Proverbi 7

NOVA VULGATA	LXX
1 Fili mi, custodi sermones meos et praecepta mea reconde tibi.	1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 Serva mandata mea et vives, et legem meam quasi pupillam oculi tui.	2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 Liga ea in digitis tuis, scribe illa in tabulis cordis tui.	3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Dic sapientiae: “ Soror mea es ” et prudentiam voca Amicam,	4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 ut custodiat te a muliere extranea et ab aliena, quae verba sua dulcia facit.	5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 De fenestra enim domus meae per cancellos prospexi	6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 et video inter parvulos; considero inter filios vecordem iuvenem,	7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 qui transit per plateam iuxta angulum et prope viam domus illius graditur	8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 in obscuro advesperascente die, in mediis tenebris et caligine.	9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 Et ecce, occurrit illi mulier ornatu meretricio, cauta corde, garrula et rebellans,	10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 quietis impatiens nec valens in domo consistere pedibus suis:	11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 nunc foris, nunc in plateis et iuxta angulos insidians.	12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 Apprehensumque deosculatur iuvenem et procaci vultu blanditur dicens:	13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 “ Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea;	14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 idcirco egressa sum in occursum tuum desiderans te videre et repperi.	15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 Stragulatis vestibus lectulum meum stravi, linteis pictis ex Aegypto;	16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 aspersi cubile meum myrrha et aloe et cinnamomo.	17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 Veni, inebriemur voluptatibus, usque mane fruamur amoribus.	18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 Non est enim vir in domo sua; abiit via longissima,	19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 sacculum pecuniae secum tulit, in die plenae lunae reversurus est in domum suam ”.	20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 Irretivit eum multis sermonibus et blanditiis labiorum protraxit illum.	21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 Stultus eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, sicut irretitur vinculo cervus,	22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 donec transfigat sagitta iecur eius; velut si avis festinet ad laqueum et nescit quod de periculo animae illius agitur.	23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 Nunc ergo, fili mi, audi me et attende verbis oris mei.	24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis eius.	25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 Multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea:	26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 viae inferi domus eius penetrantes in interiora mortis.	27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου