Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 31


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 L’insonnia del ricco consuma il corpo,
i suoi affanni gli tolgono il sonno.
1 Vigilia honestatis tabefaciet carnes,
et cogitatus illius auferet somnum.
2 Le preoccupazioni dell’insonnia non lasciano dormire,
come una grave malattia bandiscono il sonno.
2 Cogitatus præscientiæ avertit sensum,
et infirmitas gravis sobriam facit animam.
3 Un ricco fatica nell’accumulare ricchezze,
e se riposa è per darsi ai piaceri.
3 Laboravit dives in congregatione substantiæ,
et in requie sua replebitur bonis suis.
4 Un povero fatica nelle privazioni della vita,
ma se si riposa cade in miseria.
4 Laboravit pauper in diminutione victus,
et in fine inops fit.
5 Chi ama l’oro non sarà esente da colpa,
chi insegue il denaro ne sarà fuorviato.
5 Qui aurum diligit non justificabitur,
et qui insequitur consumptionem replebitur ex ea.
6 Molti sono andati in rovina a causa dell’oro,
e la loro rovina era davanti a loro.
6 Multi dati sunt in auri casus,
et facta est in specie ipsius perditio illorum.
7 È una trappola per quanti ne sono infatuati,
e ogni insensato vi resta preso.
7 Lignum offensionis est aurum sacrificantium :
væ illis qui sectantur illud !
et omnis imprudens deperiet in illo.
8 Beato il ricco che si trova senza macchia
e che non corre dietro all’oro.
8 Beatus dives qui inventus est sine macula,
et qui post aurum non abiit,
nec speravit in pecunia et thesauris.
9 Chi è costui? Lo proclameremo beato,
perché ha compiuto meraviglie in mezzo al suo popolo.
9 Quis est hic ? et laudabimus eum :
fecit enim mirabilia in vita sua.
10 Chi ha subìto questa prova ed è risultato perfetto?
Sarà per lui un titolo di vanto.
Chi poteva trasgredire e non ha trasgredito,
fare il male e non lo ha fatto?
10 Qui probatus est in illo, et perfectus est, erit illi gloria æterna :
qui potuit transgredi, et non est transgressus ;
facere mala, et non fecit.
11 Per questo si consolideranno i suoi beni
e l’assemblea celebrerà le sue beneficenze.
11 Ideo stabilita sunt bona illius in Domino,
et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.
12 Sei seduto davanti a una tavola sontuosa?
Non spalancare verso di essa la tua bocca
e non dire: «Che abbondanza qua sopra!».
12 Supra mensam magnam sedisti ?
non aperias super illam faucem tuam prior.
13 Ricòrdati che è un male l’occhio cattivo.
Che cosa è stato creato peggiore dell’occhio?
Per questo esso lacrima davanti a tutti.
13 Non dicas sic : Multa sunt, quæ super illam sunt.
14 Non tendere la mano dove un altro volge lo sguardo
e non precipitarti sul piatto insieme con lui.
14 Memento quoniam malus est oculus nequam.
15 A partire da te intendi i desideri del tuo prossimo
e su ogni cosa rifletti.
15 Nequius oculo quid creatum est ?
ideo ab omni facie sua lacrimabitur, cum viderit.
16 Mangia da uomo frugale ciò che ti è posto dinanzi,
non masticare con voracità per non renderti odioso.
16 Ne extendas manum tuam prior,
et invidia contaminatus erubescas.
17 Sii il primo a smettere per educazione,
non essere ingordo per non incorrere nel disprezzo.
17 Ne comprimaris in convivio.
18 Se siedi tra molti invitati,
non essere il primo a tendere la mano.
18 Intellige quæ sunt proximi tui ex teipso.
19 Per un uomo educato il poco è sufficiente;
quando si corica non respira con affanno.
19 Utere quasi homo frugi his quæ tibi apponuntur :
ne, cum manducas multum, odio habearis.
20 Il sonno è salubre se lo stomaco è regolato,
al mattino ci si alza e si è padroni di sé.
Il tormento dell’insonnia e della nausea
e la colica accompagnano l’uomo ingordo.
20 Cessa prior causa disciplinæ :
et noli nimius esse, ne forte offendas.
21 Se sei stato forzato a eccedere nei cibi,
àlzati, va’ a vomitare e ti sentirai sollevato.
21 Et si in medio multorum sedisti,
prior illis ne extendas manum tuam,
nec prior poscas bibere.
22 Ascoltami, figlio, e non disprezzarmi,
alla fine troverai vere le mie parole.
In tutte le tue opere sii diligente
e nessuna malattia ti coglierà.
22 Quam sufficiens est homini erudito vinum exiguum !
et in dormiendo non laborabis ab illo,
et non senties dolorem.
23 Molti lodano chi è sontuoso nei banchetti,
e la testimonianza della sua munificenza è degna di fede.
23 Vigilia, cholera et tortura viro infrunito,
24 La città mormora di chi è tirchio nel banchetto,
e la testimonianza della sua avarizia è esatta.
24 somnus sanitatis in homine parco :
dormiet usque mane,
et anima illius cum ipso delectabitur.
25 Non fare lo spavaldo con il vino,
perché il vino ha mandato molti in rovina.
25 Et si coactus fueris in edendo multum,
surge e medio, evome, et refrigerabit te,
et non adduces corpori tuo infirmitatem.
26 La fornace prova il metallo nella tempera,
così il vino i cuori, in una sfida di arroganti.
26 Audi me, fili, et ne spernas me,
et in novissimo invenies verba mea.
27 Il vino è come la vita per gli uomini,
purché tu lo beva con misura.
Che vita è quella dove manca il vino?
Fin dall’inizio è stato creato per la gioia degli uomini.
27 In omnibus operibus tuis esto velox,
et omnis infirmitas non occurret tibi.
28 Allegria del cuore e gioia dell’anima
è il vino bevuto a tempo e a misura.
28 Splendidum in panibus benedicent labia multorum,
et testimonium veritatis illius fidele.
29 Amarezza dell’anima è il vino bevuto in quantità,
con eccitazione e per sfida.
29 Nequissimo in pane murmurabit civitas,
et testimonium nequitiæ illius verum est.
30 L’ubriachezza accresce l’ira dello stolto a sua rovina,
ne diminuisce le forze e gli procura ferite.
30 Diligentes in vino noli provocare :
multos enim exterminavit vinum.
31 Durante un banchetto non rimproverare il vicino,
non deriderlo nella sua allegria.
Non dirgli parole di biasimo
e non affliggerlo chiedendogli quanto ti deve.
31 Ignis probat ferrum durum :
sic vinum corda superborum arguet in ebrietate potatum.
32 Æqua vita hominibus vinum in sobrietate :
si bibas illud moderate, eris sobrius.
33 Quæ vita est ei qui minuitur vino ?
34 Quid defraudat vitam ? mors.
35 Vinum in jucunditatem creatum est,
et non in ebrietatem ab initio.
36 Exsultatio animæ et cordis vinum moderate potatum.
37 Sanitas est animæ et corpori sobrius potus.
38 Vinum multum potatum irritationem,
et iram, et ruinas multas facit.
39 Amaritudo animæ
vinum multum potatum.
40 Ebrietatis animositas, imprudentis offensio,
minorans virtutem, et faciens vulnera.
41 In convivio vini non arguas proximum,
et non despicias eum in jucunditate illius.
42 Verba improperii non dicas illi,
et non premas illum repetendo.