Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Salmos 49


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo.
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus.
2 ¡Oídlo, pueblos todos,
escuchad, habitantes todos de la tierra,
2 Audite haec, omnes gentes;
auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:
3 hijos de Adán, así como hijos de hombre,
ricos y pobres a la vez!
3 quique humiles et viri nobiles,
simul in unum dives et pauper!
4 Mi boca va a decir sabiduría,
y cordura el murmullo de mi corazón;
4 Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.
5 tiendo mi oído a un proverbio,
al son de cítara descubriré mi enigma.
5 Inclinabo in parabolam aurem meam,
aperiam in psalterio aenigma meum.
6 ¿Por qué temer en días de desgracia
cuando me cerca la malicia de los que me hostigan,
6 Cur timebo in diebus malis,
cum iniquitas supplantantium circumdabit me?
7 los que ponen su confianza en su fortuna,
y se glorían de su gran riqueza?
7 Qui confidunt in virtute sua
et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
8 ¡Si nadie puede redimirse
ni pagar a Dios por su rescate!;
8 Etenim seipsum non redimet homo;
non dabit Deo propitiationem suam.
9 es muy cara la redención de su alma,
y siempre faltará,
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius:
ad ultimum deficiet,
10 para que viva aún y nunca vea la fosa.
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum.
11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios,
perecer a la par necio y estúpido,
y dejar para otros sus riquezas.
11 Et videbit sapientes morientes;
simul insipiens et stultus peribunt
et relinquent alienis divitias suas.
12 Sus tumbas son sus casas para siempre,
sus moradas de edad en edad;
¡y a sus tierras habían puesto sus nombres!
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum;
tabernacula eorum in progeniem et progeniem,
etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.
13 El hombre en la opulencia no comprende,
a las bestias mudas se asemeja.
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.
14 Así andan ellos, seguros de sí mismos,
y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa.
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis,
et finis eorum, qui complacent in ore suo.
15 Como ovejas son llevados al seol,
los pastorea la Muerte,
y los rectos dominarán sobre ellos.
Por la mañana se desgasta su imagen,
¡el seol será su residencia!
15 Sicut oves in inferno positi sunt,
mors depascet eos;
descendent praecipites ad sepulcrum,
et figura eorum erit in consumptionem:
infernus habitaculum eorum.
16 Pero Dios rescatará mi alma,
de las garras del seol me cobrará.
16 Verumtamen Deus redimet animam meam,
de manu inferi vere suscipiet me.
17 No temas cuando el hombre se enriquece,
cuando crece el boato de su casa.
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,
18 Que a su muerte, nada ha de llevarse,
su boato no bajará con él.
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria eius.
19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo
- te alaban, porque te has tratado bien -,
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit:
“ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”,
20 irá a unirse a la estirpe de sus padres,
que nunca ya verán la luz.
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum,
qui in aeternum non videbunt lumen.
21 El hombre en la opulencia no comprende,
a las bestias mudas se asemeja.
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.