Siracide 4

NOVA VULGATA	LXX
1 Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes et oculos tuos ne transvertas a paupere.	1 τεκνον την ζωην του πτωχου μη αποστερησης και μη παρελκυσης οφθαλμους επιδεεις
2 Animam esurientem ne contristaveris et non exasperes pauperem in inopia sua.	2 ψυχην πεινωσαν μη λυπησης και μη παροργισης ανδρα εν απορια αυτου
3 Cor inopis ne afflixeris et non protrahas datum angustianti.	3 καρδιαν παρωργισμενην μη προσταραξης και μη παρελκυσης δοσιν προσδεομενου
4 Rogationem contribulati ne abicias et non avertas faciem tuam ab egeno.	4 ικετην θλιβομενον μη απαναινου και μη αποστρεψης το προσωπον σου απο πτωχου
5 Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram et non des ei locum tibi retro maledicendi;	5 απο δεομενου μη αποστρεψης οφθαλμον και μη δως τοπον ανθρωπω καταρασασθαι σε
6 maledicentis enim tibi in amaritudine animae, exaudietur precatio illius: exaudiet autem eum, qui fecit illum.	6 καταρωμενου γαρ σε εν πικρια ψυχης αυτου της δεησεως αυτου επακουσεται ο ποιησας αυτον
7 Congregationi affabilem te facito et presbytero humilia animam tuam et magnato humilia caput tuum.	7 προσφιλη συναγωγη σεαυτον ποιει και μεγιστανι ταπεινου την κεφαλην σου
8 Declina pauperi sine tristitia aurem tuam et redde debitum tuum et responde illi pacifica in mansuetudine.	8 κλινον πτωχω το ους σου και αποκριθητι αυτω ειρηνικα εν πραυτητι
9 Libera eum, qui iniuriam patitur, de manu opprimentis eum et non acide feras in anima tua in iudicando.	9 εξελου αδικουμενον εκ χειρος αδικουντος και μη ολιγοψυχησης εν τω κρινειν σε
10 Esto pupillis misericors ut pater et pro viro matri illorum;	10 γινου ορφανοις ως πατηρ και αντι ανδρος τη μητρι αυτων και εση ως υιος υψιστου και αγαπησει σε μαλλον η μητηρ σου
11 et eris velut filius Altissimi oboediens, et miserebitur tui magis quam mater.	11 η σοφια υιους αυτης ανυψωσεν και επιλαμβανεται των ζητουντων αυτην
12 Sapientia filiis suis vitam inspiravit et suscipit inquirentes se.	12 ο αγαπων αυτην αγαπα ζωην και οι ορθριζοντες προς αυτην εμπλησθησονται ευφροσυνης
13 Qui illam diligit, diligit vitam; et, qui vigilaverint ad illam, complectentur placorem a Domino.	13 ο κρατων αυτης κληρονομησει δοξαν και ου εισπορευεται ευλογει κυριος
14 Qui tenuerint illam, gloriam hereditabunt, et, quo introibit, benedicet Deus.	14 οι λατρευοντες αυτη λειτουργησουσιν αγιω και τους αγαπωντας αυτην αγαπα ο κυριος
15 Qui serviunt ei, obsequentes erunt Sancto, et eos, qui diligunt illam, diligit Deus.	15 ο υπακουων αυτης κρινει εθνη και ο προσεχων αυτη κατασκηνωσει πεποιθως
16 Qui audit illam, iudicabit gentes; et, qui intuetur illam, permanebit confidens.	16 εαν εμπιστευση κατακληρονομησει αυτην και εν κατασχεσει εσονται αι γενεαι αυτου
17 Si crediderit ei, hereditabit illam, et erunt in possessione generationes illius.	17 οτι διεστραμμενως πορευσεται μετ' αυτου εν πρωτοις φοβον και δειλιαν επαξει επ' αυτον και βασανισει αυτον εν παιδεια αυτης εως ου εμπιστευση τη ψυχη αυτου και πειρασει αυτον εν τοις δικαιωμασιν αυτης
18 Quoniam in simulatione ambulat cum eo et in primis explorat eum,	18 και παλιν επανηξει κατ' ευθειαν προς αυτον και ευφρανει αυτον και αποκαλυψει αυτω τα κρυπτα αυτης
19 timorem et tremorem inducet super illum et probabit illum in tentatione doctrinae suae, donec ipse teneat eam in cogitationibus suis et credat animae illius.	19 εαν αποπλανηθη εγκαταλειψει αυτον και παραδωσει αυτον εις χειρας πτωσεως αυτου
20 Et redibit recta ad illum et firmabit illum et laetificabit illum	20 συντηρησον καιρον και φυλαξαι απο πονηρου και περι της ψυχης σου μη αισχυνθης
21 et denudabit illi absconsa sua et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum iustitiae.	21 εστιν γαρ αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις
22 Si autem oberraverit, derelinquet eum et tradet eum in manus inimici sui.	22 μη λαβης προσωπον κατα της ψυχης σου και μη εντραπης εις πτωσιν σου
23 Fili, observa tempus et devita a malo	23 μη κωλυσης λογον εν καιρω χρειας
24 et pro anima tua ne confundaris;	24 εν γαρ λογω γνωσθησεται σοφια και παιδεια εν ρηματι γλωσσης
25 est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam.	25 μη αντιλεγε τη αληθεια και περι της απαιδευσιας σου εντραπηθι
26 Ne accipias faciem adversus animam tuam nec adversus animam tuam mendacium.	26 μη αισχυνθης ομολογησαι εφ' αμαρτιαις σου και μη βιαζου ρουν ποταμου
27 Ne reverearis proximum tuum in casu suo	27 και μη υποστρωσης ανθρωπω μωρω σεαυτον και μη λαβης προσωπον δυναστου
28 nec retineas verbum in tempore suo; non abscondas sapientiam tuam in decorem.	28 εως θανατου αγωνισαι περι της αληθειας και κυριος ο θεος πολεμησει υπερ σου
29 In verbo enim agnoscitur sapientia, et sensus in responsione linguae.	29 μη γινου θρασυς εν γλωσση σου και νωθρος και παρειμενος εν τοις εργοις σου
30 Non contradicas verbo veritatis ullo modo et de ineruditione tua confundere.	30 μη ισθι ως λεων εν τω οικω σου και φαντασιοκοπων εν τοις οικεταις σου
31 Non confundaris confiteri peccata tua et ne subicias te omni homini pro peccato.	31 μη εστω η χειρ σου εκτεταμενη εις το λαβειν και εν τω αποδιδοναι συνεσταλμενη
32 Noli resistere contra faciem potentis nec coneris contra ictum fluvii.
33 Usque ad mortem agonizare pro iustitia, et Deus expugnabit pro te inimicos tuos.
34 Noli citatus esse in lingua tua et pavidus et remissus in operibus tuis.
35 Noli esse sicut leo in domo tua evertens domesticos tuos et opprimens subiectos tibi.
36 Non sit porrecta manus tua ad accipiendum et ad dandum collecta.