Giobbe 27

BIBBIA CEI 1974	GREEK BIBLE
1 Giobbe continuò a dire:	1 Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπε?
2 Per la vita di Dio, che mi ha privato del mio diritto, per l'Onnipotente che mi ha amareggiato l'animo,	2 Ζη ο Θεος, ο αποβαλων την κρισιν μου, και ο Παντοδυναμος, ο πικρανας την ψυχην μου,
3 finché ci sarà in me un soffio di vita, e l'alito di Dio nelle mie narici,	3 οτι παντα τον χρονον ενοσω η πνοη μου ειναι εν εμοι και το πνευμα του Θεου εις τους μυκτηρας μου,
4 mai le mie labbra diranno falsità e la mia lingua mai pronunzierà menzogna!	4 τα χειλη μου δεν θελουσι λαλησει αδικιαν και η γλωσσα μου δεν θελει μελετησει δολον.
5 Lungi da me che io mai vi dia ragione; fino alla morte non rinunzierò alla mia integrità.	5 Μη γενοιτο εις εμε να σας δικαιωσω? εως να εκπνευσω, δεν θελω απομακρυνει την ακεραιοτητα μου απ' εμου.
6 Mi terrò saldo nella mia giustizia senza cedere, la mia coscienza non mi rimprovera nessuno dei miei giorni.	6 Θελω κρατει την δικαιοσυνην μου και δεν θελω αφησει αυτην? η καρδια μου δεν θελει με ελεγξει ενοσω ζω.
7 Sia trattato come reo il mio nemico e il mio avversario come un ingiusto.	7 Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ' εμου ως ο παρανομος.
8 Che cosa infatti può sperare l'empio, quando finirà, quando Dio gli toglierà la vita?	8 Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;
9 Ascolterà forse Dio il suo grido, quando la sventura piomberà su di lui?	9 Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ' αυτον συμφορα;
10 Porrà forse la sua compiacenza nell'Onnipotente? Potrà forse invocare Dio in ogni momento?	10 Θελει ευφραινεσθαι εις τον Παντοδυναμον; θελει επικαλεισθαι τον Θεον εν παντι καιρω;
11 Io vi mostrerò la mano di Dio, non vi celerò i pensieri dell'Onnipotente.	11 θελω σας διδαξει τι ειναι εν τη χειρι του Θεου? ο, τι ειναι παρα τω Παντοδυναμω, δεν θελω κρυψει αυτο.
12 Ecco, voi tutti lo vedete; perché dunque vi perdete in cose vane?	12 Ιδου, σεις παντες ειδετε? δια τι λοιπον εισθε ολως τοσον ματαιοι;
13 Questa è la sorte che Dio riserva al malvagio e la porzione che i violenti ricevono dall'Onnipotente.	13 Τουτο ειναι παρα Θεου η μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια των δυναστων, την οποιαν θελουσι λαβει παρα του Παντοδυναμου.
14 Se ha molti figli, saranno per la spada e i suoi discendenti non avranno pane da sfamarsi;	14 Εαν οι υιοι αυτου πολλαπλασιασθωσιν, ειναι δια την ρομφαιαν? και οι εκγονοι αυτου δεν θελουσι χορτασθη αρτον.
15 i superstiti li seppellirà la peste e le loro vedove non faranno lamento.	15 Οι εναπολειφθεντες αυτου θελουσι ταφη εν θανατω? και αι χηραι αυτου δεν θελουσι κλαυσει.
16 Se ammassa argento come la polvere e come fango si prepara vesti:	16 Και αν επισωρευση αργυριον ως το χωμα και ετοιμαση ιματια ως τον πηλον?
17 egli le prepara, ma il giusto le indosserà e l'argento lo spartirà l'innocente.	17 δυναται μεν να ετοιμαση, πλην ο δικαιος θελει ενδυθη αυτα? και ο αθωος θελει διαμοιρασθη το αργυριον.
18 Ha costruito la casa come fragile nido e come una capanna fatta da un guardiano.	18 Οικοδομει τον οικον αυτου ως το σαρακιον, και ως καλυβην, την οποιαν καμνει ο αγροφυλαξ.
19 Si corica ricco, ma per l'ultima volta, quando apre gli occhi, non avrà più nulla.	19 Πλαγιαζει πλουσιος, πλην δεν θελει συναχθη? ανοιγει τους οφθαλμους αυτου και δεν υπαρχει.
20 Di giorno il terrore lo assale, di notte se lo rapisce il turbine;	20 Τρομοι συλλαμβανουσιν αυτον ως υδατα, ανεμοστροβιλος αρπαζει αυτον την νυκτα.
21 il vento d'oriente lo solleva e se ne va, lo strappa lontano dal suo posto.	21 Σηκονει αυτον ανατολικος ανεμος, και υπαγει? και αποσπα αυτον απο του τοπου αυτου.
22 Dio lo bersaglia senza pietà; tenta di sfuggire alla sua mano.	22 Διοτι ο Θεος θελει ριψει κατ' αυτου συμφορας και δεν θελει φεισθη? απο της χειρος αυτου σπευδει να φυγη.
23 Si battono le mani contro di lui e si fischia su di lui dal luogo dove abita.	23 Θελουσι κροτησει τας χειρας αυτων επ' αυτον, και θελουσι συριξει αυτον απο του τοπου αυτων.