Proverbi 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Melior est buccella sicca cum pace quam domus plena victimis cum iurgio. | 1 Meglio un tozzo di pan secco in pace, che una casa piena di banchetti e di discordie. |
2 Servus sapiens dominabitur filiis inhonestis et inter fratres hereditatem dividet. | 2 Un servo saggio comanderà ai figli stolti, e dividerà l'eredità tra i fratelli. |
3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus. | 3 Come si prova, l'argento col fuoco e l'oro col crogiolo, così il Signore prova i cuori. |
4 Malus oboedit labio iniquo, et fallax obtemperat linguae mendaci. | 4 Il malvagio obbedisce alla lingua iniqua, l'ingannatore dà retta a labbra menzognere. |
5 Qui despicit pauperem, exprobrat Factori eius; et, qui in ruina laetatur alterius, non erit impunitus. | 5 Chi disprezza il povero ne insulta il Creatore, e chi si rallegra dell'altrui rovina non rimarrà impunito. |
6 Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum. | 6 I figlioli dei figli son la corona dei vecchi, e i padri son la gloria dei figli. |
7 Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens. | 7 Non s'addice allo stolto il parlare sentenzioso, nè al principe un labbro menzognero. |
8 Gemma gratissima munus in oculis domini eius; quocumque se verterit, prospere aget. | 8 L'aspettativa d'un dono è gemma carissima, da qualunque lato si volge agisce con prudente intelligenza. |
9 Qui celat delictum, quaerit amicitias; qui sermone repetit, separat foederatos. | 9 Chi cela i falli s'acquista amicizie, chi li dice e li ridice mette discordie tra gli amici. |
10 Plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum. | 10 Fa più una correzione all'uomo prudente che cento colpi all'insensato. |
11 Semper iurgia quaerit malus; angelus autem crudelis mittetur contra eum. | 11 Il malvagio cerca sempre litigi; ma l'angelo crudele sarà spedito contro di lui. |
12 Expedit magis ursae occurrere, raptis fetibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua. | 12 E' meglio imbattersi in un'orsa a cui siano stati rapiti gli orsacchiotti, che incontrarsi con un insensato, il quale confida nella sua follia. |
13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius. | 13 Chi rende mah? per il bene non vedrà mai partire da casa sua la sventura. |
14 Aquarum proruptio initium est iurgiorum; et, antequam exacerbetur contentio, desere. | 14 Chi dà la stura alle acque comincia una contesa, avanti di patir dànno tronca la lite. |
15 Qui iustificat impium et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Dominum. | 15 Chi assolve il reo e chi condanna l'innocente, tutt'e due sono abbominevoli davanti a Dio. |
16 Ad quid pretium in manu stulti? Ad emendam sapientiam, cum careat corde? | 16 Che giova allo stolto avere ricchezze, se non può comprare la sapienza? Chi fa molto alta la sua casa cerca la rovina, chi ricusa d'imparare cadrà in guai. |
17 Omni tempore diligit, qui amicus est, et frater ad angustiam natus est. | 17 L'amico vuole bene in ogni tempo, e il fratello si prova nelle afflizioni. |
18 Stultus homo iungit manus, cum spoponderit pro amico suo. | 18 Un uomo insensato batterà le mani quando è restato mallevadore per un suo amico. |
19 Qui diligit delictum, diligit rixas; et, qui exaltat ostium, quaerit effracturam. | 19 Chi medita discordie ama le risse, e chi alza molto la sua porta cerca la rovina. |
20 Qui perversi cordis est, non inveniet bonum; et, qui vertit linguam, incidet in malum. | 20 Chi è perverso di cuore non avrà bene, e chi è doppio di lingua cadrà in guai. |
21 Qui generat stultum, maerorem generat sibi, sed nec pater in fatuo laetabitur. | 21 Lo stolto è nato per sua ignominia, ma nemmeno il padre ci troverà consolazione. |
22 Animus gaudens aetatem floridam facit, spiritus tristis exsiccat ossa. | 22 L'animo allegro rende l'età florida; lo spirito malinconico secca le ossa. |
23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii. | 23 L'empio riceve di sottomano regali per sovvertire il corso della giustizia. |
24 In facie prudentis lucet sapientia, oculi stultorum in finibus terrae. | 24 Sulla faccia dell'uomo prudente brilla la sapienza, ma gli occhi dello stolto van fino ai confini del mondo. |
25 Ira patris filius stultus et dolor matris, quae genuit eum. | 25 Il figlio stolto è lo sdegno del padre e il dolore della madre che lo ha generato. |
26 Non est bonum multam inferre iusto nec percutere principem contra rectitudinem. | 26 Non sta bene danneggiare il giusto, nè percuotere il principe che giudica rettamente. |
27 Qui moderatur sermones suos, novit scientiam, et lenis spiritu est vir prudens. | 27 Chi modera le sue parole è dotto e prudente, e l'uomo saggio è di spirito riservato. |
28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur et, si compresserit labia sua, intellegens. | 28 Anche lo stolto, se tace, sarà stimato sapiente, e intelligente, se terrà chiuse le labbra. |