Salmos 49
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. | 1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. |
2 ¡Oídlo, pueblos todos, escuchad, habitantes todos de la tierra, | 2 Ex Sion species decoris ejus : |
3 hijos de Adán, así como hijos de hombre, ricos y pobres a la vez! | 3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida. |
4 Mi boca va a decir sabiduría, y cordura el murmullo de mi corazón; | 4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. |
5 tiendo mi oído a un proverbio, al son de cítara descubriré mi enigma. | 5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. |
6 ¿Por qué temer en días de desgracia cuando me cerca la malicia de los que me hostigan, | 6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. |
7 los que ponen su confianza en su fortuna, y se glorían de su gran riqueza? | 7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum. |
8 ¡Si nadie puede redimirse ni pagar a Dios por su rescate!; | 8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. |
9 es muy cara la redención de su alma, y siempre faltará, | 9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos : |
10 para que viva aún y nunca vea la fosa. | 10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. |
11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios, perecer a la par necio y estúpido, y dejar para otros sus riquezas. | 11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. |
12 Sus tumbas son sus casas para siempre, sus moradas de edad en edad; ¡y a sus tierras habían puesto sus nombres! | 12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. |
13 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. | 13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ? |
14 Así andan ellos, seguros de sí mismos, y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa. | 14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. |
15 Como ovejas son llevados al seol, los pastorea la Muerte, y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se desgasta su imagen, ¡el seol será su residencia! | 15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me. |
16 Pero Dios rescatará mi alma, de las garras del seol me cobrará. | 16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ? |
17 No temas cuando el hombre se enriquece, cuando crece el boato de su casa. | 17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. |
18 Que a su muerte, nada ha de llevarse, su boato no bajará con él. | 18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas. |
19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo - te alaban, porque te has tratado bien -, | 19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. |
20 irá a unirse a la estirpe de sus padres, que nunca ya verán la luz. | 20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. |
21 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. | 21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam. |
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat. | |
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei. |