Siracide 3

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Filii sapientiae ecclesia iustorum, et natio illorum oboedientia et dilectio.	1 εμου του πατρος ακουσατε τεκνα και ουτως ποιησατε ινα σωθητε
2 Indicium patris audite, filii, et sic facite, ut salvi sitis.	2 ο γαρ κυριος εδοξασεν πατερα επι τεκνοις και κρισιν μητρος εστερεωσεν εφ' υιοις
3 Deus enim honoravit patrem in filiis et iudicium matris firmavit in filios.	3 ο τιμων πατερα εξιλασκεται αμαρτιας
4 Qui honorat patrem, exorabit pro peccatis et continebit se ab illis et in oratione dierum exaudietur.	4 και ως ο αποθησαυριζων ο δοξαζων μητερα αυτου
5 Et, sicut qui thesaurizat, ita et qui honorificat matrem suam.	5 ο τιμων πατερα ευφρανθησεται υπο τεκνων και εν ημερα προσευχης αυτου εισακουσθησεται
6 Qui honorat patrem suum, iucundabitur in filiis et in die orationis suae exaudietur;	6 ο δοξαζων πατερα μακροημερευσει και ο εισακουων κυριου αναπαυσει μητερα αυτου
7 qui honorat patrem suum, vita vivet longiore, et, qui oboedit patri, refrigerabit matrem.	7 και ως δεσποταις δουλευσει εν τοις γεννησασιν αυτον
8 Qui timet Dominum, honorat parentes et quasi dominis serviet his, qui se genuerunt.	8 εν εργω και λογω τιμα τον πατερα σου ινα επελθη σοι ευλογια παρ' αυτου
9 In opere et sermone honora patrem tuum,	9 ευλογια γαρ πατρος στηριζει οικους τεκνων καταρα δε μητρος εκριζοι θεμελια
10 ut superveniat tibi benedictio ab eo.	10 μη δοξαζου εν ατιμια πατρος σου ου γαρ εστιν σοι δοξα πατρος ατιμια
11 Benedictio patris firmat domos filiorum; maledictio autem matris eradicat fundamenta.	11 η γαρ δοξα ανθρωπου εκ τιμης πατρος αυτου και ονειδος τεκνοις μητηρ εν αδοξια
12 Ne glorieris in contumelia patris tui, non est enim tibi gloria eius confusio;	12 τεκνον αντιλαβου εν γηρα πατρος σου και μη λυπησης αυτον εν τη ζωη αυτου
13 gloria enim hominis ex honore patris sui, et dedecus filii mater sine honore.	13 καν απολειπη συνεσιν συγγνωμην εχε και μη ατιμασης αυτον εν παση ισχυι σου
14 Fili, suscipe senectam patris tui et non contristes eum in vita illius;	14 ελεημοσυνη γαρ πατρος ουκ επιλησθησεται και αντι αμαρτιων προσανοικοδομηθησεται σοι
15 et, si defecerit sensu, veniam da et ne spernas eum omnibus diebus vitae eius. Eleemosyna enim patris non erit in oblivione,	15 εν ημερα θλιψεως σου αναμνησθησεται σου ως ευδια επι παγετω ουτως αναλυθησονται σου αι αμαρτιαι
16 nam pro peccatis ipsa plantabitur	16 ως βλασφημος ο εγκαταλιπων πατερα και κεκατηραμενος υπο κυριου ο παροργιζων μητερα αυτου
17 et in iustitia aedificabitur tibi; et in die tribulationis commemorabitur tui, et sicut in sereno glacies solventur tua peccata.	17 τεκνον εν πραυτητι τα εργα σου διεξαγε και υπο ανθρωπου δεκτου αγαπηθηση
18 Quam malae famae est, qui derelinquit patrem; et maledictus a Deo, qui exasperat matrem.	18 οσω μεγας ει τοσουτω ταπεινου σεαυτον και εναντι κυριου ευρησεις χαριν
19 Fili, in mansuetudine opera tua perfice et super hominem datorem diligeris.	19 -
20 Quanto magnus es, humilia te in omnibus et coram Deo invenies gratiam. Multi sunt excelsi et gloriosi, sed mansuetis revelat mysteria sua.	20 οτι μεγαλη η δυναστεια του κυριου και υπο των ταπεινων δοξαζεται
21 Quoniam magna potentia Dei solius, et ab humilibus honoratur.	21 χαλεπωτερα σου μη ζητει και ισχυροτερα σου μη εξεταζε
22 Altiora te ne quaesieris et fortiora te ne scrutatus fueris; sed, quae praecepit tibi Deus, illa cogita semper et in pluribus operibus eius ne fueris curiosus.	22 α προσεταγη σοι ταυτα διανοου ου γαρ εστιν σοι χρεια των κρυπτων
23 Non est enim tibi necessarium ea, quae abscondita sunt, videre oculis tuis.	23 εν τοις περισσοις των εργων σου μη περιεργαζου πλειονα γαρ συνεσεως ανθρωπων υπεδειχθη σοι
24 In supervacuis rebus noli scrutari multipliciter;	24 πολλους γαρ επλανησεν η υπολημψις αυτων και υπονοια πονηρα ωλισθησεν διανοιας αυτων
25 plurima enim super sensum hominum ostensa sunt tibi.	25 -
26 Multos quoque supplantavit suspicio illorum, et species vana decepit sensus illorum. Sine pupilla deerit lux, sine scientia deerit sapientia.	26 καρδια σκληρα κακωθησεται επ' εσχατων και ο αγαπων κινδυνον εν αυτω απολειται
27 Cor durum male habebit in novissimo; et, qui amat periculum, in illo peribit.	27 καρδια σκληρα βαρυνθησεται πονοις και ο αμαρτωλος προσθησει αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις
28 Cor ingrediens duas vias non habebit successus, et pravus corde in illis scandalizabitur.	28 επαγωγη υπερηφανου ουκ εστιν ιασις φυτον γαρ πονηριας ερριζωκεν εν αυτω
29 Cor nequam gravabitur doloribus, et peccator adiciet peccatum ad peccatum.	29 καρδια συνετου διανοηθησεται παραβολην και ους ακροατου επιθυμια σοφου
30 Plagis superborum non erit sanitas, frutex enim peccati radicabitur in illis et non intellegetur.	30 πυρ φλογιζομενον αποσβεσει υδωρ και ελεημοσυνη εξιλασεται αμαρτιας
31 Cor sapientis intelleget verba sapientium, et auris audiens concupiscet sapientiam.	31 ο ανταποδιδους χαριτας μεμνηται εις τα μετα ταυτα και εν καιρω πτωσεως αυτου ευρησει στηριγμα
32 Sapiens cor et intellegibile abstinebit se a peccatis et in operibus iustitiae successus habebit.
33 Ignem ardentem exstinguit aqua, sic eleemosyna expiat peccata.
34 Deus prospector est eius, qui reddit gratiam; meminit eius in posterum, et in tempore casus sui inveniet firmamentum.