Proverbi 12

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam; qui autem odit increpationes, insipiens est.	1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.
2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino, virum autem versutum ipse condemnabit.	2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix iustorum non commovebitur.	3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.
4 Mulier diligens corona est viro suo, et quasi putredo in ossibus eius, quae est inhonesta.	4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.
5 Cogitationes iustorum iudicia, et consilia impiorum fraudulentia.	5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini, os iustorum liberabit eos.	6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.
7 Subvertuntur impii et iam non sunt, domus autem iustorum permanebit.	7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.
8 Ad doctrinam suam laudabitur vir; qui autem perversus corde est, patebit contemptui.	8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.
9 Melior est pauper, qui ministrat sibi, quam gloriosus et indigens pane.	9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.
10 Curat iustus iumentorum suorum animas, viscera autem impiorum crudelia.	10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.
11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus; qui autem sectatur vana, vecors est.	11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.
12 Desiderat impius laqueum pessimorum, radix autem iustorum proficiet.	12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.
13 Propter peccata labiorum irretitur malus, effugiet autem iustus de angustia.	13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.	14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.
15 Via stulti recta in oculis eius; qui autem sapiens est, audit consilia.	15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.
16 Fatuus statim indicat iram suam, dissimulat autem iniuriam callidus.	16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.
17 Qui spirat veritatem, index iustitiae est, testis autem mendax, fraudulentiae.	17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.
18 Est qui temere loquitur et quasi gladio pungit, lingua autem sapientium sanitas est.	18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum, ad momentum autem lingua mendacii.	19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.
20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.	20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.
21 Nulla calamitas obveniet iusto, impii autem replebuntur malo.	21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.
22 Abominatio est Domino labia mendacia, qui autem fideliter agunt, placent ei.	22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.
23 Homo versutus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.	23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.
24 Manus fortium dominabitur, quae autem remissa est, tributis serviet.	24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.
25 Maeror in corde viri humiliabit illum, et sermo bonus laetificabit eum.	25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.
26 In rectum ducit amicum iustus, iter autem impiorum decipiet eos.	26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.
27 Non assabit ignavia praedam suam, sed substantia pretiosa erit viro industrio.	27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.
28 In semita iustitiae vita, est autem etiam iter apertum ad mortem.	28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.