Siracide 6
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Nec pusillum nec multum noceas et noli fieri pro amico inimicus. Nomen enim malum et improperium et contumeliam hereditabis; sic omnis peccator invidus et bilinguis. | 1 Non diventare, invece di amico, nemico del prossimo; perchè il malvagio raccatta ignominia e obbrobrio, e [così] il peccatore invidioso e bilingue. |
2 Non te extollas in cogitatione animae tuae velut taurus, ne forte elidatur virtus tua per stultitiam, | 2 Non ti esaltare, ne' disegni dell'anima tua come un toro; perchè non sia infranta la tua forza dalla stoltezza, |
3 et folia tua comedat et fructus tuos perdat, et relinquaris velut lignum aridum in eremo. | 3 e questa divori le tue foglie e distrugga i tuoi frutti, e tu rimanga come arido sterpo nel deserto. |
4 Anima enim nequam disperdet eum, qui se habet, et in gaudium inimicis dat illum et deducet in sortem impiorum. | 4 L'anima malvagia rovina chi la possiede, e lo rende ludibrio de' suoi nemici, e lo ridurrà alla sorte degli empi. |
5 Os dulce multiplicat amicos et mitigat inimicos; et lingua eucharis salutem dicit. | 5 La parola soave moltiplica gli amici e placa i nemici, e la lingua amabile abbonda nell'uomo dabbene. |
6 Multi pacifici sint tibi, et consiliarius sit tibi unus de mille. | 6 Molti siano che vivono in pace con te, ma uno tra mille il consigliere. |
7 Si possides amicum, in tentatione posside eum et ne facile credas ei. | 7 Se ti procacci un amico, procacciatelo mettendolo alla prova, e non esser precipitoso a fidarti di lui. |
8 Est enim amicus secundum opportunitatem suam et non permanebit in die tribulationis. | 8 Perchè c'è chi è amico quando gli conviene, ma non rimane nel dì della tribolazione. |
9 Et est amicus, qui convertitur ad inimicitiam et rixam convicii tui denudabit. | 9 E c'è l'amico che si muta in nemico, e l'amico che metterà a nudo l'odio, la contesa e gli oltraggi. |
10 Est autem amicus socius mensae et non permanebit in die necessitatis; | 10 E c'è chi è amico [finché è] compagno di tavola, e non rimarrà nel giorno della necessità. |
11 in prosperis erit tibi quasi coaequalis et in domesticis tuis fiducialiter aget. | 11 Se l'amico rimarrà costante, sarà come un tuo uguale, e confidenzialmente agirà tra quei di casa tua. |
12 Si humiliatus fueris, convertetur contra te et a facie tua abscondet se. | 12 Se si umilierà dinanzi a te e si nasconderà al tuo cospetto, avrai un'amicizia buona e concorde. |
13 Ab inimicis tuis separare et de amicis tuis attende. | 13 Tienti lontano da 'tuoi nemici, e sta' in guardia circa i tuoi amici. |
14 Amicus fidelis protectio fortis; qui autem invenit illum, invenit thesaurum. | 14 Un amico fedele è protezione potente; chi l'ha trovato ha trovato un tesoro. |
15 Amico fideli nulla est comparatio, et non est ponderatio contra bonitatem illius. | 15 A un amico fedele non c'è nulla che possa compararsi, e non c'è peso d'oro e d'argento che valga l'eccellenza della sua fedeltà. |
16 Amicus fidelis medicamentum vitae, et, qui metuunt Dominum, invenient illum. | 16 Un amico fedele è farmaco di vita e d'immortalità, e quei che temono il Signore, lo troveranno. |
17 Qui timet Deum, aeque habebit amicitiam eius, quoniam secundum illum erit amicus illius. | 17 Chi teme il Signore, si procaccia una buona amicizia, perchè il suo amico sarà come lui. |
18 Fili, a iuventute tua excipe doctrinam et usque ad canos invenies sapientiam. | 18 Figliuolo, fin dalla tua gioventù, accogli l'istruzione, e sino alla canizie acquisterai sapienza. |
19 Quasi is qui arat et seminat, accede ad eam et sustine bonos fructus illius. | 19 Come uno che ara e semina accostati ad essa, e aspettane i buoni frutti. |
20 In opere enim ipsius exiguum laborabis et cito edes de generationibus illius. | 20 Perchè poco tempo dovrai affaticarti nel coltivarla, e presto ti ciberai de' suoi prodotti, |
21 Quam aspera est nimium sapientia indoctis hominibus, et non permanebit in illa excors. | 21 Quanto mai aspra appare la sapienza agli ignoranti! lo stolto non la dura con lei. |
22 Quasi lapis probationis gravis erit super illum, et non demorabitur proicere illam. | 22 Come gravosa pietra sarà per essi la prova, e non tarderanno a gettarla via. |
23 Doctrina est enim secundum nomen eius et non est multis manifesta; quibus autem cognita est, permanet usque ad conspectum Dei. | 23 La dotta sapienza invero risponde al suo nome, e non a molti si manifesta; ma con quei che la conoscono rimane sino al cospetto di Dio» |
24 Audi, fili, et accipe sententiam meam et ne abicias consilium meum. | 24 Ascolta, figliuolo, e accetta un saggio parere, e non rigettare il mio consiglio. |
25 Inice pedem tuum in compedes illius et in torques illius collum tuum; | 25 Metti i tuoi piedi ne' ceppi di lei e nel suo collare il tuo collo. |
26 subice umerum tuum et porta illam et ne acedieris vinculis eius. | 26 Curva le tue spalle a portarla, e non t'irritare delle sue catene. |
27 In omni animo tuo accede ad illam et in omni virtute tua conserva vias eius. | 27 Con tutto l'animo tuo accostati a lei, e con ogni tuo potere custodisci le sue vie. |
28 Investiga et scrutare, exquire et invenies, et continens factus ne derelinquas eam. | 28 Ricercala e ti si farà conoscere, e venutone in possesso, non la lasciare. |
29 In novissimis enim invenies requiem in ea, et convertetur tibi in oblectationem. | 29 Perchè alla fine troverai riposo in lei, e si cambierà per te in allegrezza. |
30 Et erunt tibi compedes eius in protectionem fortitudinis, et torques illius in stolam gloriae; | 30 E ti saranno i suoi ceppi forte difesa e valido sostegno, e il suo collare un vestimento di gloria. |
31 decor enim aureus est in illa, et vincula illius alligatura hyacinthina. | 31 Decoro di vita è in lei, e le sue catene son fasce salutari. |
32 Stolam gloriae indues eam et coronam gratulationis superpones tibi. | 32 Come veste di gloria l'indosserai, e come corona d'esultanza l'imporrai sul tuo capo. |
33 Fili, si attenderis, disces; et, si accommodaveris animum tuum, prudens eris. | 33 Se mi darai retta, figliuolo, t'istruirai, e se applicherai l'animo tuo, diverrai scaltro. |
34 Si dilexeris audire, excipies doctrinam; et, si inclinaveris aurem tuam, sapiens eris. | 34 Se porgerai l'orecchio, acquisterai il sapere, e se amerai ascoltare, sarai sapiente. |
35 In multitudine presbyterorum sta et sapientiae illorum ex corde coniungere, ut omnem narrationem Dei velis audire, et proverbia intellectus non effugiant a te. | 35 Sta' nella compagnia de' vegliardi prudenti, e unisciti di cuore alla loro sapienza; perchè tu possa ascoltare ogni ragionamento su Dio e le lodate massime non ti sfuggano. |
36 Et, si videris sensatum, evigila ad eum, et gradus ostiorum illius exterat pes tuus. | 36 Se vedi un uomo sensato, vanne in cerca di buon mattino, e i gradini della sua porta consumi il tuo piede. |
37 Cogitatum tuum habe in praeceptis Dei et in mandatis illius maxime assiduus esto; et ipse firmabit tibi cor, et concupiscentia sapientiae dabitur tibi. | 37 Ferma il tuo pensiero sui comandamenti del Signore, e sui suoi precetti medita del continuo. Egli ti darà un cuore [forte], e la bramata sapienza ti sarà concessa. |