Salmos 49
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. | 1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus. |
2 ¡Oídlo, pueblos todos, escuchad, habitantes todos de la tierra, | 2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: |
3 hijos de Adán, así como hijos de hombre, ricos y pobres a la vez! | 3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! |
4 Mi boca va a decir sabiduría, y cordura el murmullo de mi corazón; | 4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. |
5 tiendo mi oído a un proverbio, al son de cítara descubriré mi enigma. | 5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. |
6 ¿Por qué temer en días de desgracia cuando me cerca la malicia de los que me hostigan, | 6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? |
7 los que ponen su confianza en su fortuna, y se glorían de su gran riqueza? | 7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. |
8 ¡Si nadie puede redimirse ni pagar a Dios por su rescate!; | 8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. |
9 es muy cara la redención de su alma, y siempre faltará, | 9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, |
10 para que viva aún y nunca vea la fosa. | 10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. |
11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios, perecer a la par necio y estúpido, y dejar para otros sus riquezas. | 11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. |
12 Sus tumbas son sus casas para siempre, sus moradas de edad en edad; ¡y a sus tierras habían puesto sus nombres! | 12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. |
13 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. | 13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. |
14 Así andan ellos, seguros de sí mismos, y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa. | 14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. |
15 Como ovejas son llevados al seol, los pastorea la Muerte, y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se desgasta su imagen, ¡el seol será su residencia! | 15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. |
16 Pero Dios rescatará mi alma, de las garras del seol me cobrará. | 16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. |
17 No temas cuando el hombre se enriquece, cuando crece el boato de su casa. | 17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, |
18 Que a su muerte, nada ha de llevarse, su boato no bajará con él. | 18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. |
19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo - te alaban, porque te has tratado bien -, | 19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, |
20 irá a unirse a la estirpe de sus padres, que nunca ya verán la luz. | 20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. |
21 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. | 21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. |