Siracide 21

NOVA VULGATA	LXX
1 Fili, peccasti? Non adicias iterum, sed et de pristinis deprecare, ut tibi dimittantur.	1 τεκνον ημαρτες μη προσθης μηκετι και περι των προτερων σου δεηθητι
2 Quasi a facie colubri fuge peccata: et, si accesseris ad illa, mordebunt te.	2 ως απο προσωπου οφεως φευγε απο αμαρτιας εαν γαρ προσελθης δηξεται σε οδοντες λεοντος οι οδοντες αυτης αναιρουντες ψυχας ανθρωπων
3 Dentes leonis dentes eorum interficientes animas hominum.	3 ως ρομφαια διστομος πασα ανομια τη πληγη αυτης ουκ εστιν ιασις
4 Quasi romphaea bis acuta omnis iniquitas: plagae illius non est sanitas.	4 καταπληγμος και υβρις ερημωσουσιν πλουτον ουτως οικος υπερηφανου ερημωθησεται
5 Terror et iniuriae annullabunt substantiam, et domus, quae nimis locuples est, annullabitur superbia; sic substantia superbi eradicabitur.	5 δεησις πτωχου εκ στοματος εως ωτιων αυτου και το κριμα αυτου κατα σπουδην ερχεται
6 Deprecatio pauperis ex ore usque ad aures Dei perveniet, et iudicium festinato adveniet illi.	6 μισων ελεγμον εν ιχνει αμαρτωλου και ο φοβουμενος κυριον επιστρεψει εν καρδια
7 Qui odit correptionem, in vestigio est peccatoris; et, qui timet Deum, convertet illam ad cor suum.	7 γνωστος μακροθεν ο δυνατος εν γλωσση ο δε νοημων οιδεν εν τω ολισθανειν αυτον
8 Notus a longe potens lingua audaci, et sensatus novit illum labi.	8 ο οικοδομων την οικιαν αυτου εν χρημασιν αλλοτριοις ως συναγων αυτου τους λιθους εις χειμωνα
9 Qui aedificat domum suam impendiis alienis, quasi qui colligit lapides suos in hiemem.	9 στιππυον συνηγμενον συναγωγη ανομων και η συντελεια αυτων φλοξ πυρος
10 Stuppa collecta synagoga peccantium, et consummatio illorum flamma ignis.	10 οδος αμαρτωλων ωμαλισμενη εκ λιθων και επ' εσχατων αυτης βοθρος αδου
11 Via peccantium complanata lapidibus, et in fine illius fovea inferi.	11 ο φυλασσων νομον κατακρατει του εννοηματος αυτου και συντελεια του φοβου κυριου σοφια
12 Qui custodit legem, continebit sensum suum;	12 ου παιδευθησεται ος ουκ εστιν πανουργος εστιν δε πανουργια πληθυνουσα πικριαν
13 consummatio timoris Dei sapientia et sensus.	13 γνωσις σοφου ως κατακλυσμος πληθυνθησεται και η βουλη αυτου ως πηγη ζωης
14 Non erudietur, qui non est prudens;	14 εγκατα μωρου ως αγγειον συντετριμμενον και πασαν γνωσιν ου κρατησει
15 est autem astutia, quae abundat in malo, et non est sensus, ubi est amaritudo.	15 λογον σοφον εαν ακουση επιστημων αινεσει αυτον και επ' αυτον προσθησει ηκουσεν ο σπαταλων και απηρεσεν αυτω και απεστρεψεν αυτον οπισω του νωτου αυτου
16 Scientia sapientis tamquam inundatio abundabit, et consilium illius sicut fons vitae permanet.	16 εξηγησις μωρου ως εν οδω φορτιον επι δε χειλους συνετου ευρεθησεται χαρις
17 Cor fatui quasi vas confractum et omnem sapientiam non tenebit.	17 στομα φρονιμου ζητηθησεται εν εκκλησια και τους λογους αυτου διανοηθησονται εν καρδια
18 Verbum sapiens, quodcumque audierit scius, laudabit et ad illud adiciet; audivit luxuriosus, et displicebit illi et proiciet illud post dorsum suum.	18 ως οικος ηφανισμενος ουτως μωρω σοφια και γνωσις ασυνετου αδιεξεταστοι λογοι
19 Narratio fatui quasi sarcina in via, sed in labiis sensati invenietur gratia.	19 πεδαι εν ποσιν ανοητου παιδεια και ως χειροπεδαι επι χειρος δεξιας
20 Os prudentis quaeretur in ecclesia, et verba illius cogitabunt in cordibus suis.	20 μωρος εν γελωτι ανυψοι φωνην αυτου ανηρ δε πανουργος μολις ησυχη μειδιασει
21 Tamquam domus exterminata sic fatuo sapientia; et scientia insensati inenarrabilia verba.	21 ως κοσμος χρυσους φρονιμω παιδεια και ως χλιδων επι βραχιονι δεξιω
22 Compedes in pedibus stulto doctrina et quasi vincula manuum super manum dexteram.	22 πους μωρου ταχυς εις οικιαν ανθρωπος δε πολυπειρος αισχυνθησεται απο προσωπου
23 Fatuus in risu exaltat vocem suam; vir autem sapiens vix tacite ridebit.	23 αφρων απο θυρας παρακυπτει εις οικιαν ανηρ δε πεπαιδευμενος εξω στησεται
24 Tamquam ornamentum aureum prudenti doctrina et quasi brachiale in brachio dextro.	24 απαιδευσια ανθρωπου ακροασθαι παρα θυραν ο δε φρονιμος βαρυνθησεται ατιμια
25 Pes fatui facilis in domum proximi, sed homo peritus verebitur personam.	25 χειλη αλλοτριων εν τουτοις διηγησονται λογοι δε φρονιμων εν ζυγω σταθησονται
26 Stultus a fenestra respiciet in domum, vir autem eruditus foris stabit.	26 εν στοματι μωρων η καρδια αυτων καρδια δε σοφων στομα αυτων
27 Ineruditio hominis auscultare per ostium, et prudenti gravis contumelia.	27 εν τω καταρασθαι ασεβη τον σαταναν αυτος καταραται την εαυτου ψυχην
28 Labia imprudentium stulta narrabunt, verba autem prudentium statera ponderabuntur.	28 μολυνει την εαυτου ψυχην ο ψιθυριζων και εν παροικησει μισηθησεται
29 In ore fatuorum cor illorum, et in corde sapientium os illorum.
30 Dum maledicit impius adversarium, maledicit ipse animam suam.
31 Susurro coinquinabit animam suam et in omnibus odietur; et, qui cum eo manserit, odiosus erit: tacitus et sensatus honorabitur.