Ecclesiasticus 4

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes et oculos tuos ne transvertas a paupere.	1 Synu, nie odmawiaj biedakowi rzeczy niezbędnych do życia i oczu potrzebującego nie męcz zwlekaniem!
2 Animam esurientem ne contristaveris et non exasperes pauperem in inopia sua.	2 Nie dręcz duszy głodnego i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku!
3 Cor inopis ne afflixeris et non protrahas datum angustianti.	3 Serca rozgniewanego w większy zamęt nie wprowadzaj i nie zwlekaj z datkiem dla potrzebującego!
4 Rogationem contribulati ne abicias et non avertas faciem tuam ab egeno.	4 Nie odpychaj żebrzącego w strapieniu, a od ubogiego nie odwracaj swej twarzy!
5 Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram et non des ei locum tibi retro maledicendi;	5 Nie odwracaj oka od proszącego i nie dawaj człowiekowi sposobności, aby cię przeklinał.
6 maledicentis enim tibi in amaritudine animae, exaudietur precatio illius: exaudiet autem eum, qui fecit illum.	6 Gdy bowiem przeklnie cię w gorzkości duszy, Ten, co go stworzył, wysłucha jego życzenia.
7 Congregationi affabilem te facito et presbytero humilia animam tuam et magnato humilia caput tuum.	7 Czyń siebie godnym kochania w zgromadzeniu, a przed władcą skłaniaj głowę!
8 Declina pauperi sine tristitia aurem tuam et redde debitum tuum et responde illi pacifica in mansuetudine.	8 Nakłoń ucha swego biednemu i łagodnie odpowiedz mu spokojnymi słowami!
9 Libera eum, qui iniuriam patitur, de manu opprimentis eum et non acide feras in anima tua in iudicando.	9 Wyrwij krzywdzonego z ręki krzywdzącego, a gdy sądzić będziesz, nie bądź małodusznym!
10 Esto pupillis misericors ut pater et pro viro matri illorum;	10 Bądź ojcem dla sierot, jakby mężem dla ich matki, a staniesz się jakby synem Najwyższego, i miłować cię On będzie bardziej niż twoja matka.
11 et eris velut filius Altissimi oboediens, et miserebitur tui magis quam mater.	11 Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają.
12 Sapientia filiis suis vitam inspiravit et suscipit inquirentes se.	12 Kto ją miłuje, miłuje życie, a kto dla niej rano wstaje, będzie napełniony weselem.
13 Qui illam diligit, diligit vitam; et, qui vigilaverint ad illam, complectentur placorem a Domino.	13 Kto ją posiądzie, odziedziczy chwałę, a gdzie ona wejdzie, tam Pan błogosławi.
14 Qui tenuerint illam, gloriam hereditabunt, et, quo introibit, benedicet Deus.	14 Którzy jej służą, oddają cześć Świętemu, a miłujących ją Pan będzie miłował.
15 Qui serviunt ei, obsequentes erunt Sancto, et eos, qui diligunt illam, diligit Deus.	15 Kto jej słucha, sądzić będzie narody, a kto do niej się przykłada, mieszkać będzie spokojnie.
16 Qui audit illam, iudicabit gentes; et, qui intuetur illam, permanebit confidens.	16 Kto jej zaufa, ten ją odziedziczy i posiadać ją będą jego pokolenia.
17 Si crediderit ei, hereditabit illam, et erunt in possessione generationes illius.	17 W początkach powiedzie go trudnymi drogami, bojaźnią i strachem go przejmie, dręczyć go będzie swoją nauką, aż nabierze zaufania do jego duszy i wypróbuje go przez swe nakazy;
18 Quoniam in simulatione ambulat cum eo et in primis explorat eum,	18 następnie powróci do niego po drodze gładkiej i rozraduje go, i odkryje mu swe tajemnice.
19 timorem et tremorem inducet super illum et probabit illum in tentatione doctrinae suae, donec ipse teneat eam in cogitationibus suis et credat animae illius.	19 A jeśliby zszedł na bezdroża, opuści go i odda w moc jego upadku.
20 Et redibit recta ad illum et firmabit illum et laetificabit illum	20 Uważaj na okoliczności i strzeż się złego, a nie będziesz się wstydził samego siebie.
21 et denudabit illi absconsa sua et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum iustitiae.	21 Jest bowiem wstyd, co grzech sprowadza, i wstyd, który jest chwałą i łaską.
22 Si autem oberraverit, derelinquet eum et tradet eum in manus inimici sui.	22 Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem.
23 Fili, observa tempus et devita a malo	23 Nie powstrzymuj mowy, gdy jej potrzeba,
24 et pro anima tua ne confundaris;	24 mądrość bowiem poznaje się z mowy, a naukę - ze słów języka.
25 est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam.	25 Nie sprzeciwiaj się prawdzie, ale wstydź się swej nieumiejętności!
26 Ne accipias faciem adversus animam tuam nec adversus animam tuam mendacium.	26 Nie wstydź się wyznać swych grzechów, a nie zmagaj się z prądem rzeki!
27 Ne reverearis proximum tuum in casu suo	27 Nie płaszcz się przed człowiekiem głupim i nie kieruj się względem na osobę władcy.
28 nec retineas verbum in tempore suo; non abscondas sapientiam tuam in decorem.	28 Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.
29 In verbo enim agnoscitur sapientia, et sensus in responsione linguae.	29 Nie bądź odważny w języku, a gnuśny i leniwy w swych czynach.
30 Non contradicas verbo veritatis ullo modo et de ineruditione tua confundere.	30 Nie bądź jak lew we własnym domu: nie podejrzewaj domowników z urojonych przyczyn.
31 Non confundaris confiteri peccata tua et ne subicias te omni homini pro peccato.	31 Nie miej ręki wydłużonej do brania, a do dawania - skróconej.
32 Noli resistere contra faciem potentis nec coneris contra ictum fluvii.
33 Usque ad mortem agonizare pro iustitia, et Deus expugnabit pro te inimicos tuos.
34 Noli citatus esse in lingua tua et pavidus et remissus in operibus tuis.
35 Noli esse sicut leo in domo tua evertens domesticos tuos et opprimens subiectos tibi.
36 Non sit porrecta manus tua ad accipiendum et ad dandum collecta.