Proverbi 10

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Parabolae Salomonis. Filius sapiens laetificat pa trem, filius vero stultus maestitia est matris suae.	1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.
2 Nil proderunt thesauri impietatis, iustitia vero liberabit a morte.	2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.
3 Non affliget Dominus fame animam iusti et cupiditatem impiorum subvertet.	3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.
4 Egestatem operata est manus remissa, manus autem fortium divitias parat.	4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.
5 Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit aestate, filius confusionis.	5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.
6 Benedictiones Domini super caput iusti, os autem impiorum operit violentiam.	6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
7 Memoria iusti in benedictione erit, et nomen impiorum putrescet.	7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται.
8 Sapiens corde praecepta suscipit, et stultus labiis corruet.	8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
9 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas, manifestus erit.	9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.
10 Qui annuit oculo, dabit dolorem, et stultus labiis corruet.	10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
11 Vena vitae os iusti, et os impiorum operit violentiam.	11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.	12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.
13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso eius, qui indiget corde.	13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.
14 Sapientes recondunt scientiam, os autem stulti ruinae proximum est.	14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.
15 Substantia divitis urbs fortitudinis eius, ruina pauperum egestas eorum.	15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.
16 Opus iusti ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.	16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.
17 Graditur ad vitam, qui custodit disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat.	17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.
18 Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est.	18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.
19 In multiloquio non deerit peccatum; qui autem moderatur labia sua, prudentissimus est.	19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.
20 Argentum electum lingua iusti, cor autem impiorum pro nihilo.	20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.
21 Labia iusti erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.	21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.
22 Benedictio Domini divites facit, nec addet ei labor quidquam.	22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.
23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentiae.	23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.
24 Quod timet impius, veniet super eum; desiderium suum iustis dabitur.	24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.
25 Quasi tempestas transiens non erit impius, iustus autem quasi fundamentum sempiternum.	25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.
26 Sicut acetum dentibus et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.	26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.
27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.	27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.
28 Exspectatio iustorum laetitia, spes autem impiorum peribit.	28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.
29 Fortitudo simplici via Domini et ruina his, qui operantur malum.	29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.
30 Iustus in aeternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.	30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.
31 Os iusti germinabit sapientiam, lingua prava abscindetur.	31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.
32 Labia iusti considerant placita, et os impiorum perversa.	32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.