25 ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα κτησασθε εαυτοις ανευ αργυριου
26 Manus meas extendi in altum et incognoscibilia eius intellexi.	26 τον τραχηλον υμων υποθετε υπο ζυγον και επιδεξασθω η ψυχη υμων παιδειαν εγγυς εστιν ευρειν αυτην
27 Animam meam direxi ad illam et in purificatione inveni eam.	27 ιδετε εν οφθαλμοις υμων οτι ολιγον εκοπιασα και ευρον εμαυτω πολλην αναπαυσιν
28 Possedi cum ipsa cor ab initio; propter hoc non derelinquar.	28 μετασχετε παιδειας εν πολλω αριθμω αργυριου και πολυν χρυσον κτησασθε εν αυτη
29 Venter meus conturbatus est quaerendo illam; propterea bonam possedi possessionem.	29 ευφρανθειη η ψυχη υμων εν τω ελεει αυτου και μη αισχυνθειητε εν αινεσει αυτου
30 Dedit mihi Dominus linguam mercedem meam, et in ipsa laudabo eum.	30 εργαζεσθε το εργον υμων προ καιρου και δωσει τον μισθον υμων εν καιρω αυτου .
31 Appropiate ad me, indocti, et congregate vos in domo disciplinae.
32 Quid adhuc retardatis in his, dum animae vestrae sitiunt vehementer?
33 Aperui os meum et locutus sum: “Comparate vobis sine argento
34 et collum vestrum subicite iugo, et suscipiat anima vestra disciplinam: in proximo est enim invenire eam.
35 Videte oculis vestris quia modicum laboravi et inveni mihi multam requiem.
36 Assumite disciplinam in multo numero argenti et copiosum aurum possidete in ea.
37 Laetetur anima vestra in misericordia eius, et non confundemini in laude ipsius.
38 Operamini opus vestrum ante tempus, et dabit vobis mercedem vestram in tempore suo” ”.